Αφιερωμένο στη γενιά μου... Γενιά της ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ του 80... από 1980 μέχρι 1989

Salih Emin | Τρί, 11/11/2008 - 02:24 | 23' | 26

Είμαστε ακόμα από 19 εώς 28... δηλαδή στη καλύτερη ηλικία... Θα θέλαμε να θυμόμαστε τις μουσικές εκείνης της εποχής αλλά ήμασταν πολύ μικροί για να έχουμε τέτοιες αναμνήσεις (αν και το Sweet Dreams των Eurithmics ηχεί ακόμα στα αυτιά μας, γιατί μπορούσαμε να έχουμε γλυκά όνειρα)... Ήμασταν στην τελευταία δεκαετία που προλάβαμε Κρυφτό, Κυνηγητό, Κλέφτες κι Αστυνόμους κ.α. ...Βλέπαμε Στρουμφάκια, Thundercats, Κabamaru και Candy Candy και όχι Pokemon, Digimon και Yu Gi Oh...

Παίζαμε με Playmobil και LEGO και όταν θέλαμε ποδόσφαιρο υπήρχε ακόμα κάποια αλάνα να μας δεχθεί... Τρώγαμε καραμελάκια ΡΕΖ, γαριδάκια Extra και Φοφίκο... Βλέπαμε εκπαιδευτική τηλεόραση στην ΕΡΤ1 και Φρουτοπία και του κουτιού τα παραμύθια... Επίσης κάναμε ακόμη παιδικά πάρτυ στα σπίτια μας και δεν τρέχαμε σε κάθε τυχαίο παιδότοπο...

Δεν γεννηθήκαμε μέσα στην Τεχνολογία αλλά την ανακαλύψαμε σε μία καλύτερη ηλικία - χωρίς να είναι η μοναδική επιλογή διεξόδου μας από την καθημερινότητα...Τις πρώτες πορνό ταινίες τις βλέπαμε σαν κλέφτες στο Βίντεο του Μπαμπά, όχι όπως τώρα που με ένα κλικ τα παιδάκια βρωμίζουν την ψυχή τους...Ακούγαμε τη φωνή του άλλου όταν παίρναμε τηλέφωνο μέχρι που μας έφαγαν τα SMS...

Παίρναμε εκατομμύρια φακελάκια με αυτοκόλλητα Panini και όταν μας τύχαινε κάποιο σπάνιο το δείχναμε σε όλο το σχολείο...Παίρναμε κουλούρια και λουκουμάδες με ζάχαρη από το κυλικείο και όχι τυποποιημένες τυρόπιτες...Τρώγαμε Κουκουρουκου και Σοκοφρέτες...Κάναμε ψεύτικα τατουάζ από τις τσίχλες...Διαβάζαμε Μπλεκ και Σούπερ Κατερίνα... με αγνά μέχρι τότε μηνύματα...και όχι πως θα σου κάτσει η φίλη του φίλου σου...

Τρώγαμε την Φάτσα Μπανάνα από την ΕΒΓΑ και τις γρανίτες Turbo πριν τις καταργήσουν...Τρώγαμε ακόμη σπιτικό φαγητό... Πρωτοχρονιά και Ανάσταση καθόμασταν με την οικογένεια μας και δεν τρέχαμε 00.01 στο πρώτο κλαμπ να τσακίσουμε Mojito, space kai Cuervo...Ζήσαμε και πρωταθλήματα άλλων ελληνικών ομάδων (και όχι μόνο του Ολυμπιακού ;) ...Είδαμε τα πρώτα Χρυσά σε Ολυμπιακούς αγώνες με την Βούλα Πατουλίδου και τον Πύρρο Δήμα...

Τραγουδήσαμε κομμάτια της Χαρούλας, της Αρβανιτάκη αλλά και της Άννας Βίσση που ήταν απίθανα...Καταφέραμε ίσως να δούμε μια φορά στη ζωή μας την Αλίκη Βουγιουκλάκη στο σανίδι...Είδαμε σε πρώτη εκτέλεση απίθανες σειρές ... από το Εκμέκ Παγωτό και τους Απαράδεκτους μέχρι τις Τρεις Χάριτες και τους Μεν και Δεν...Ξέραμε μόνο τη Μπαλαρίνα και το Μύλο στα Λούνα Παρκ και δεν μας έφευγε η ψυχή στα 3G...Μας έδιναν ένα πεντοχίλιαρο οι γιαγιάδες και οι παππούδες και νιώθαμε ευτυχισμένοι... Δεν ήμασταν μουρτζούφληδες όπως τώρα που αν πάρουν 20 ευρώ κοιτάζουν με μισό μάτι...Δεν είχαμε ανάγκη να γίνουμαι ΕΜΟ γιατί ζούσαμε με ευτυχία...

Ακόμα και το Game Boy δεν μας έκλεινε στο σπίτι... το παίρναμε και τρέχαμε έξω να το μοιραστούμε με τους φίλους μας...Γράφαμε ακόμη ραβασάκια και δεν κάναμε comment σε Hi5...Βγαίναμε με τα ποδήλατα στο δρόμο και δεν κινδυνεύαμε τόσο...Βλέπαμε τα Νιτζάκια σε βιντεοκασέτες και βλέπαμε και μαζεύαμε τους Κατσίστες--- απίστευτε Χαλ Χόγκαν και Ντόλαρ μαν...Θυμάστε τους Ευχούλιδες? Χάρρυ Κλύν σόου και Δέκα Μικροί Μήτσοι... Παίρναμε τα μικρά μερεντάκια με το πλαστικό κουταλάκι και όταν πρωτοκυκλοφόρησαν τα κρουασάν είχαμε ψαρώσει...Κόντρα Πλακέ, Τροχός της Τύχης, Μέγκα Μπάγκα, 'Αλλα Κόλπα (Ά ρε Βλάσση)... Τα σόου της Ρούλας Κορομηλά και το Ciao Ant1...Ghostbusters- Karate Kid - ET - Home Alone - Γκούνις - Σεξογήινη (Ποιός δεν είχε κολλήσει με την Κίμ Μπάσιτζερ;)Carousel και Disney club στο Mega...

Παίζαμε Μήλα - Σχοινάκι - Μακριά γαϊδούρα. Βλέπαμε Transformers - GIJo - Rambo - Αστυνόμο Σαΐνη. Προλάβαμε όλη την εξέλιξη του Χτυποκάρδια στο Μπέβερλυ Χιλς και το Baywatch καθώς και τον Ιππότη της Ασφάλτου...Τραγουδήσαμε "Το νού σου κύριε οδηγέ" και χορέψαμε λαμπάντα...

Πίναμε SINALCO...To θυμάστε ρε παιδιά; Πηγαίναμε στα "Ηλεκτρονικά" και παίζαμε Super Mario, Sonic, Mortal Compact, Streetfighter, Bubble Bubble, Tetris, Arcanoid, Top Gun και στα πλοία τρέχαμε να βρούμε που τα έχουν κρυμμένα...Οι γονείς μας δεν ανησυχούσαν αν θα γυρίσουμε σώοι όπως τώρα... Ματώναμε τα γόνατα μας και συνεχίζαμε το παιχνίδι...

Φορούσαμε μπότες Wermacht και μπουφάν FLY ενώ είχαμε μπλουζάκια με τον Fido Dido... Βλέπαμε Tom & Jerry, Looney toones, Bugs Bunny και Coyte με το Bippp Bippp... Θυμάστε τα καραμελάκια που όταν τα έβαζες στο στόμα ανατινάσσοταν; Και τη μόδα με τις τσίχλες Shock, το σπανάκι του Ποπάυ και τα τσιγάρα του Αστερίξ; Τρώγαμε Smarties...Παίζαμε Μπουκάλα και Θάρρος ή Αλήθεια...Πατούσαμε τα κουτάκια από τα αναψυκτικά και περπατούσαμε σαν να ήταν τακούνια...Παίζαμε με την Τσουλήθρα με τα πιγκουινάκια και με τα όπλα και τις μπάλες NERF...Κάναμε απίστευτες πλάκες με τις μπουγελόφατσες και τα μπουγέλα γενικά στα σχολεία...Βλέπαμε Μαγκάιβερ και Φλας...

Παίρναμε τα φακελάκια που είχαν τα πατίνια με διάφορες φιγούρες και τις Κωλοφωτιές (Πυγολαμπίδες)...Διαβάζαμε Ποπάυ και Τιραμόλα...Πίναμε Carnation και Dolca και τρώγαμε Veloutela της ΦΑΓΕ...Ντυνόμασταν Νιτζα, Καουμπόυ και Ρομπέν των Δασών τις Απόκριες και όχι Πίκατσου και Μπομπ Σφουγγαράκης... Ψάχναμε για αυτοκόλλητα και τάπες στα γαριδάκια...Είχαμε τα κλασσικά walkman με τα ακουστικά με το σφουγγαράκι στο πλάι και με το ζόρι χωρούσαμε στη τσέπη μας δύο κασέτες...Κάναμε κοπάνες για να παίξουμε ποδόσφαιρο και όχι για να πάμε στα WEB και στα InSpot...

Βλέπαμε το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι...Παίζαμε με τους Φωτεινούλιδες και την Πατατο-οικογένεια...Βλέπαμε Αυθαίρετους, Ρετιρέ και Μικρομεσαίους...Συνωστιζόμασταν στα Βίντεο Κλαμπ, για να πάρουμε κασέτες με τον Μουστάκα, τον Τσάκωνα, τον Ταμτάκο και τους νέους τότε Μιχαλόπουλο, Γαρδέλη, Ψάλτη και Στίβ Ντούζο...

