netinst debian etch

aptget | Δευ, 04/28/2008 - 13:50 | 4' | 14

Μετα απο πολλες προσπαθειες και googling καταφερα να επιτυχω netinst στο debian και επιδη πεδευτικα αρκετα στην διαδικασια αλλα και στην πληρη παραμετροποιηση του συστηματος αποφασησα να αναρτησω εναν πληρη οδηγο που ουσιαστικα αποτελει συραφη αλλων .Παμε λοιπον

1. Αφου εγκαταστησουμε το βασκο συστημα επανεκινουμε το νεο μας συστημα.

2.Εγκατασταση γραφικου περιβαλλοντος

gnome

#aptitude
install xorg

gnome-core

gdm

kde

#aptitude
install xorg

kde-core ( = kdebase + kdm )

kde-i18n-el (πακετο εξελλινισμου του kde)

προσωπικα συνιστω gnome διοτι ειναι πιο light , πληρες , πιο λειτουργικο ,πιο σταθερο και πιο ομορφο (ναι ομορφο αρκει να παραμετροποιηθει σωστα)

3.Εγκατασταση βασικων πακετων

# aptitude install
module-assistant build-essential

linux-headers-2.6.18-6-486 linux-source-2.6.18

τα νουμερα προκηπτουν με την εντολη

#uname -r

4.Καρτα γραφικων(nvidia)

The Debian way with module-assistant

# m-a prepare

# m-a auto-install nvidia

# aptitude install nvidia-glx

# dpkg-reconfigure xserver-xorg

or

#nano
/etc/X11/xorg.conf

και όπου nv

βάζουμε nvidia

στο section device

5.Σειρα εχει ο ηχος

alsa

#aptitude
install alsa-base alsa-utils alsa-oss

#alsaconf

6.Ηρθε η ωρα να εγκαταστησουμε βασικες εφαρμογες(οι εφαρμογες που παραθετω ειναι gtk δηλαδη ιδανικεσ για gnome)

apps

1 synaptic

2 iceweasel

iceweasel-l10n-el

mozilla-plugin-vlc

adobe flash player ***(tar.gz)

pidgin(bp)

deluge-torrent(bp)

skype***(skype)

3 vlc

mplayer

brasero

4 openoffice.org

openoffice.org-gnome

openoffice.org-help-en-us

openoffice.org-l10n-el

xpdf

gimp

file-roller

5 firestarter

7 spca5xx-source

camorama

# m-a a-i spca5xx
# modprobe videodev # modprobe spca5xx

8 (gnome)
  pmount
  hal

9 gnome-art
  (gnububble , galaxy , dropline neu!) 
  (blue rotor , conquer gnome , easy , fenestra , gnome green , simbiose odyssey , tuxsta)

οπου bp = backports παρακατω θα παραθεσω το πως γινεται σωστα

deb
http://www.backports.org/debian etch-backports main contrib non-free

official skype repos

deb
http://download.skype.com/linux/repos/debian/ stable non-free

adobe flash player

http://www.adobe.com/shockwave/download/download.cgi?P1_Prod_Version=Sh…

επιλεγουμε το πακετο tar.gz

ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ APTITUDE KAI OXI ME THN APT-GET ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΟ DEBIAN KAI ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΣΥΝΔΙΑΣΜΟ ΤΟΥ APT-GET KAI DSELECT ΜΕ ΕΠΙΠΛΕΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΘΥΜΑΤΑΙ ΠΟΙΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΟΥ ΖΗΤΗΘΗΚΕ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΠΟΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΗΜΕΝΕΣ ΤΗΣ "ΤΡΑΒΗΞΕ" ΩΣ DEPENDENCIES ΟΠΟΤΕ ΣΤΙΣ ΑΠΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΔΕΝ ΚΡΑΤΑΕΙ ΑΧΡΗΣΤΑ ΠΑΚΕΤΑ .ΚΑΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΗΚΑ ΠΛΗΡΕΙΣ ΑΠΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ.ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΩ FLAME AYTH H ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΕ ΣΥΝΔΙΑΣΜΟ ΜΕ ΤΟ PINNING (ΘΑ ΠΑΡΑΘΕΣΩ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΟΔΗΓΙΕΣ) ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΛΟΤΗΤΑ (ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ SOFTWARE ENGINERING ) ΤΟ ΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΝΩΡΕΡΟ ΤΟΥ PORTAGE KAI TOY PACMAN.


