Το "forum" σε τετράστιχα ...

Επειδή τον τελευταίο καιρό συμμετέχουμε σε πολλές "σκληρές μάχες" σ' αυτό το forum ...

Επειδή γι' αυτό το λόγο έχει ανέβει η ένταση και έχει βαρύνει το κλίμα ...

Κι επειδή εκτός από τα υπόλοιπα που κάνω, κάπου-κάπου πουλάω και στιχάκια,

είπα να "σχολιάσω" σε τετράστιχα το "forum" και κάποια πρόσωπα και πράγματα σ' αυτό.

Ζητώ την κατανόηση όσων αναφέρονται και όσων δεν αναφέρονται στο "πόνημα".

Και καλώ όσους μπορούν και θέλουν να σχολιάσουν, να δοκιμάσουν την τύχη τους στην ομοιοκαταληξία.

Ελπίζω τουλάχιστον να χαμογελάσουν οι "τραυματίες των μαχών".

Το forum σε τετράστιχα ...

Κάποτε κάναμε δουλειά γράφοντας με το χέρι.

Τρύπιες καρτέλες ψάχναμε, μετά, να γίνουν ταίρι.

Ύστερα πήραμε pc να γίνετ' η δουλειά μας

και βάλαμε την microsoft κουμάντο στα λεφτά μας.

Τέλος αγανακτήσαμε απ' τα πολλά τα λάθη.

Μας “μπήκε” ότι επίτηδες τ_α έβαζε στο καλάθι,

για να μας έχει όμηρους, στο άρμα της δεμένους

τρέχοντας πάντα πίσω της και πάντα χρεωμένους.

Μπήκε λοιπόν το Linux και είπαμε αντίο

και στους ιούς και στα λεφτά για software και στο “κρύο”

το “περιβάλλον” που μπορεί ν_α είχε κανά “μπλιμπλίκι”

είχ' όμως όλο βάσανα, τρελά. Σκέτο μανίκι!

Βγήκαμε στις “κοινότητες”, φουριόζοι, με σημαίες

νέες “αρχές”, νέα μυαλά κι όλο νέες ιδέες.

Και φτάσαμε σιγά-σιγά σε κάτι συναντήσεις

ψηφιακές π_ου όλοι τις λεν “forum” για συζητήσεις.

Εκεί ... χάος ατέλειωτο. Καθένας το “μακρύ” του.

Γιατί “κοντό” δεν βρίσκεται εύκολα στο pc του.

Σαν ένα τσούρμο έφηβοι που σέρνοντ' απ' την μύτη

και παιδονόμο έχουνε τον έρμο τον Δημήτρη

Έχ_ει όμως μερικά καλά αυτό τ' αλισβερίσι

Βρίσκεις κι αυτούς π' αδύνατον αλλιώς νάχες γνωρίσει

Βρίσκεις ας πούμ_ε έναν Λουκά που σώζει τα αρχεία

θέλει δεν θέλει η μικρή π_ου έκανε την βλακεία.

Βρίσκεις ας πούμ' έναν τυπά που υπογράφει alfisti

που ξεπατώνει διανομές και τους αλλάζει πίστη,

Νύχτα βαθειά μία marlene, συνήθως οργισμένη,

με τους παλιούς τσακώνεται κι άντερο δεν σου μένει.

Κυκλοφορεί κι ένα παιδί, τον λένε CORTEX κάτι

Βροντοφωνάζει ο δύστυχος μα δεν τον βλέπει μάτι...

Και κάποιος _labis που κι αυτός τον ύπνο του έχει χάσει

μ' αυτόν τον τέρας κώδικα πούχει κατασκευάσει

Είν' ένας thanos ένας slac, κάτι παλιοί φευγάτοι,

ο constantinos που ζητά όλο να γίνει κάτι ...

Κι είμαι και 'γω _απ' το πουθενά.... Σας πήρα το κεφάλι

και σταματάω κάπου εδώ. Ας τραγωδήσουν κι άλλοι.