Παίζαμε ακόμα με μπίλιες...Παίζαμε με τα καρτελάκια... αυτοκίνητα-πλοία-ΑεροπλάναΠαίρναμε τα φακελάκια με τις φάρσες, μελανό μάτι, σκουλήκια στο νερό, τρύπιο δάχτυλο και άλλα πολλά...Είχαμε τις χλαπάτσες...Πιάναμε 4-4 τα Μιράντα Παπαδοπούλου και τα βουτούσαμε στο γάλα...Bλέπαμε Power Rangers - Sailormoon - Batman - Spiderman - Dragonball...Τρώγαμε Derby της ΙΟΝ και τσίχλες Big Babol...

Το πρώτο μας ηλεκτρονικό το Atari και ακολούθησαν NES, Super Nintendo, Mega Drive...

Βλέπαμε Παντρεμένους με παιδιά και τσαντιζόμασταν που η μαμά μας ήθελε να βλέπει Ατίθασα Νιάτα και Τόλμη και Γοητεία(ακόμα το βλέπει εδώ και 28 χρόνια !)...Τρώγαμε τα λαστιχένια αρκουδάκια και τα μπουκαλάκια της Κόκα Κόλα...Παίρναμε την τσίχλα σωληνάριο και τα γλειφιτζούρια κραγιόν...Πηγαίναμε στα μηχανήματα που έβγαζαν τα μπαλάκια με τα δωράκια και είχαμε αγωνία τι θα πετύχουμε...

Τρώγαμε Φουντούνια- Δρακουλίνια- Πακοτίνια και Λόττο...Λέγαμε 6 αριθμούς για το νεόφερτο τότε Λόττο στους γονείς, αλλά ποτέ δεν μας κάθισαν ;( ...Παίρναμε Ξυστό και αν μας έπεφτε ένα κατοστάρικο, παίρναμε άλλο ένα και το χάναμε και αυτό...Είδαμε να ξεφυτρώνουν καρτοτηλέφωνα σε όλη την Ελλάδα και κάναμε συλλογή από τηλεκάρτες...Βάζαμε τα σπορτεξάκια με τα φώτα και είχαμε κολλήσει με τις τσάντες PAXOS...και ξερός...

Παίζαμε με στρατιωτάκια και τους αλεξιπτωτιστές με το πλαστικό αλεξίπτωτο... θυμάστε;Παίζαμε με τα πλαστικά βατραχάκια που έκαναν τον μυστήριο ήχο...Παίζαμε τον Γιατρό (τρελή φάση) και μπάσκετ μέσα στο σπίτι με τις κάλτσες...Βλέπαμε τον Διαμαντένιο κόσμο... με τα δωμάτια και στο τέλος με τη μπάλα με τα ασημένια χαρτάκια...Βλέπαμε το άλλο με το Πέτρινο άγαλμα στο τέλος που έκανε τις ερωτήσεις...Βλέπαμε το Φώτα παρακαλώ με τον Μποστατζόγλου και το παιδικό πρόγραμμα με τα κρυμμένα αντικείμενα στις παιδικές χαρές...Βλέπαμε Μάπετ Σόου...Παίζαμε το Φωτιά Φωτιά στη πέρα γειτονιά και Σ' αγαπώ Σ'αγαπώ που με βάζεις...

Τις καραμέλες γάλακτος ΚΟΚΟΣ και τα Blu...Tα σοκολατάκια Noiseta που προσπαθούσαμε να πάρουμε από τη φοντανιέρα της μαμάς...Το μπισκότο Choco bloom...Ροκάραμε με το Losing my religion από R.E.M. και συγκινηθήκαμε με το Nothing compares to you της Sinead o'Connor...

Πηγαίναμε ακόμα και βλέπαμε Καραγκιόζη και όταν με το σχολείο μας είχαν πάει να δούμε την Αρκούδα (Θυμάστε;) είχαμε συγκινηθεί πολύ...Παίρναμε το μπλοκ με τις χειροτεχνίες και με το ασημόχαρτο και το χρυσόχαρτο φτιάχναμε στολίδια τα Χριστούγεννα...Βλέπαμε Παιχνίδια χωρίς Σύνορα...Είδαμε Michael Jordan και μαζεύαμε κάρτες ΝΒΑ...Τρώγαμε Lila Pause και Milka...Βάζαμε στο γάλα μας για να το πιούμε πιο εύκολα HEMO Caotonic και ήρθε η ώρα να αρπάξουμε το Nesquick...

Το πρώτο μας φιλί δίνονταν με ακούμπισμα των χειλιών και όχι κατευθείαν η γλώσσα στον ουρανίσκο...Τρώγαμε και τα ΤΙ & ΤΙ...Βλέπαμε μικρό μου Πόνυ και Αμποτ και Κοστέλλο...Τρώγαμε γλειφιτζούρια Chupa Chups και Boomer...Μαζεύαμε καπάκια από αναψυκτικά στα ταβερνάκια που πηγαίναμε με τους γονείς ενώ τώρα μαζεύουν τις μπίλιες από τα μπουκάλια που ανοίγουν...Θυμάται κανείς τις πορτοκαλάδες με το αλουμινένιο καπάκι;...

Τρώγαμε παγωτά ΑΓΝΟ με την φάτσα με την τσιχλομυτούλα...Πιάναμε τα καλαμάκια και βάζοντάς τα κάτω από τη μασχάλη, κάναμε τεχνητά Αέρια...Ακούγαμε Στέφανο Κορκολή, Οmega Vibes, Αλέξια και Κωνσταντίνα...Βλέπαμε το ΑΡΓΑ και το Μπίγκο με τον Νίκο Μαστοράκη...Είδαμε χιλιάδες σποτάκια εναντίων των Ναρκωτικών...Βρέχαμε χαρτοπετσέτες και τις πετούσαμε σε ακαθόριστες πορείες και όποιον έβρισκε...Παίζαμε με νεροπίστολα...Βλέπαμε τους Αστρομαχιτές να κυνηγούν τα Γκάγκς...

Βλέπαμε ακόμα Λευκά Χριστούγεννα, πριν οι εποχές γίνουν και αυτές ΕΜΟ...Παίρναμε το τριπλό πακετάκι με Μερέντα, Μπισκότα και μπαστουνάκια...Τρώγαμε 10 με τόνο...Τρώγαμε τυράκια BABYBEL και LA VAS QUI RIT(που το λέγαμε πάντα λαβάς τυρί)...

Διαβάζαμε Αλμανάκο και Σαΐνια...Τρώγαμε σοκολατίνες και Κορνέδες και όχι κρέπες Σοκό - Μπανά - Μπισκό...Στο γήπεδο παίρναμε ΚΩΚ και Σάμαλι...Περνούσε από τα σχολεία ο κλασσικός τύπος με το Σαλέπι...Τρώγαμε ακόμα παγωτό από τον πλανόδιο, που αν μας συμπαθούσε έβαζε και λίγο παραπάνω...Βάζαμε κολόνια Μυρτώ...

Λουζόμασταν με Johnson's όχι πια δάκρυα και βάζαμε τραυμαπλάστ με φιγούρες και ας μην είχαμε πληγή...Τρώγαμε Καραμπόλα, αλλά ανοίγαμε το δωράκι πριν φάμε το παγωτό...Μασούσαμε τσίχλες STIMOROL και Brooklyn...Λέγαμε ανέκδοτα με τον Τοτό και τους Πόντιους...και όχι με Ξανθιές. Προλάβαμε Κωνσταντίνο Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου και όχι τις τωρινές κόπιες τους, που μας βασανίζουν ανελέητα...Παίζαμε τα επιτραπέζια της ΜΒ όπως ΗΟΤEL, Μάντεψε ποιος, Το στοιχειωμένο σπίτι...Είδαμε τον Casper και τον Σκαθαροζούμη...

Περάσαμε την επιδρομή από ψείρες και κόνιδες, και όμως είμαστε εδώ...Το φάρμακο που είχαν οι μαμάδες βρωμούσεεε...Κάναμε γαργάρες με ACT μετά το τρίψιμο των δοντιών...Τρώγαμε σοκολάτες ΒRΕΑΚ και όταν βγήκε η λευκή με τα Corn Flakes είχαμε μείνει...

Eίδαμε το Αγάπη μου συρρίκνωσα τα παιδιά και λατρέψαμε τα Cheerios από την σκηνή με τον μπαμπά στο πιάτο...Τρώγαμε μπισκότα Rondo...και ανοίγαμε πρώτα να φάμε τη σοκολάτα ή τη βανίλια και μετά το μπισκότο...Λησμονήσαμε και την Φραουλοπατούσα της ΕΒΓΑ...Bλέπαμε τα Ρακούνς και τον Ντένις τον Τρομερό... Παράλληλα με το Για μπα Ντα μπα Ντου του Φρεντ από τους Flinstones που τα άκουγε μονίμως από την Βίλμα...Βλέπαμε την σειρά με το ανθρώπινο σώμα και το πως λειτουργεί ο οργανισμός...

Φορούσαμε σπορτέξ Strike και Mitsuko...Τις τσίχλες μπάλες ποδοσφαίρου και τα σοκολατένια κέρματα τα θυμάστε;...Τα μπαστουνάκια που είχαν μέσα καραμελάκια και στην κορυφή κάποιο ήρωα του Καραγκιόζη;...Οι μαμάδες φορούσαν μπλούζες με βάτες και λέγαμε ότι είναι σαν το Ρόμποκοπ...Τρώγαμε γκοφρέτα SMASH και Serenata...

Τα κοριτσάκια έπαιρναν Αλληλογραφίες με άρωμα και έτρωγαν γλειφιτζούρια με σχήμα πιπίλας... τώρα τρώνε... ας μη πω καλύτερα...Βλέπαμε Μικρή Λουλού - Ten Ten και τα Ρώσικα παραμύθια με την μυστήρια μουσική στην ΕΡΤ...Τα πατουσάκια που βάζαμε μέσα στο φακελάκι με τη ζάχαρη...Τα καραμελάκια TIC-TAC...