Tags
Δώσε αστέρια!

MO: (ψήφοι: 0)

Σχόλια

pinning

Με την εντολή "apt-get upgrade" ένα πακέτο αναβαθμίζεται όταν στο repository βρεθεί κάποια έκδοση (του πακέτου) μεγαλύτερη από αυτή που είναι εγκατεστημένη στο σύστημά μας. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που στο αρχείο /etc/apt/sources.list έχουμε δηλώσει περισσότερες από μία releases;

deb http://ftp.debian.org/debian stable main
deb http://ftp.debian.org/debian testing main
deb http://ftp.debian.org/debian unstable main

Στο επόμενο upgrade (ή dist-upgrade) όλα τα πακέτα μας θα αναβαθμιστούν στις εκδόσεις που υπάρχουν στην unstable release, αφού αυτές θα είναι μεγαλύτερες απ' ότι στις testing και stable.

Λύση σε αυτό το πρόβλημα δίνει μία δυνατότητα του APT που λέγεται pinning. Χρησιμοποιώντας αυτή τη δυνατότητα το APT εκχωρεί προτεραιότητες στα πακέτα, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις που υπάρχουν στο αρχείο /etc/apt/preferences. Κατα τη διαδικασία της αναβάθμισης το APT λαμβάνει υπόψη του αυτές τις προτεραιότητες πριν κάνει σύγκριση των εκδόσεων.

Τα πακέτα, εγκατεστημένα ή μη, έχουν εξορισμού (θα δούμε στη συνέχεια πως μεταβάλλονται) τις εξής προτεραιότητες:

- Τα ήδη εγκατεστημένα πακέτα έχουν προτεραιότητα 100.
- Τα πακέτα που είναι διαθέσιμα για αναβάθμιση ή εγκατάσταση έχουν προτεραιότητα 500.
- Τα πακέτα που αποτελούν μέρος της "επιθυμητής release" έχουν προτεραιότητα 990.

Σε περίπτωση που η προτεραιότητα ενός υποψήφιου (προς εγκατάσταση) πακέτου είναι μεγαλύτερη από αυτήν του ήδη εγκατεστημένου, η τιμή της προτεραιότητάς του (Π), θα καθορίσει τις ενέργειες του APT.

Π <= 0
Το πακέτο δεν εγκαθίσταται ποτέ.

0 < Π <= 100
Το πακέτο θα εγκατασταθεί μόνο εφόσον δεν υπάρχει κάποια προηγούμενη έκδοσή του εγκατεστημένη.

100 < Π <= 1000
Το πακέτο θα εγκατασταθεί εφόσον η έκδοσή του είναι μεγαλύτερη από αυτή του ήδη εγκατεστημένου. Δε γίνεται ποτέ υποβάθμιση.

1000 < Π
Το πακέτο θα εγκατασταθεί σε κάθε περίπτωση ακόμα και αν πρόκειται για υποβάθμιση.

Στο σημείο αυτό καλό είναι να κάνουμε ένα διάλειμμα για να διευκρινιστεί ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο πολύπλοκα όσο φαίνονται αρχικά. Θα χρησιμοποιήσουμε τα δύο αυτά σύνολα κανόνων ως αναφορά για να κάνουμε μικρο ρυθμίσεις σε μία βάση κανόνων που όπως θα φανεί στη συνέχεια είναι πολύ πιο εύληπτη.