Τραγουδούσαμε το Μ'αρεσει να μη λέω πολλά και το Λιωμένο Παγωτό (που κολλούσε πάντα στο χέρι)...Ήμασταν κολλημένοι με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη και τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου...Βλέπαμε Sport Billy και ΗΕ-ΜΑΝ...Κάναμε μανία τα παπούτσια All STAR και τα Dock Martins... ενώ τα αγοράκια μόνο Boxer...Bλέπαμε το Legends of the Hidden Temple με τις ομάδες των παιδιών...που έμπαιναν στο ναό...

Κλέβαμε από το πορτοφάλι της μαμάς και όχι του γείτονα..Το σεξ, ήταν ταμπού και κουβέντα στα κρυφά...Κάθε βράδυ λέγαμε "Καληνύχτα" ένας, ένας και αν δεν τελειώναμε, δεν κοιμόμασταν...Κοιμόμασταν σε φίλους Σαββάτο βράδυ και το κανονίζαμε από την Κυριακή...Η γιαγιά τις Κυριακές, έφτιαχνε γλυκό νεράτζι. Και ναι, μας άρεσε...

Όταν μας επισκεπτόταν κάποιος, δεν τον κοιτούσαμε στα χέρια...Αγοράζαμε καινούρια τετράδια και κάθε χρόνο ορκιζόμασταν ότι θα τα κρατήσουμε καθαρά. 2 βδομάδες μετά είχαν γεμίσει στιχάκια και μηνύματα με τον διπλανό...Παίζαμε με πλαστελίνες και PLAY DOH...Ο μπαμπάς στο αυτοκίνητο άκουγε Δήμου, Μάνου και Scorpions.

Όταν βλέπαμε προφυλακτικά και τράπουλές με τσόντες, κοκκινίζαμε...Θεωρούσαμε πορνό την "Γαλάζια Λίμνη"...Παίρναμε κιμωλίες από τον πίνακα του σχολείου... και λερώναμε ο ένας τον άλλο...Ερωτευόμασταν και το μάθαινε όλο το τμήμα...Αργήσαμε να μάθουμε το πώς γίνονται τα παιδιά...ενώ τώρααα...Βλέπαμε το λικέρ στο σύνθετο του σαλονιού και δοκιμάζαμε...Χορεύαμε ακόμη μπλουζ στα πάρτυ...Οι γιαγιάδες μας φορούσαν μαντίλες και έφτιαχναν πίττες ενώ τώρα τις πετυχαίνεις στο ΖΑΡΑ και στα ΛΑΚ...

Τις Κυριακές, σηκωνόμασταν απο νωρίς για να προλάβουμε τα "παιδικά"...Ζητούσαμε ακόμη για δώρο αυτοκινητάκια τα αγόρια και κούκλες τα κορίτσια...ενώ τώρα ζητούν το νέο Grand Theft Auto για το PSP...Ζωγραφίζαμε ακόμη σε χαρτί και όχι με προγράμματα στο Linux, Mac ή VISTA...

Τι μόδα με τους πολύχρωμους πηλούς στα σχολεία, τη θυμάστε; ...Κρεμούσαν οι μαμάδες τη ΒΑΠΟΝΑ στις ντουλάπες και εμείς επηρεασμένοι από τη διαφήμιση φωνάζαμε...θα τη κρεμάσει...Τα μακρόστενα σωληνάρια που τα κουνούσαμε και βγάζαμε με το κυκλάκι τις φούσκες; ...Τα παιχνιδάκια με τη μπιλίτσα που προσπαθούσαμε να βρούμε την τρύπα...Είχαμε κολλήσει τη μανία με τον πολύχρωμο κύβο του Ρούμπικ...Φτιάχναμε ακόμη παζλ και οι γονείς μας τα έκαναν κορνίζες...

Είχαμε δει όλοι φαντάζομαι τη Γοργόνα και τη Ροξάνη με την Ντάρυλ Χάνα...Τα κουτάκια της Πεπσι με τα διάφορα σχέδια τα θυμάστε; ...Τα τρελομπαλάκια τα οποία τα πετούσαμε και τα βρίσκαμε ένα τετράγωνο πιο κάτω...Τα πανηγύρια στο χωριό που πηγαίναμε μια φορά το χρόνο και τρώγαμε ότι παραδοσιακό υπήρχε...Τη μανία με τα ΓΙΟ-ΓΙΟ...Τα ζελεδάκια του Λάβδα που τα παίρναμε με τα σακουλάκια και τις μακρόστενες καραμέλες με τα φρούτα...Τη πίτσα που τη τρώγαμε σπάνια και κάναμε γιορτή κάθε φορά που μαθαίναμε ότι οι γονείς θα μας πάνε σε πιτσαρία...

Παίζαμε με τα αυτοκινιτάκια που για να μετακινηθούν τους βάζαμε ένα κέρμα...Θυμάστε τα VIEWMASTER? Το ζαχαρούχο γάλα Βλάχας και το τρέξιμο που κάναμε για να προλάβουμε μια κουταλιά πριν το βάλει όλο στο γλυκό η μαμά...Τις Χριστουγεννιάτικες καρτέλες με τους αριθμούς που είχαν σοκολατάκια από πίσω...Οι γιαγιάδες μας έφτιαχναν πίττες και κουλουράκια, τώρα φτιάχνουν τα νύχια και τα μαλλιά τους...

Κλείνοντας τα ματιά μου γίνομαι πάλι μικρό παιδί… μπορεί να δακρύζω με όλες αυτές τις αναμνήσεις που πέρασαν και έφυγαν… αλλά και μονό που τις έζησα όταν ανοίγω τα ματιά είμαι με ένα χαμόγελο καρφωμένο στα χείλι…Κάθε στιγμή που περνάει μου έρχονται ακόμα περισσότερα στο μυαλό…Πόσο αθώοι ήμασταν…Βρισκόμαστε στο μεταίχμιο από την αθωότητα στην πλήρη ενοχή… αλλά τουλάχιστον μας έχουν μείνει κάποια σωσίβια από τα παιδικά μας χρονιά και μπορούμε να βλέπουμε πιο θετικά τα πράγματα που μας συμβαίνουν…

5, 10, 15, 20, 25, 30, 35, 40, 45, 50, 55, 60, 65, 70, 75, 80, 85, 90, 95, 100…Φτου και βγαίνω…Βγαίνω από την καθημερινότητα και γίνομαι πάλι παιδί… Γιατί είμαι ευτυχισμένος που γεννήθηκα αυτή τη δεκαετία και πρόλαβα να ζήσω όλα αυτά

Κάπου δίπλα μου, από τον Έβρο έως την Κρήτη τα κάνατε και εσείς όλα αυτά που έκανα κι εγώ… Σας χαιρετώ όλους ! Να θυμάστε πότε γεννηθήκαμε !

l

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

My WebSite : http://cerebrux.synthasite.com/

Δώσε αστέρια!

MO: 3.9 (ψήφοι: 23)

Σχόλια

Καλά.. εσύ γεννήθηκες αργά!! :D
Αν ανοίξω το ..χρονοντούλαμπο της Ιστορίας και πω για τα δικά μου παιδικά χρόνια φοβάμαι ότι θα έχουμε αυτοκτονίες εδώ μέσα...!

Μπράβο ρε φίλε όμως.. τα θυμάσαι όλα πολύ καλά.. Είδες τι είναι το παιδικό μυαλό; Σφουγγάρι.. Δεν ξεχνάει τίποτα!

Είμαι πράγματι πολύ ευχαριστημένος, "χορτασμένος" θα έλεγα, που έζησα αυτή
την εποχή, αλλά και πιό πριν ακόμα, χωρίς ιδιωτική τηλεόραση, σε αλάνες,
με πειρατικούς ραδιοσταθμούς και πολλά πολλά ακόμα.
Και στενοχωριέμαι για τους νεώτερους που δεν γνώρισαν αυτή τη γλύκα και
την ελευθερία, έτσι όπως ήταν τότε στο μυαλό μας ο κόσμος φτιαγμένος.
Μπράβο σου για άλλη μια φορά γιατί αυτά τα πράγματα δεν πρέπει να ξεχνιούνται
όσα χρόνια κι αν περνάνε. :)

Οπωσδήποτε κάθε εποχή έχει τα δικά της, αλλά πως να το κάνουμε, τότε
ήταν αλλιώς. Ήταν ίσως η τελευταία αθώα εποχή. :)

Όσο ζώ, μαθαίνω.

Ξέχασες την κασέτα με τα Παπάκια κ λοιπά σουξέ στα παιδικά πάρτυ :)

Γιατί, τα ίδια τα παιδικά πάρτυ όπου όλοι χορεύαμε... λαμπάντα??? Και το θάρρος που χρειαζόσουν αν μαζέψεις για να πεις σε μια κοπέλα να χορέψεις...???

Την βιοχλαπάτσα με την οποία είχαμε γεμίσει όλο το σπίτι από το χαλί στο παιδικό δωμάτιο ως το καθαρό σεντονί μέσα στο συρτάρι, και την μάνα να τρέχει πανικόβλητη???

Τα Τζί-Αι-Τζο στρατιωτάκια και ιδίως τα transformers, όπου τα μαζεύαμε όλοι για να δούμε ποια ταιριάζουν μεταξύ τους για να φτιάξουμε νέο ρομποτ και μετά τους τσακωμούς για το ποιός θα πάιξει με το νέο συνδυασμό???

====
Φίλε Cortex με ταξίδεψες πολύ πίσω, σε μέρη και εποχές που αν και πάντα ζουν μέσα μου, σπάνια βρίσκουν διέξοδο να ηρεμήσουν την ψυχή μου από την σκληρή καθημερινότητα που έχουμε επιβάλλει στους εαυτούς μας. Σε ευχαριστώ πραγματικά για τις αναμνήσεις που μου ξύπνησες - με δυσκολία συγκρατώ τα νοσταλγικά δάκρυα...

Επίσης εκείνη την εποχή το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα ήταν ελέυθερο και θεαματικό,ευτυχώς ο Κόκκαλης ήταν φτωχός ακόμα!!!

Ρε φίλε με συγκινησες τρομερά. Αν και γεννήθηκα 25/12/1979 μεγάλωσα σε αυτή την ονειρική εποχή πο περιέγραψες. Ρε γαμώ το στανιό μου τί έγινε και μέσα σε μία 10ετία ήρθαν τα πάνω κάτω? Γιατί τα παιδιά μου να μην μεγαλώσουν σε 'ενα τέτοιο περιβάλλον? Δεν είναι θέμα δυείσδησης της τεχνολογίας και του υπολόγιστή όσο έλλειψη παιδείας και πολιτισμικής αλλοίωσης. Μεγάλωσα σε ένα χωριό της Πρέβεζας και στο κειμενό σου σχεδόν βλέπω τον ευατό μου παρ' ότι εικάζω ότι μεγάλωσες Θεσαλλόνίκη. Ναί όντως τα ίδια ισχύουν απο Έβρό ως Κρήτη. Αχ πόσο αναπολώ τις παιδικές παρέες και την παιδική αφέλεια.Γελάγαμε με τον καραγκιόζη και με τα καμμωματα του Ρόζ πάνθηρα. Ποσό ωραία ήταν. Τα παιδιά σήμερα δεν έχουν πυξίδα. Τους λείπει το παιχνίδι με την σφεντόνα και τις πέτρεςκαι εμείς τους πασάρουμε ακριβά υποκατάστατα και εντατικά φροντιστήρια δήθεν για να μορφωθούν. Στο τέλος βέβαια καταλλήγουν (ευτθχώς οχι ακόμα εδώ) με τα οπλοπολυβόλα να σκοτώνουν δασκάλους γονείς και οτι αλλό τα καταπιέζει. ΓΙΑΤΙ?

ΤΑ ΦΟΦΙΚΟ ΤΑ ΓΑΡΙΔΑΚΙΑ ΤΑ ΞΕΧΑΣΕΣ???????? ΑΡΕ ΧΡΟΝΙΑ!!!!!!!!!!

βαλε linux ΤΩΡΑ !!!

Θυμάμαι που παίζαμε μπάλα και είχαμε καμιά δεκαριά αναπληρωματικούς, κρυφτό τη νύχτα μέχρι να μας φωνάξουν οι μαμάδες μας, εξερευνήσεις στο δάσος να ανακαλύψουμε θησαυρούς. Τον ανταγωνισμό ματεξύ μας
Ωραία χρόνια...

κρυφτο?? τι είπες τώρα? τα καλοκαίρια σε μεγάλες βαρεμάρες παίζαμε με την παρέα κρυφτο μέχρι και τα 20 μας...!!!

Παιχνίδι που ούτε οι νεροποντες δεν μας σταματούσαν (θυμάμαι τι κατσάδα είχα ακούσει που γύρισα μια μέρα παπι από την βροχή επειδή, δεν θέλαμε να σταματήσουμε την μπάλα, παρά τα απειλητικά σύννεφα...)

Την δεκαετία του 80 την έζησα ως τηνέιτζερ. Το 1980 ήμουν δώδεκα στα δεκατρία.
Δεν την θυμάμαι έτσι ακριβώς όπως την θυμάται ο φίλος μου ο CORTEX και σίγουρα δεν θα μπορούσα να πω ότι σημείο αναφοράς μου ήταν τόσο πολύ η τηλεόραση. Άλλωστε στα χρόνια της δικής μου γενιάς δεν είχε εδραιώσει ακόμα τόσο πολύ την θέση της.
Θυμάμαι φυσικά όλα αυτά που λέτε εδώ αλλά πολύ σύντομα έπαψαν να με αφορούν καθώς είχα περάσει πια την παιδική ηλικία.

Άγριες νύχτες.
Εκείνο που θυμάμαι από την δεκαετία του 80 ήταν το ανελέητο clubbing που έκανα εκείνα τα χρόνια. Πρόλαβα και την Barbarella ( χα χα ) και την Dorian Gray, την Prison ( μεγάλο dance club εκείνης της εποχής στην παραλιακή), το Ακρωτήρι ( έχω περάσει τις καλύτερες καλοκαιρινές νύχτες της ζωής μου εκεί), το Εργοστάσιο στα πρώτα του χρόνια, το Fuzz, την Αυτοκίνηση και την Mercedes (πριν μεταμορφωθούν σε ελληνάδικα), ειδικά την τελευταία αρκετά πριν αρχίσουν αν τα πετάνε όλοι εκεί μέσα, το Club 22 , ( έχω διατελέσει και κλαμπόβια), πρόλαβα το Cult, το Αεροδρόμιο, ( που είχε και ένα ελικόπτερο για ντεκόρ στην αυλή του) αλλά και ήμουν μέσα και στο Κραχ, έτσι το έλεγαν ένα μαγαζί στην Ν. Σμύρνη, στο οποίο ένα βράδυ έσκασε ο κλιματισμός και τα έκανε όλα πουτάνα εκεί μέσα. ( μάλιστα σκότωσε και μία κοπέλα).

Μουσικόραμα!
Η δεκαετία του 80 δεν είχε καμία σχέση με αυτά που δείχνουν κάτι χαζές ελληνικές ταινίες της εποχής του στυλ "Ρόδα τσάντα και κοπάνα".

Ήμασταν πολύ πιο εναλλακτικοί και underground. Aκούγαμε new wave, που όντως ήταν ότι πιο new στην εποχή του, underground και garage, και λίγο παρακάτω house.. Η ρόκ βέβαια κυριαρχούσε στις παραστάσεις μας, έχω πάει και στο Rock Festival, που μόνο ροκ δεν ήταν τελικά, που είχε γίνει στην Αθήνα το 85 και που ήταν και η πρώτη τέτοια μεγάλη συναυλία που είχε γίνει στην Αθήνα τότε.

Διαβάζαμε και το Ποπ και Ροκ το περιοδικό, βλέπαμε και το Μουσικόραμα ενίοτε μέχρι που έσκασε σε κάποιο δόση μύτη το MTV και εκεί το κάναμε ραδιόφωνο. Είχα ένα φίλο που είχε συνδέσει την τηλεόραση με το στερεοφωνικό και το είχε και έπαιζε όλη μέρα.

Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά!
Μαύρη όλη δεκαετία. Δεν θυμάμαι και εγώ πόσα μαύρα ρούχα είχα και μάλιστα κάποια από αυτά τα έχω ακόμα.. Μαύρη και με βάτες ήταν η μόδα ( αλλά δεν έβρισκες και τίποτα διαφορετικό να αγοράσεις.)
Έχω ακόμα φυλάξει την συλλογή από τα Κλικ μου, που ήταν το πρώτο life style περιοδικό που είχε εκδοθεί τότε στην Ελλάδα, και εκείνες τις πρώτες μέρες του γινόταν ανάρπαστο...έχω κρατήσει και όλα μου τα βινύλια γιατί τότε με δίσκους ακούγαμε μουσική.

Money talks.
Την δεκαετία του 80 δεν μας ενδιέφερε αν είχαμε λεφτά. Άλλωστε ότι λεφτά και να είχαμε πάλι μας φτάνανε γιατί ήταν άλλες οι ανάγκες και η αναλογίες της εποχής. Με ένα χιλιάρικο πέρναγα γαμάτα όλη την εβδομάδα, και το 89 που εργαζόμουν στην πρώτη μου δουλειά πλέον είχα 200 από αυτά στην τσέπη μου κάθε μήνα, οπότε θεωρούσα τον εαυτό μου μεγάλο αρχηγόπουλο.

Όμως δεν είχαν και τόσο μεγάλη σημασία αφού στην τελική πάντα βρίσκαμε τρόπους να περνάμε καλά είτε είχαμε χρήματα είτε όχι.

Party time
Ένα απο τα χαρακτηριστικά της δεκαετίας ήταν τα parties. Κάθε βδομάδα γινόντουσαν και από δέκα και φυσικά ήταν must να πας ακάλεστος. ( δεν ξέρω γιατί.. πάντως όπου γινόταν πάρτι απλά βλέπαμε φως και μπαίναμε).
Ενίοτε ήταν ο καλύτερος τρόπος για να κάνεις γνωριμίες και φυσικά ήταν τα γεγονότα της εβδομάδας. Και αν δεν προλάβαινες να τα βρεις με τον γκόμενο στο συγκεκριμένο πάρτυ απλά ήξερες ότι θα τον πετύχεις στο επόμενο αφού και εκείνος εκεί θα πήγαινε.. ( ακάλεστος φυσικά .. μην το ξεχνάμε αυτό! )

Ρόδα, πρέζα και Χημείο.
Δεν είχε μόνο τα καλά της εκείνη η δεκαετία, είχε και τα κακά της που καμία σχέση δεν έχουν με την ωραιοποιημένη εικόνα που κυκλοφορεί στις μέρες μας για εκείνη την δεκαετία.