Η "επιθυμητή release" ορίζεται στο αρχείο /etc/apt/apt.conf και αρχικά είναι μη-ορισμένη. Αν για παράδειγμα θέλουμε να ορίσουμε ως επιθυμητή release (ως βάση δηλαδή) τη stable, δίνοντας έτσι στα πακέτα της μεγαλύτερη προτεραιότητα (990) σε σχέση με τις υπόλοιπες, θα γράφαμε:

APT::Default-Release "stable";

Με αυτήν την καταχώριση, εξασφαλίζουμε αρχικά την ειρηνική συνύπαρξη διαφορετικών releases στο αρχείο sources.list. Εγκαθιστώντας τώρα ένα πακέτο από την testing (θα δούμε αργότερα τον τρόπο), αυτό τελικά θα αναβαθμιστεί από την unstable αφού και στις δύο έχει την ίδια προτεραιότητα (500). Ας δούμε ένα παράδειγμα.

Έστω το πακέτο "foo" το οποίο είναι έκδοση 1.0-1 στη stable, 2.0-1 στην testing και 3.0-1 στην unstable. Η εντολή "apt-cache policy" μας επιτρέπει να ελέγξουμε και να επαληθεύσουμε τις προτεραιότητες που εκχωρούνται στις εκδόσεις του πακέτου στα repositories.

~$ apt-cache policy foo
foo:
Installed: 1.0-1
Candidate: 1.0-1
Version Table:
3.0-1 0
500 http://ftp.debian.org unstable/main Packages
2.0-1 0
500 http://ftp.debian.org testing/main Packages
*** 1.0-1 0
990 http://ftp.debian.org stable/main Packages
100 /var/lib/dpkg/status
Εγκατεστημένη είναι η έκδοση 1.0-1, όπως φαίνεται από τη γραμμή "Installed" καθώς και την καταχώριση στο /var/lib/dpkg/status που δείχνει την έκδοση που "γνωρίζει" η βάση κατάστασης πακέτων. Η γραμμή "Candidate" καθώς και οι τρεις αστερίσκοι υποδεικνύουν την έκδοση που θα εγκαθιστούσε το APT εάν επρόκειτο να κάνει αναβάθμιση του συστήματος. Βλέπουμε λοιπόν ότι η απόφαση λαμβάνεται βάση της μεγαλύτερης προτεραιότητας (990).

Αν αναβαθμίσουμε χειροκίνητα το πακέτο στην έκδοση 2.0-1 (κάντε λίγο ακόμα υπομονή για τη μέθοδο) η κατάσταση θα έχει ως εξής:

~$ apt-cache policy foo
foo:
Installed: 2.0-1
Candidate: 3.0-1
Version Table:
*** 3.0-1 0
500 http://ftp.debian.org unstable/main Packages
2.0-1 0
500 http://ftp.debian.org testing/main Packages
100 /var/lib/dpkg/status
1.0-1 0
990 http://ftp.debian.org stable/main Packages
Παρότι η έκδοση 2.0-1 έχει προτεραιότητα 500 και η έκδοση που είναι στη stable έχει προτεραιότητα (990) σχεδόν διπλάσια, η έκδοση 1.0-1 θα προκαλούσε υποβάθμιση του πακέτου και αυτό απαιτεί προτεραιότητα μεγαλύτερη του 1000. Η έκδοση στην unstable έχει επίσης προτεραιότητα 500, οπότε η σύγκριση γίνεται πλέον μόνο ως προς την έκδοση. Έτσι, εκτός του ότι το πακέτο θα αναβαθμιστεί από την unstable, αν μελλοντικά βγει η έκδοση 4.0-1 στην unstable θα επιλεγεί αμέσως για αναβάθμιση και αυτό είναι κάτι που πιθανόν θέλουμε να αποφύγουμε.

Αν λοιπόν επιθυμούμε να έχουμε ως βάση τη stable αλλά να είμαστε σε θέση να εγκαθιστούμε πακέτα και από τις testing και unstable και να δίνουμε προτεραιότητα σε αυτά της testing, προσθέτουμε τις ακόλουθες εγγραφές στο αρχείο /etc/apt/preferences:

Package: *
Pin: release a=stable
Pin-Priority: 900

Package: *
Pin: release a=testing
Pin-Priority: 90

Package: *
Pin: release a=unstable
Pin-Priority: 80

Τώρα, το πακέτο που έχει εγκατασταθεί χειροκίνητα από την testing, θα παραμείνει στην έκδοση αυτή (2.0-1) κατά τα επόμενα upgrades γιατί η προτεραιότητά του στην unstable είναι μικρότερη. Επιπλέον, όταν η έκδοση 3.0-1 περάσει από την unstable στην testing, δε θα γίνει αυτόματη αναβάθμιση γιατί η προτεραιότητα είναι μικρότερη από 100 (αυτό βέβαια μπορεί να αλλάξει με αλλαγή των προτεραιοτήτων).