Όλοι οι φίλοι μου είχαν μηχανές.. Κατά προτίμηση εντούρο. Κανένα XT κανένα RD και ενίοτε κάνανε και κόντρες με αυτές στην Βούτα. ( όπως καταλάβατε εγώ είμαι παιδί των νοτίων Προαστείων. Με τους ΒΠ είχαμε μία σχετική ίντριγκα αλλά για αυτήν θα μιλήσω παρακάτω.).
Που είχα μείνει;; Στην Βούτα. Η Βούτα είναι το κομμάτι εκείνο της λεωφόρου Βουλιαγμένης που ξεκινάει από το φανάρι που είναι το σήμα της Ολυμπιακής και φτάνει μέχρι την πρώτη γέφυρα στο ρεύμα προς Γλυφάδα. Εκεί ήταν το σημείο ραντεβού για όλες τις κόντρες, πάνω στην γέφυρα για το κοινό φυσικά που ήταν και η γραμμή τερματισμού. Ξεκινούσαν λοιπόν με το που άναβε πράσινο και όποιος πέρναγε πρώτος κάτω από την γέφυρα κέρδιζε.
Βασικά δεν είχαν κερδίσει και πολλοί. Οι περισσότεροι σκοτώθηκαν καθώς η γέφυρα ήταν λίγο tricky για να την περάσεις.

Η δεκαετία όμως είχε και πολλά ναρκωτικά. Οι μισοί ήταν στην πρέζα και οι υπόλοιποι ( αυτοί ήταν οι ΒΠ ) ήταν στην κόκα.
Γιατί;; Δεν ξέρω μάλλον ήταν μόδα. Πάντως κυκλοφορούσαν πολλά και σκληρά ναρκωτικά και όσοι ισχυρίζονται ότι δεν είναι αλήθεια αυτό λένε σίγουρα ψέματα, αν μη τι άλλο στον εαυτό τους.

Η δεκαετία αυτή είχε και πολλή βία. Έχουν μείνει ιστορικές οι καταλήψεις του Χημείου και οι σφαλιάρες που έπεφταν εκεί στις συμπλοκές με τα ΜΑΤ.
Βέβαια τότε τα πράγματα ήταν πολύ πιο ιδεολογικά φορτισμένα και έτσι υπήρχε και περίπτωση κάποιοι που δεν ήταν φοιτητές να πάνε να παίξουν ξύλο για .. συμπαράσταση στους υπόλοιπους.
Είχε και ένα σχετικό prestige να πεις μετά στους φίλους σου το πόσες σφαλιάρες έριξες στον μπάτσο την προηγούμενη μέρα, ανεξάρτητα αν την ιστορία την έλεγες από την εντατική.

Πράσινα να μιλάγαμε πράσινα να γελάγαμε
Όλη η δεκαετία είχε ένα ιδιαίτερο πράσινο λιβαδί χρώμα. Ήταν οι εποχές που ήταν στα φόρτε του το ΠΑΣΟΚ αλλά είχαμε μπει και στην ΕΟΚ και την είχαμε ακούσει Ευρωπαίοι σοσιαλιστές. Το χρήμα έρεε άφθονο τότε, κανείς όμως δεν κατάλαβε από που, και έτσι θεωρείτω και ένα είδος που θα έπρεπε να φαίνεται πάση θυσία.
Η δεκαετία του 70 είχε μία ανυπέρβλητη μιζέρια, ( αλλά δεν θα σας μιλήσω εδώ για αυτήν την δεκαετία, οφείλω να ανοίξω καινούργιο thread έτσι CORTEX;; ) και έτσι στην δεκαετία του 80 βγάλανε όλοι τα απωθημένα τους.

Ενίοτε ήταν και η δεκαετία που πλέον ο καθένας μπορούσε να πει τις πολιτικές του απόψεις και έτσι η πρασινίλα έγινε tready, ( μη μου παρεξηγηθεί κανένας πράσινος εδώ, λέω τις εμπειρίες μου έτσι;;; δεν παίρνω θέση), και έτσι όλοι ήταν ιδεολογικά τοποθετημένοι και χαρούμενοι. Την δεκαετία του 80 ήταν πασε να δηλώσει κάποιος δεξιός... :D

Όλη η δεκαετία ήταν κακόγουστη στο σύνολο της. Ήταν ένας αχταρμας από μόδες και στυλ, κακοχωνεμένες αφού σκάγανε με διαστημική ταχύτητα στην Ελλάδα που τότε για πρώτη φορά απέκτησε άλλους ρυθμούς. Βέβαια αυτό το λέω τώρα κοιτώντας προς τα πίσω τα γεγονότα και μάλιστα πιο αντικειμενικά.
Και φυσικά όσα γράφω εδώ είναι αυτά που θυμάμαι από τις δική μου ζωή εκείνη την εποχή και φυσικά οι δικές μου εμπειρίες μπορεί να μην μοιάζουν σε τίποτα με τις εμπειρίες που μπορεί να έχουν άλλοι που ζήσανε τα νειάτα τους σε εκείνη την δεκαετία.
Πάντως τα πράγματα ήταν μέσες άκρες έτσι και στα αλήθεια λυπάμαι που καμιά φορά ορισμένες χαζοταινίες δείχνουν μία ατμόσφαιρα εντελώς διαφορετική από αυτό που έζησα στις παρέες μου με τους φίλους μου.

Την επόμενη φορά θα ανοίξω το χρονοντούλαπο της ιστορίας και θα σας πω πως τα πέρασα ως παιδάκι στην δεκαετία του 70.

Αυτάαααααααααααα... ( και άλλα πολλά). :)

Το '82 κάνουμε εκδήλωση (χοροεσπερίδα) στη Μέκκα, στην Πλάκα, και καθόμαστε
στην πόρτα για να κόβουμε τα εισιτήρια. Κατά τις 12 την κοπανάμε και πάμε
σε ένα άλλο μαγαζί εκεί κοντά ονόματι Skylab γιατί είχαμε μάθει ότι έπαιζε
ένα νέο group που το έλεγαν Μουσικές Ταξιαρχίες με έναν τραγουδιστή που
τον έλεγαν Τζιμάκο και κάθε βράδυ γινόταν της τρελλής.
Μέχρι τώρα δεν έχω ξαναδεί κάτι ανάλογο πουθενά. Ο Πανούσης έδινε ρέστα
και όχι μόνο αυτός βέβαια.
Στα clubs που ανέφερε η marlene να συμπληρώσω την Make up στην παραλιακή
και άλλο ένα στην Μιχαλακοπούλου που γυρίζονταν οι χαζοταινίες και το
έλεγαν Jackie O. :)

Όσο ζώ, μαθαίνω.

Η δεκαετία του 80 ήταν η δεκαετία του Αναρχικού. Αν δεν το έπαιζες Ανάρχας τότε στο σχολείο γκόμενα δεν έβγαζες.

Κάποιοι από εμάς κοροϊδεύουμε τους emo για το μαλλί τους και τα «κολλήματα τους». Θυμάστε τα δικά μας;

----------------------------------------------------------

Use the Debian OS, Luke Skywalker

Ε ναι... τα αγοράκια έπρεπε να είναι και λίγο ροκάδες και λίγο αληταράδες!
(και μετά το σχολείο παρακαλώ!). Ήταν όμως και οι άλλοι που ήταν πιο goth, punk, ή new wave ( τα είπα ανάποδα τώρα.. anyway).

Τουλάχιστον με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο είχαν άποψη και ήταν μοδάτοι ( μη ξεχνάμε ότι ο βασικός στόχος ήταν να είμαστε μοδάτοι) αλλά τώρα μετά από τόσα χρόνια έχω την βεβαιότητα ότι λίγοι από όλους αυτούς τους φίλους και συμμαθητές εννοούσαν αυτό που έδειχναν. Αλλιώς δεν εξηγείται διαφορετικά ο ότι οι πιο ροκάδες του σχολείου μου κυκλοφορούν τώρα με γραβάτα και κουστούμι :D .

Γενικότερα νομίζω ότι αυτά που κάνουμε σαν teenagers δεν τα πολύ εννοούμε, για αυτό μην τα κοροιδεύετε ρε σεις τα παιδάκια που είναι ΕΜΟ τώρα..( ντροοπή!!!), αν δεν αυτοκτονήσουνε, ( οπότε και έχουμε πρόβλημα εκεί), λίγο παρακάτω θα τα δείτε στην Εκκλησία... χα χα χα

Χθες πέρασα έξω από το Πολυτεχνείο και με πιάσαν τα γέλια.. ( άσχετο αλλά μαζί και σχετικό).
Σκέφτηκα ότι όλοι αυτοί που ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο και παίζαν ξύλο με την Αστυνομία τότε, τώρα είναι όλοι αυτοί που έχουν τα καταστήματα στην Στουρνάρη, ( και όχι μόνο εκεί), και φωνάζουν την αστυνομία για να τους σώσει από τους κακούς αναρχικούς, που στην πραγματικότητα είναι τα κουτσούβελα τους που κάνουν την επανάσταση τους.
Αυτοί που ήταν φυσικά στο Πολυτεχνείο, είναι ακριβώς η ίδια γενιά που έκανε στην δεκαετία του 80 το μεγάλο μπαμ των γιάπιδων, εκεί κατά τα 30-35 όλοι τους, και έτσι η ιδεολογία πήγε για βρούβες. Έχω γνωρίσει κόοοσμο που ήταν στο Πολυτεχνείο και μετά πήγε για τρέλες στη... Ταϊλάνδη γιατί η Μύκονος του έπεφτε πασέ, μπόλικο!! :D

+1 και από εμένα στον Cortex..! Άλλες εποχές...κάθε πέρσι και καλύτερα.