~$ apt-cache policy foo
foo:
Installed: 2.0-1
Candidate: 2.0-1
Version Table:
3.0-1 0
80 http://ftp.debian.org unstable/main Packages
90 http://ftp.debian.org testing/main Packages
*** 2.0-1 0
100 /var/lib/dpkg/status
1.0-1 0
900 http://ftp.debian.org stable/main Packages
Αντίστοιχα εάν αναβαθμίσουμε χειροκίνητα το πακέτο στην έκδοση 3.0-1 της unstable, αυτό δε θα αναβαθμιστεί αυτόματα όταν εμφανιστεί η έκδοση 4.0-1.

Με τον τρόπο που είδαμε το APT προσπαθεί να ικανοποιήσει τα αιτήματα για εγκατάσταση πρώτα από τη stable, μετά από την testing και τελικά από την unstable, εάν δε βρεθεί σε καμμία από τις προηγούμενες.

Φυσικά τα παραπάνω μπορούν να εφαρμοστούν και για μεμονωμένα πακέτα. Για παράδειγμα, μπορούμε να απαγορεύσουμε την αναβάθμιση ενός πακέτου, "καρφώνοντάς" το σε μία συγκεκριμένη έκδοση:

Package: foo
Pin: version 2.0-1
Pin-Priority: 2000

Μία άλλη χρήση θα μπορούσε να είναι η απαγόρευση εγκατάστασης ενός πακέτου θέτοντας την προτεραιότητά του στο "0".

Μπορούμε να παρακάμψουμε το μηχανισμό pinning στη γραμμή εντολών. Για να εγκαταστήσουμε ένα πακέτο από την testing release δίνουμε:

~# apt-get install foo/testing
ή για συγκεκριμένη έκδοση

~# apt-get install foo=2.0-1
Το πρόβλημα με την τελευταία εντολή είναι ότι η παράκαμψη του μηχανισμού ισχύει μόνο για το συγκεκριμένο πακέτο. Αν οι εξαρτήσεις του πακέτου βρίσκονται και αυτές στην testing και οι γενικότερες ρυθμίσεις pinning δεν επιτρέπουν την εγκατάστασή τους, καταλήγουμε σε αδιέξοδο. Η λύση σε αυτήν την περίπτωση είναι η παράκαμψη του μηχανισμού για όλη τη διάρκεια εκτέλεσης της εντολής apt-get με:

~# apt-get install --target-release unstable foo
Με τον τρόπο αυτό, όλα τα πακέτα της unstable αποκτούν προτεραιότητα 990 έως ότου ολοκληρωθεί η εκτέλεση της εντολής.

Ας δούμε τώρα άλλο ένα παράδειγμα των δυνατοτήτων που προσφέρει ο μηχανισμός pinning. Δεδομένων των προτεραιοτήτων 900/99/98 για τις stable/testing/unstable, προσπαθείστε να μαντέψετε το αποτέλεσμα της ακόλουθης εντολής:

~# apt-get --show-upgraded --target-release testing dist-upgrade
Σωστά μάντεψα.. βαριέστε . Η εντολή αυτή αναβαθμίζει ολόκληρο το σύστημα στην testing release και δεν προχωράει σε καμία περαιτέρω αναβάθμιση έως ότου η testing γίνει stable!

Για να δούμε ποια πακέτα ανήκουν σε ποια release χρησιμοποιούμε την εντολή apt-show-versions (εγκαθιστώντας το ομώνυμο πακέτο). Λειτουργεί χρησιμοποιώντας την τοπική cache η οποία πρέπει να ανανεώνεται από καιρό σε καιρό.