Σκεφτόμουν... αν εμείς, σήμερα, είμαστε η βάση της κοινωνίας μας, γιατί δεν πατάμε ενα delete να την ξαναφτιάξουμε; Γιατί δε ρίχνουμε μια μεγάλη μούτζα στους μεγάλους; Γιατί πρέπει να ανέχομαι τον κάθε πιθηκομούρη για πλανητάρχη και κατά συνέπεια και "μέγα" ελεγκτή της χώρας μου; Γιατί να μου λένε για δημοκρατία και δε ζητάν την γνώμη μου πουθενά; Γιατί άνθρωποι με μεταπτυχιακά, που έφαγαν μια ζωή να μορφωθούν, όταν πάνε για δουλεία, παίρνουν όσα παίρνει ο αλβανός στην οικοδομή; Δεν έχω τίποτα με τους ανθρώπους βέβαια... Αλλά θέλω να πω, δεν είναι όλοι ίσα και όμοια!! Γιατί, χωρίς πάλι να θέλω να προσβάλω κανέναν, οι δεξιοί που θεωρούνται συντηρητικοί και χριστιανοί μου έβγαλαν πρωθυπουργό... ζαχαρένιο; Μη πω τίποτα άλλο... Γιατί μια απ'τις αρχαιότερες κοινωνίες να βαδίζει σε κατάρευση κατ'αυτόν τον τρόπο; Ξέρω και την απάντηση νομίζω... Μας την δίνει ο Μακρυγιάννης, που μιλά στους ευρωπαίους, για το νεοσύστατο τότε κράτος της Ελλάδος: "Τέτοια ηθική είχετε εσείς και προκοπή, τέτοιους καταντήσετε κι εμάς τους δυστυχείς".

+1 και απο μενα(και +10 μη σου πω......!!!!) Μπραβο CORTEX μου θυμισες πολυ ωραι πραγματα που νομιζα οτι ειχα ξεχασει.......
Πω Πω ......αυτα τα παπουτσια με τα φωτακια, η υπερατου και τα γαριδακια......πολυ τρελα......αλλα αθωα τρελα........
Που να ζησουν τετοια πραγματα τα παιδια σημερα :? :? :?

fortys]
Σκεφτόμουν... αν εμείς, σήμερα, είμαστε η βάση της κοινωνίας μας, γιατί δεν πατάμε ενα delete να την ξαναφτιάξουμε; Γιατί δε ρίχνουμε μια μεγάλη μούτζα στους μεγάλους; Γιατί πρέπει να ανέχομαι τον κάθε πιθηκομούρη για πλανητάρχη και κατά συνέπεια και "μέγα" ελεγκτή της χώρας μου; Γιατί να μου λένε για δημοκρατία και δε ζητάν την γνώμη μου πουθενά; Γιατί άνθρωποι με μεταπτυχιακά, που έφαγαν μια ζωή να μορφωθούν, όταν πάνε για δουλεία, παίρνουν όσα παίρνει ο αλβανός στην οικοδομή; Δεν έχω τίποτα με τους ανθρώπους βέβαια... Αλλά θέλω να πω, δεν είναι όλοι ίσα και όμοια!! Γιατί, χωρίς πάλι να θέλω να προσβάλω κανέναν, οι δεξιοί που θεωρούνται συντηρητικοί και χριστιανοί μου έβγαλαν πρωθυπουργό... ζαχαρένιο; Μη πω τίποτα άλλο... Γιατί μια απ'τις αρχαιότερες κοινωνίες να βαδίζει σε κατάρευση κατ'αυτόν τον τρόπο; Ξέρω και την απάντηση νομίζω... Μας την δίνει ο Μακρυγιάννης, που μιλά στους ευρωπαίους, για το νεοσύστατο τότε κράτος της Ελλάδος: "Τέτοια ηθική είχετε εσείς και προκοπή, τέτοιους καταντήσετε κι εμάς τους δυστυχείς".

Κοιταξε εγω νομιζω γιατι δεν καταλαβαινουμε οτι αυριο εμεις θα "κυβερναμε".....βασικα δεν το μαθαινουμε οταν πρεπει.......και οταν το καταλαβουμε, ή θα ειναι πολυ αργα ή δεν θα κανουμε τιποτα, ή χειροτερα δεν θα θελουμε να κανουμε τιποτα, γιατι μαζι με το ps3,psp,wii κτλ.μας πλασαρεται μια λογικη απο τους γονεις μας, του τυπο....."Ααααοοοοαααα το δημοσιο τι καλο που ειναι", "Εχω εναν μπαρμπα υπουργο που τον ψηφισα, για παμε να τον δουμε" και τετοια......Μετα λογικο δεν ειναι να ειμαστε ολοι παθητικοι και να μην κανουμε τιποτα, γιατι εμεις φταιμε, εμεις και οι ομοιοι μας, που ζουμε αυτο που ζουμε και δεν μας αρεσει αυτο που ζουμε........Σαν κοινωνια παντα ετσι....... :? :? :? :O :O :O :O :? :? :sick: :sick: :sick: :sick: :sick: 8) 8) 8) 8) 8)

ειμαι πλεον 20 χρονων και εζησα και εγω αρκετα απο αυτα που λεει ο CORTEX και θελω να πω ότι εκείνα τα χρόνια ήταν υπέροχα!!!
πρίν δυο χρόνια γεννήθικε η αννυψούλα μου και θέλω το καλύτερο για αυτήν αν και ξέρω ότι τα χρόνια αυτα δεν θα ζήσει οπώς έζησα εγώ ήδη απο τώρα της μαθαίνω να βλέπει παιδικά που έβλεπα και εγώ και όχι την κάθε Dora και τον κάθε μπομπ σφουγγαράκι και να ακουεί τραγουδάκια που ακουγα εγω, εχω κρατήσει όλα τα βιβλια με τα παραμυθια που είχα ως παιδί εγω και οι αδερφές μου και όλες τις κασετες και ταινίες.... και απο τωρα ψάχνω να βρω dvd με σειρές και παιδικα που βλέπαμε εμείς μικρά!!!
θελω το καλυτερο για αυτην....αλλα και για τα παιδια μου (εχω καιρο ακομα χαχαχα!!!!)
ως ανερχόμενη νηπιαγωγος θέλω να δωσω της καλύτερες βάσεις στα παιδάκια που θα έχω... αυτο που θελω να σας πω είναι ότι οσοι έχετε μικρα παιδια στην οικογένια αλλα και αννυψάκια να τους δωσέτε σωστες βάσεις και να τους δείξετε ταινιες και σειρες που βλέπατε εσεις και οχι αυτα που κυκλοφορουνε.....

ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΑΓΝΑ ΚΑΙ ΑΘΩΑ ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΙΝΕΤΑΙ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ!!!!!

Ζήτω τα 80's!! ;) :)
Θα ήθελα να την ζούσα απο την αρχή της αυτή την δεκαετία! :)

-    -    -   - L I N U X -   -   -   -   -   -   -   -

Καλησπέρα και απο μένα. Χρόνια Πολλά, Χρόνια Καλά (πάνω απ'όλα) και Καλή Χρονιά.
Είμαι 33 και έζησα πολύ καλά αυτή τη δεκαετία. Θυμάμαι τις Κυριακές πήγαινα με τους γονείς μου στο λούνα πάρκ που βρισκόταν στην πλατεία της Κηφισιάς. Το θυμάται κανείς? Άλλες φορές πήγαινα στο καφενείο του κου Στάμου στην Χασιά για να παίξω ηλεκτρονικά (υπάρχει ακόμη το καφενείο). Τα καλοκαίρια στα Στύρα Ευβοίας τρυπόνωντας κρυφά στα θερινά σινεμά (2 είχε) για να δω την ταινία. Στον κινηματογράφο Αλόμα στην Αγία Παρασκευή δίπλα στην πιτσαρία Καπριτσιόζα επίσης για να δω στα κλεφτά ταινία. Θυμάμαι ήμουν 10 ετών όταν είχα ξεκλέψει σκηνές από τον Εφιάλτη στον Δρόμο με τις Λεύκες (είχα να κλείσω μάτι για καμιά βδομάδα). Το Πικαντίλι απέναντι από τον σταθμό του ηλεκτρικού Κάτω Πατήσια. Τα χαρτάκια Υπερ Ατού με αεροπλάνα, αυτοκίνητα κ.α. Όλα αυτά που έχουμε ζήσει... Κρίμα που ο κόσμος ξενέρωσε τόσο άγρια και όλοι δεν κοιτάνε την ζωή τους, το ότι μπορείς να περνάς εξίσου καλά ίσως και καλύτερα χωρίς χρήμα. Η ζωή άλλωστε είναι το σύνολο των στιγμών που βιώνουμε, αν το χάσουμε αυτό τότε παύουμε να ζούμε...

Αυτά

see yaaa...

Χωρίς παρεξήγηση ρε φιλαράκι κι εγώ της δεκαετίας αυτής είμαι...αλλά εσύ απ'ότι κατάλαβα 10 χρόνια το μόνο που έκανες ήταν να τρώς και να βλέπεις μαλακίες [που και που να τις κάνεις κιόλας...δέν φταίω εγώ εσύ το είπες <<Τις πρώτες πορνό ταινίες τις βλέπαμε σαν κλέφτες στο Βίντεο του Μπαμπά>>!!!!Και μετά να ξανατρώς μαλακίες PEZ,γαριδάκια Extra και Φοφίκο [Οχι αυτό το παραδέχομαι κι εγώ,αν κάτι μου έχει λήψει είναι τα Φοφίκο],κουλούρια και λουκουμάδες με ζάχαρη,κουκουρούκου και σοκοφρέτες,τσίχλες κανονικές BigBabol και Shock,Φάτσα μπανάνα και γρανίτες Turbo,μικρά μερεντάκια και κρουασάν κι άλλες καραμέλες και σπανάκι του Ποπάυ και κάπνιζες και τα τσιγάρα του Αστερίξ [ο Μπαμπά σου το ξέρει αυτό?] Derby,ION Μιράντα Παπαδοπούλου 4-4...πάλι καλα έπινες και κάνα γάλα.Ασε που όταν δεν χλαπάκιαζες σαβούρα έβγαζες τα μάτια σου στην τηλεόραση [ίσως να γινόταν και παράλληλα,το πιό πιθανό!!!]Πάλι καλά δηλαδή που στην εποχή μας είχαμέ μόνο δύο κανάλια!Τώρα που το σκέφτομαι φιλαράκι,ίσως ήταν πιο καλά που δέν προλάβαν αυτή τη δεκαετία!!!Πάντα χωρίς παρεξήγηση.Αφού για να καταλάβεις δεν είμαι ούτε καν πραγματικό μέλος,γράφτηκα επι τόπου με σκοπό να απαντήσω,δεν κρατήθηκα!Άν το διαβάσει κάποιος υπεύθυνος αλλάξτε αυτή τη μαλακία τον έλεγχο CAPTCHA αγανάκτησα για να μου δώσει OK!

 η αλήθεια είναι ότι δεν κυκλοφορούσε τόση σαβούρα όσο σήμερα ...

αρκεί να θυμηθώ έναν φούρνο εκεί στα νέα λίοσια που έζησα κάποια από τα παιδικά μου χρόνια

μας έδινε κάτι τυρόπιτες ...!!! τυρόπιτες όμως με όλη την σημασία της λέξεως ...

και όχι όπως σήμερα αυτήν την σόλα που δίνουνε και είναι ακριβώς η ίδια 

σε κάθε φούρνο ..από την κρήτη μέχρι την ορεστιάδα ...

δεν ξέρω τις τρώτε αυτές τις μακακίες ....?

Κάτσε ρε μεγάλε…. εμείς εδώ μιλάμε για την ΠΑΙΔΙΚΗ μας ηλικία στα 80’s και όχι για την ΕΦΗΒΙΚΗ την δική σου …
Το ότι είχες άθλια εφηβεία στα 80’s δεν μας ενδιαφέρει…
Μας ενδιαφέρει η δική μας παιδική και αθώα ηλικία!

Τι σχέση έχουν όλα αυτά που περιέγραψες με τα “super παγουρινο” που πίναμε νερό, με το “ska sou sou” που ακούγαμε και τα συναφή ;;;; ΚΑΜΙΑ!!!

Τα παιδικά σου χρόνια στα70’s πρέπει να ήταν πιο άθλια από τα εφηβικά σου στα 80’s και για αυτό μπήκες εδώ για να στάξεις λίγη …. χολή!

(όπως είπες κι εσύ «δεκαετία του 70 είχε μία ανυπέρβλητη μιζέρια»)

Άνοιξε ένα καινούριο topic για τα 70’s και κάνε μας την χάρη…

Υ.Γ.
Καμία δεκαετία δεν ήταν ποτέ όπως την παρουσίαζαν οι ταινίες της εποχή τους!

Την δεκαετία του 80 την έζησα ως τηνέιτζερ. Το 1980 ήμουν δώδεκα στα δεκατρία.
Δεν την θυμάμαι έτσι ακριβώς όπως την θυμάται ο φίλος μου ο CORTEX και σίγουρα δεν θα μπορούσα να πω ότι σημείο αναφοράς μου ήταν τόσο πολύ η τηλεόραση. Άλλωστε στα χρόνια της δικής μου γενιάς δεν είχε εδραιώσει ακόμα τόσο πολύ την θέση της.
Θυμάμαι φυσικά όλα αυτά που λέτε εδώ αλλά πολύ σύντομα έπαψαν να με αφορούν καθώς είχα περάσει πια την παιδική ηλικία.

Άγριες νύχτες.
Εκείνο που θυμάμαι από την δεκαετία του 80 ήταν το ανελέητο clubbing που έκανα εκείνα τα χρόνια. Πρόλαβα και την Barbarella ( χα χα ) και την Dorian Gray, την Prison ( μεγάλο dance club εκείνης της εποχής στην παραλιακή), το Ακρωτήρι ( έχω περάσει τις καλύτερες καλοκαιρινές νύχτες της ζωής μου εκεί), το Εργοστάσιο στα πρώτα του χρόνια, το Fuzz, την Αυτοκίνηση και την Mercedes (πριν μεταμορφωθούν σε ελληνάδικα), ειδικά την τελευταία αρκετά πριν αρχίσουν αν τα πετάνε όλοι εκεί μέσα, το Club 22 , ( έχω διατελέσει και κλαμπόβια), πρόλαβα το Cult, το Αεροδρόμιο, ( που είχε και ένα ελικόπτερο για ντεκόρ στην αυλή του) αλλά και ήμουν μέσα και στο Κραχ, έτσι το έλεγαν ένα μαγαζί στην Ν. Σμύρνη, στο οποίο ένα βράδυ έσκασε ο κλιματισμός και τα έκανε όλα πουτάνα εκεί μέσα. ( μάλιστα σκότωσε και μία κοπέλα).

Μουσικόραμα!
Η δεκαετία του 80 δεν είχε καμία σχέση με αυτά που δείχνουν κάτι χαζές ελληνικές ταινίες της εποχής του στυλ "Ρόδα τσάντα και κοπάνα".

Ήμασταν πολύ πιο εναλλακτικοί και underground. Aκούγαμε new wave, που όντως ήταν ότι πιο new στην εποχή του, underground και garage, και λίγο παρακάτω house.. Η ρόκ βέβαια κυριαρχούσε στις παραστάσεις μας, έχω πάει και στο Rock Festival, που μόνο ροκ δεν ήταν τελικά, που είχε γίνει στην Αθήνα το 85 και που ήταν και η πρώτη τέτοια μεγάλη συναυλία που είχε γίνει στην Αθήνα τότε.

Διαβάζαμε και το Ποπ και Ροκ το περιοδικό, βλέπαμε και το Μουσικόραμα ενίοτε μέχρι που έσκασε σε κάποιο δόση μύτη το MTV και εκεί το κάναμε ραδιόφωνο. Είχα ένα φίλο που είχε συνδέσει την τηλεόραση με το στερεοφωνικό και το είχε και έπαιζε όλη μέρα.

Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά!
Μαύρη όλη δεκαετία. Δεν θυμάμαι και εγώ πόσα μαύρα ρούχα είχα και μάλιστα κάποια από αυτά τα έχω ακόμα.. Μαύρη και με βάτες ήταν η μόδα ( αλλά δεν έβρισκες και τίποτα διαφορετικό να αγοράσεις.)
Έχω ακόμα φυλάξει την συλλογή από τα Κλικ μου, που ήταν το πρώτο life style περιοδικό που είχε εκδοθεί τότε στην Ελλάδα, και εκείνες τις πρώτες μέρες του γινόταν ανάρπαστο...έχω κρατήσει και όλα μου τα βινύλια γιατί τότε με δίσκους ακούγαμε μουσική.

Money talks.
Την δεκαετία του 80 δεν μας ενδιέφερε αν είχαμε λεφτά. Άλλωστε ότι λεφτά και να είχαμε πάλι μας φτάνανε γιατί ήταν άλλες οι ανάγκες και η αναλογίες της εποχής. Με ένα χιλιάρικο πέρναγα γαμάτα όλη την εβδομάδα, και το 89 που εργαζόμουν στην πρώτη μου δουλειά πλέον είχα 200 από αυτά στην τσέπη μου κάθε μήνα, οπότε θεωρούσα τον εαυτό μου μεγάλο αρχηγόπουλο.

Όμως δεν είχαν και τόσο μεγάλη σημασία αφού στην τελική πάντα βρίσκαμε τρόπους να περνάμε καλά είτε είχαμε χρήματα είτε όχι.

Party time
Ένα απο τα χαρακτηριστικά της δεκαετίας ήταν τα parties. Κάθε βδομάδα γινόντουσαν και από δέκα και φυσικά ήταν must να πας ακάλεστος. ( δεν ξέρω γιατί.. πάντως όπου γινόταν πάρτι απλά βλέπαμε φως και μπαίναμε).
Ενίοτε ήταν ο καλύτερος τρόπος για να κάνεις γνωριμίες και φυσικά ήταν τα γεγονότα της εβδομάδας. Και αν δεν προλάβαινες να τα βρεις με τον γκόμενο στο συγκεκριμένο πάρτυ απλά ήξερες ότι θα τον πετύχεις στο επόμενο αφού και εκείνος εκεί θα πήγαινε.. ( ακάλεστος φυσικά .. μην το ξεχνάμε αυτό! )

Ρόδα, πρέζα και Χημείο.
Δεν είχε μόνο τα καλά της εκείνη η δεκαετία, είχε και τα κακά της που καμία σχέση δεν έχουν με την ωραιοποιημένη εικόνα που κυκλοφορεί στις μέρες μας για εκείνη την δεκαετία.

Όλοι οι φίλοι μου είχαν μηχανές.. Κατά προτίμηση εντούρο. Κανένα XT κανένα RD και ενίοτε κάνανε και κόντρες με αυτές στην Βούτα. ( όπως καταλάβατε εγώ είμαι παιδί των νοτίων Προαστείων. Με τους ΒΠ είχαμε μία σχετική ίντριγκα αλλά για αυτήν θα μιλήσω παρακάτω.).
Που είχα μείνει;; Στην Βούτα. Η Βούτα είναι το κομμάτι εκείνο της λεωφόρου Βουλιαγμένης που ξεκινάει από το φανάρι που είναι το σήμα της Ολυμπιακής και φτάνει μέχρι την πρώτη γέφυρα στο ρεύμα προς Γλυφάδα. Εκεί ήταν το σημείο ραντεβού για όλες τις κόντρες, πάνω στην γέφυρα για το κοινό φυσικά που ήταν και η γραμμή τερματισμού. Ξεκινούσαν λοιπόν με το που άναβε πράσινο και όποιος πέρναγε πρώτος κάτω από την γέφυρα κέρδιζε.
Βασικά δεν είχαν κερδίσει και πολλοί. Οι περισσότεροι σκοτώθηκαν καθώς η γέφυρα ήταν λίγο tricky για να την περάσεις.