~# apt-show-versions --initialize
~# apt-show-versions --package=foo
foo/unstable uptodate 3.0-1
~# apt-show-versions --upgradeable
bash/unstable upgradeable from 2.65c-15 to 3.1-7
[...]

Ένα ακόμα παράδειγμα είναι η αναβάθμιση όλων των εγκατεστημένων πακέτων που προέρχονται από την unstable:

~# apt-get install $(apt-show-versions --upgraded --brief | grep unstable)
Με το apt-show-versions μπορούμε να συντηρήσουμε ένα σύστημα με πακέτα και από τις τρεις releases χωρίς τον κίνδυνο της εγκατάστασης περισσότερων "λιγότερο σταθερών πακέτων" από ότι επιθυμούμε.

Με λίγα λόγια:
Αφού εγκαταστήσεις την testing δίνεις σε terminal ως root:

# echo 'APT::Default-Release "testing";' > /etc/apt/apt.conf

Δήλωσε τα repositories και των δύο στο /etc/apt/sources.list, πχ:

deb http://ftp.debian.org/debian testing main
deb http://ftp.debian.org/debian unstable main
Δημιουργείς το αρχείο /etc/apt/preferences:

Package: *
Pin: release a=testing
Pin-Priority: 900

Package: *
Pin: release a=unstable
Pin-Priority: 90

Όταν θες να εγκαταστήσεις ένα πακέτο (μαζί με τις εξαρτήσεις του) από unstable:
# apt-get install foo/unstable

Αν θες να αναβαθμίσεις όλα τα πακέτα που έχεις εγκαταστήσει από unstable (σε νεότερες εκδόσεις):
apt-get install $(apt-show-versions --upgradable --brief | grep unstable)

(απο τον οδηγο του ckoul adslgr )

stable-backports

If you want to get your packages from backports upgraded automatically the following entry in /etc/apt/preferences should be sufficient:
Package: *
Pin: release a=stable
Pin-Priority: 900

Package: *
Pin: release a=etch-backports
Pin-Priority: 200
Η "επιθυμητή release" ορίζεται στο αρχείο /etc/apt/apt.conf και αρχικά είναι μη-ορισμένη.

APT::Default-Release "stable";

subtitles

Ελληνικοί υπότιτλοι στον mplayer

Αφού έχουμε ρυθμίσει σωστά τα ελληνικά, όπως περιγράφηκε παραπάνω, ανοίγουμε τον mplayer και πάμε στα preferences:
Στην καρτέλα subtitles & OSD κάνουμε τις απαραίτητες αλλαγές .
Στην καρτέλα Font, αρχικά δίνουμε το path μιας ttf γραμματοσειράς με ελληνική υποστήριξη και στον επιλογέα από κάτω επιλέγουμε unicode.
Στην περίπτωση αυτή, εγώ έχω δώσει το path της γραμματοσειράς arial.ttf, που έχω προσθέσει χειροκίνητα στο σύστημα μου .Ανάλογα εσείς δίνετε το path μιας οποιαδήποτε ttf γραμματοσειράς με ελληνική υποστήριξη.
Επανεκκινούμε τον mplayer
πλέον έχουμε υποστήριξη ελληνικών υποτίτλων στον mplayer.

vlc subs

Στο vlc κάνεις file-->open file--> διαλέγεις το αρχείο που θέλεις και από κάτω τσεκάρεις το κουτάκι use a subtitles file,διαλέγεις και τους υπότιτλους.Προσοχή στα advanced settings να διαλέξεις κωδικοποίηση ISO-8859-7 αλλιώς δεν θα τους βλέπεις.

debian net

Tutorials, Guides :
Official Manual
Official How-Tos
Official FAQ
Official Wiki
Debian Live CD Wiki
http://www.debian-administration.org/
http://www.debianhelp.co.uk/
http://www.debiantutorials.org
http://www.aboutdebian.com/
http://www.debuntu.org
http://www.debianadmin.com/
http://www.debianhelp.org
A Debian Grimoire
http://workaround.org/
http://www.besy.co.uk/projects/debian/default.htm
http://blog.thedebianuser.org/
Unofficial freenode #debian channel faq
HowtoForge - Debian
Debian GNU/Linux Desktop Survival Guide
Debian Help System
Ελληνικος Οδηγος Debian