Η δεκαετία όμως είχε και πολλά ναρκωτικά. Οι μισοί ήταν στην πρέζα και οι υπόλοιποι ( αυτοί ήταν οι ΒΠ ) ήταν στην κόκα.
Γιατί;; Δεν ξέρω μάλλον ήταν μόδα. Πάντως κυκλοφορούσαν πολλά και σκληρά ναρκωτικά και όσοι ισχυρίζονται ότι δεν είναι αλήθεια αυτό λένε σίγουρα ψέματα, αν μη τι άλλο στον εαυτό τους.

Η δεκαετία αυτή είχε και πολλή βία. Έχουν μείνει ιστορικές οι καταλήψεις του Χημείου και οι σφαλιάρες που έπεφταν εκεί στις συμπλοκές με τα ΜΑΤ.
Βέβαια τότε τα πράγματα ήταν πολύ πιο ιδεολογικά φορτισμένα και έτσι υπήρχε και περίπτωση κάποιοι που δεν ήταν φοιτητές να πάνε να παίξουν ξύλο για .. συμπαράσταση στους υπόλοιπους.
Είχε και ένα σχετικό prestige να πεις μετά στους φίλους σου το πόσες σφαλιάρες έριξες στον μπάτσο την προηγούμενη μέρα, ανεξάρτητα αν την ιστορία την έλεγες από την εντατική.

Πράσινα να μιλάγαμε πράσινα να γελάγαμε
Όλη η δεκαετία είχε ένα ιδιαίτερο πράσινο λιβαδί χρώμα. Ήταν οι εποχές που ήταν στα φόρτε του το ΠΑΣΟΚ αλλά είχαμε μπει και στην ΕΟΚ και την είχαμε ακούσει Ευρωπαίοι σοσιαλιστές. Το χρήμα έρεε άφθονο τότε, κανείς όμως δεν κατάλαβε από που, και έτσι θεωρείτω και ένα είδος που θα έπρεπε να φαίνεται πάση θυσία.
Η δεκαετία του 70 είχε μία ανυπέρβλητη μιζέρια, ( αλλά δεν θα σας μιλήσω εδώ για αυτήν την δεκαετία, οφείλω να ανοίξω καινούργιο thread έτσι CORTEX;; ) και έτσι στην δεκαετία του 80 βγάλανε όλοι τα απωθημένα τους.

Ενίοτε ήταν και η δεκαετία που πλέον ο καθένας μπορούσε να πει τις πολιτικές του απόψεις και έτσι η πρασινίλα έγινε tready, ( μη μου παρεξηγηθεί κανένας πράσινος εδώ, λέω τις εμπειρίες μου έτσι;;; δεν παίρνω θέση), και έτσι όλοι ήταν ιδεολογικά τοποθετημένοι και χαρούμενοι. Την δεκαετία του 80 ήταν πασε να δηλώσει κάποιος δεξιός... :D

Όλη η δεκαετία ήταν κακόγουστη στο σύνολο της. Ήταν ένας αχταρμας από μόδες και στυλ, κακοχωνεμένες αφού σκάγανε με διαστημική ταχύτητα στην Ελλάδα που τότε για πρώτη φορά απέκτησε άλλους ρυθμούς. Βέβαια αυτό το λέω τώρα κοιτώντας προς τα πίσω τα γεγονότα και μάλιστα πιο αντικειμενικά.
Και φυσικά όσα γράφω εδώ είναι αυτά που θυμάμαι από τις δική μου ζωή εκείνη την εποχή και φυσικά οι δικές μου εμπειρίες μπορεί να μην μοιάζουν σε τίποτα με τις εμπειρίες που μπορεί να έχουν άλλοι που ζήσανε τα νειάτα τους σε εκείνη την δεκαετία.
Πάντως τα πράγματα ήταν μέσες άκρες έτσι και στα αλήθεια λυπάμαι που καμιά φορά ορισμένες χαζοταινίες δείχνουν μία ατμόσφαιρα εντελώς διαφορετική από αυτό που έζησα στις παρέες μου με τους φίλους μου.

Την επόμενη φορά θα ανοίξω το χρονοντούλαπο της ιστορίας και θα σας πω πως τα πέρασα ως παιδάκι στην δεκαετία του 70.

Αυτάαααααααααααα... ( και άλλα πολλά). :)

Κάτσε ρε μεγάλε…. εμείς εδώ μιλάμε για την ΠΑΙΔΙΚΗ μας ηλικία στα 80’s και όχι για την ΕΦΗΒΙΚΗ την δική σου …
Το ότι είχες άθλια εφηβεία στα 80’s δεν μας ενδιαφέρει…
Μας ενδιαφέρει η δική μας παιδική και αθώα ηλικία!

Τι σχέση έχουν όλα αυτά που περιέγραψες με τα “super παγουρινο” που πίναμε νερό, με το “ska sou sou” που ακούγαμε και τα συναφή ;;;; ΚΑΜΙΑ!!!

Τα παιδικά σου χρόνια στα70’s πρέπει να ήταν πιο άθλια από τα εφηβικά σου στα 80’s και για αυτό μπήκες εδώ για να στάξεις λίγη …. χολή!

(όπως είπες κι εσύ «δεκαετία του 70 είχε μία ανυπέρβλητη μιζέρια»)

Άνοιξε ένα καινούριο topic για τα 70’s και κάνε μας την χάρη…

Υ.Γ.
Καμία δεκαετία δεν ήταν ποτέ όπως την παρουσίαζαν οι ταινίες της εποχή τους!

Κάτσε ρε μεγάλε…. εμείς εδώ μιλάμε για την ΠΑΙΔΙΚΗ μας ηλικία στα 80’s και όχι για την ΕΦΗΒΙΚΗ την δική σου …
Το ότι είχες άθλια εφηβεία στα 80’s δεν μας ενδιαφέρει…
Μας ενδιαφέρει η δική μας παιδική και αθώα ηλικία!

Τι σχέση έχουν όλα αυτά που περιέγραψες με τα “super παγουρινο” που πίναμε νερό, με το “ska sou sou” που ακούγαμε και τα συναφή ;;;; ΚΑΜΙΑ!!!

Τα παιδικά σου χρόνια στα70’s πρέπει να ήταν πιο άθλια από τα εφηβικά σου στα 80’s και για αυτό μπήκες εδώ για να στάξεις λίγη …. χολή!

(όπως είπες κι εσύ «δεκαετία του 70 είχε μία ανυπέρβλητη μιζέρια»)

Άνοιξε ένα καινούριο topic για τα 70’s και κάνε μας την χάρη…

Υ.Γ.
Καμία δεκαετία δεν ήταν ποτέ όπως την παρουσίαζαν οι ταινίες της εποχή τους!

Βασικά, αν αναφέρεσαι στη marlene είναι από τα παλιότερα μέλη του forum. Δεν νομίζω ότι έριχνε χολή (άλλωστε το thread είναι από τα αρχαιότερα του forum, 4-5 ετών πια...) απλώς έλεγε τη γνώμη της, όπως εκείνη θυμόταν τη δεκαετία του 1980, μια και ήταν λίγο μεγαλύτερη τότε. Μην εκνευριζόμαστε τσάμπα...

Κάτσε ρε μεγάλε…. εμείς εδώ μιλάμε για την ΠΑΙΔΙΚΗ μας ηλικία στα 80’s και όχι για την ΕΦΗΒΙΚΗ την δική σου …
Το ότι είχες άθλια εφηβεία στα 80’s δεν μας ενδιαφέρει…
Μας ενδιαφέρει η δική μας παιδική και αθώα ηλικία!

Τι σχέση έχουν όλα αυτά που περιέγραψες με τα “super παγουρινο” που πίναμε νερό, με το “ska sou sou” που ακούγαμε και τα συναφή ;;;; ΚΑΜΙΑ!!!

Τα παιδικά σου χρόνια στα70’s πρέπει να ήταν πιο άθλια από τα εφηβικά σου στα 80’s και για αυτό μπήκες εδώ για να στάξεις λίγη …. χολή!

(όπως είπες κι εσύ «δεκαετία του 70 είχε μία ανυπέρβλητη μιζέρια»)

Άνοιξε ένα καινούριο topic για τα 70’s και κάνε μας την χάρη…

Υ.Γ.
Καμία δεκαετία δεν ήταν ποτέ όπως την παρουσίαζαν οι ταινίες της εποχή τους!

Βασικά, αν αναφέρεσαι στη marlene είναι από τα παλιότερα μέλη του forum. Δεν νομίζω ότι έριχνε χολή (άλλωστε το thread είναι από τα αρχαιότερα του forum, 4-5 ετών πια...) απλώς έλεγε τη γνώμη της, όπως εκείνη θυμόταν τη δεκαετία του 1980, μια και ήταν λίγο μεγαλύτερη τότε. Μην εκνευριζόμαστε τσάμπα...

Δεν εκνευρίστηκα, απλά δεν άντεχα να διαβάζω τις κοτσάνες αυτές οι οποίες ήταν και άστοχες…
Το Thread μπορεί να είναι παλιό, όμως εγώ το είδα μόλις χθες …δε μπορούσα να μην σχολιάσω αυτές τις.. εξυπνάδες.. (για να μην πω άλλη κουβέντα..)
Την έξυπνη ήθελε να μας παραστήσει ;