Forums :
http://forums.debian.net
http://www.linuxquestions.org/questions/fo....php?forumid=26
http://www.linuxforums.org/forum/debian-linux-help/

News :
http://debian-news.net/
http://www.us.debian.org/News/weekly/current/issue/
http://planet.debian.net/
http://www.debianplanet.org/

Other :
Debian GNU/Linux
Debian Security Information
Debian Man Pages
Archive of Debian Mailing Lists
Getting Acquainted with Debian

Αποφεύγοντας να κάνουμε upgrade σε συγκεκριμένο πακέτο κατά το upgrade

Πολλές φορές, ιδιαίτερα όταν χρησιμοποιούμε Debian unstable, και ξέρουμε ή ανακαλύπτουμε ότι ένα πακέτο έχει bugs και δεν θέλουμε να το αναβαθμίσουμε με γενικό upgrade μπορούμε να κάνουμε το εξής:

a. Δίνουμε στην κονσόλα την παρακάτω εντολή (ως root):
#dpkg --get-selections \* > selections.txt

b. Στη συνέχεια κάνουμε edit το αρχείο :
#nano selections.txt
το αρχείο αυτό έχει 2 στήλες. στην μια στήλη έχει τα ονόματα των πακέτων και στην άλλη το status τους. πχ για το udev, που αυτήν την περίοδο είναι πολύ buggy στην Sid, το ψάχνουμε και στο status από install το αλλάζουμε σε hold.
στη συνέχεια σώζουμε το αρχείο.

c. Δίνουμε την παρακάτω εντολή στην κονσόλα(ως root) :
#dpkg --set-selections < selections.txt
και είμαστε έτοιμοι.Στο επόμενο upgrade το πακέτο αυτό δεν θα αναβαθμιστεί(το ίδιο βεβαία και οι εξαρτήσεις του...)
βεβαία, αν ξέρουμε ακριβώς το όνομα του πακέτου , μπορούμε να αποφύγουμε τα παραπάνω με μια εντολή. πχ για το πακέτο udev δίνουμε στην κονσόλα το εξής :
#echo udev hold | dpkg --set-selections
αν αλλάξουμε γνώμη μπορούμε, με τον πρώτο τρόπο να ξαναδημιουργήσουμε το αρχείο, να αλλάξουμε το status κλπ κλπ , ενώ με τον δεύτερο τρόπο απλά δίνουμε την εντολή(ως root):
#echo udev install | dpkg --set-selections

Για περισσότερες πληροφορίες:
#sudo apt-get install debian-reference
#debian-reference

Ρυθμίζοντας ξανά πακέτα με την εντολή dpkg-reconfigure

Η εντολή
#sudo dpkg-reconfigure πακέτο
είναι υπερβολικά χρήσιμη όταν θέλουμε να ρυθμίσουμε ένα πακέτο που αυτορυθμίστηκε κατά την εγκατάσταση του, η που ρυθμίσαμε παλιά και θέλουμε να κάνουμε κάποιες αλλαγές.
Πχ, θέλουμε να ρυθμίσουμε ξανά το αρχείο /etc/X11/xorg.conf, μετά την εγκατάσταση ενός driver της κάρτας γραφικών μας.
για να το πετύχουμε αυτό, δίνουμε στην κονσόλα την παρακάτω εντολή:
#sudo dpkg-reconfigure xserver-xorg
την ίδια διαδικασία ακολουθούμε και για την ρύθμιση άλλων πακέτων.

dselect

Το εργαλείο dselect είναι το επίσημο διαδραστικό (interactive) εργαλείο εγκατάστασης λογισμικού στο Debian. Είναι αρκετά ισχυρό εργαλείο, αν και πιθανόν όχι το φιλικότερο σύστημα εγκατάστασης που υπάρχει. Εντούτοις, με λίγη εξάσκηση προσφέρει όλες τις δυνατότητες που μπορείτε να χρειαστεί ένας χρήστης για να διαχειριστεί το λογισμικό του συστήματός του. Το γεγονός ότι τρέχει σε περιβάλλον κονσόλας το καθιστά ιδιαίτερα χρήσιμο σε διαχειριστές συστημάτων που θέλουν να εγκαταστήσουν λογισμικό σε απομακρυσμένους υπολογιστές.

Στο σημείο αυτό έχετε τις εξής επιλογές:
Access
Update
Select
Install
Config
Remove
Quit

Επιλογή “Access”
Με την Access, ρυθμίζετε τις πηγές από τις οποίες θα εγκαθιστά το dselect τα πακέτα του Debian. Οι πηγές αυτές είναι διαφορετικές από τις πηγές του συστήματος APT, αν και το dselecτ μπορείτε να χρησιμοποιήσει ως πηγή το ίδιο το σύστημα APT. Το dselect προσφέρει μια μεγάλη ποικιλία πηγών, αλλά στην πραγματικότητα οι περισσότερες υπάρχουν μόνο για συμβατότητα με παλαιότερες εκδόσεις του λειτουργικού. Τα είδη των πηγών που θα πρέπει να σας ενδιαφέρουν είναι τα εξής:
apt
Ρυθμίζει ως κύρια πηγή το ίδιο το σύστημα APT και τις πηγές που έχουν οριστεί σε αυτό. Αυτή είναι και η προτεινόμενη μέθοδος.
multi_cd
Με τη μέθοδο αυτή το dselect μπορείτε να εγκαταστήσει το Debian από ένα CD-ROM. Χρησιμοποιώντας πληροφορίες που βρίσκονται στα ίδια τα CD, επιτρέπει να γίνει η εγκατάσταση από περισσότερο από ένα CD-ROM. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να εισάγετε το τελευταίο CD της διανομής του Debian και να απαντήσετε σε ορισμένες ερωτήσεις του dselect (σχετικά με τον αρμό του CD-ROM, κλπ). Έπειτα συνεχίζετε κανονικά σε όλα τα υπόλοιπα βήματα. Η διαφορά είναι ότι θα πρέπει να εκτελέσετε το βήμα μία φορά για κάθε CD που έχει το set της εγκατάστασης.
multi_nfs, multi_mount
Παρέχει ίδια λειτουργία με την επιλογή multi_cd, αλλά για άλλου είδους συστήματα αρχείων (π.χ. δικτυακά). Είναι χρήσιμη μέθοδος στην περίπτωση που θέλετε να εγκαταστήσετε μέσω NFS, χρησιμοποιώντας τα CDs του Debian.
Επιλογή “Update”
Με την επιλογή γίνεται μεταφόρτωση της λίστας των πακέτων από την ή τις πηγές που επιλέξατε στο βήμα “Access”.
Επιλογή “Select”
Το στάδιο αυτό είναι και το πιο σημαντικό στο dselect καθώς η επιλογή των πακέτων που θα εγκατασταθούν γίνεται εδώ. Με την εισαγωγή σε αυτό το στάδιο εμφανίζεται μια οθόνη βοηθείας με τις βασικότερες πληροφορίες που θα χρειαστείτε για το dselect. Πατώντας ENTER μεταβαίνετε στην επόμενη οθόνη που εμφανίζει τη λίστα των πακέτων.
Την πρώτη φορά που θα επιλέξετε την “Select”, συνιστάται να μην κάνετε κάποια επιλογή στην κεντρική λίστα των πακέτων. Πατώντας ENTER το dselect θα σας παρουσιάσει τις μη ικανοποιημένες εξαρτήσεις και θα σας ζητήσει να τις διορθώσετε (δηλαδή να επιλέξετε εκείνα τα πακέτα που τις ικανοποιούν ή να απεγκαταστήσετε τα πακέτα που δημιουργούν το πρόβλημα). Πιθανώς να βγείτε στο κεντρικό μενού οπότε επιλέξατε ξανά τη “Select”.
Όσον αφορά την επιλογή των πακέτων θα πρέπει να έχετε υπόψιν σας τα εξής σημεία:
Τα προβλήματα λόγω εξαρτήσεων είναι συνηθισμένα. Άν επιλέξετε κάποιο πακέτο A και αυτό εξαρτάται από το πακέτο B, το dselect θα σας προτείνει να επιλέξετεκαι το B. Αν το πακέτο A είναι ασύμβατο με κάποιο πακέτο B, το dselect θα σας ζητήσει να επιλέξετε ένα από τα δύο.
μπορείτε να επιστρέψετε ανά πάσα στιγμή στην κεντρική σελίδα πατώντας διαδοχικά ENTER.
Η επιλογή των πακέτων γίνεται χρησιμοποιώντας το πληκτρολόγιο. Συγκεκριμένα, με τα πλήκτρα του δρομέα μετακινείστε στη λίστα των πακέτων, ενώ για κάθε λειτουργία υπάρχει και ένα αντίστοιχο πλήκτρο, όπως αναγράφονται στον παρακάτω πίνακα:

Πλήκτρο
Λειτουργία
+
Επιλέγει ένα πακέτο για εγκατάσταση.
=
Τοποθετεί το πακέτο σε αναμονή (on hold). Χρησιμεύει σε προβληματικά πακέτα. μπορείτε να εγκαταστήσετε μια παλαιότερη έκδοση που δεν παρουσιάζει πρόβλημα και να ορίσετε το πακέτο σε αναμονή.
-
Επιλέγει ένα πακέτο για απεγκατάσταση.
_
Επιλέγει ένα πακέτο για απεγκατάσταση (διαγράφοντας και τα αρχεία ρυθμίσεων και παραμετροποίησης).
I,i
Εμφανίζει διαδοχικά στο κάτω μισό της οθόνης της dselect διάφορες πληροφορίες για τα πακέτα.
O,o
Επιλέγει κυκλικά τρόπους ταξινόμησης των πακέτων.
V,v
Εμφανίζει αναλυτικές πληροφορίες για τους κωδικούς EIOM που εμφανίζονται στη δεύτερη γραμμή της οθόνης επιλογής των πακέτων.
Q
Επιβάλει τις αλλαγές που έχετε επιλέξει ακόμη και αν δημιουργούν προβλήματα με εξαρτήσεις και ασυμβατότητες πακέτων. Δεν συνιστάται η χρήση του εκτός αν έχετε εμπειρία με το dselect.
X
Ακυρώνει όλες τις επιλογές και πραγματοποιεί έξοδο από τη λιστα πακέτων.
R
Ακυρώνει τις αλλαγές στο τρέχον επίπεδο μόνο (π.χ. στην επιλογή των εξαρτήσεων για κάποιο πακέτο).
U
Επαναφέρει τις αρχικές επιλογές το dselect.
D
Ακυρώνει μόνο τις επιλογές το dselect.

Όταν ολοκληρώσετε τις επιλογές σας, πατήστε ENTER για να μεταβείτε στην κεντρική σελίδα του dselect.
Επιλογή “Install”
Πραγματοποιεί την εγκατάσταση των πακέτων. Αναλόγως την πηγή και τα πακέτα που έχετε επιλέξει, πιθανόν να μην ολοκληρωθεί η εγκατάσταση, λόγω κάποιου προβληματικού πακέτου. Σε αυτήν την περίπτωση θα χρειαστεί να επιλέξετε ξανά την “Install”. Επιλέγοντας ως πηγή την APT, η εγκατάσταση θα γίνει σε ένα βήμα.
Επιλογή “Configure”
Ρυθμίζει και ολοκληρώνει την εγκατάσταση τυχόν απομένοντων πακέτων, τα οποία παρουσίασαν πρόβλημα κατά την εγκατάστασή τους.
Επιλογή “Remove”
Απεγκαθιστά τα πακέτα που έχουν οριστεί για απεγκατάσταση κατά την “Select”.
Επιλογή “Quit”
Πραγματοποιεί έξοδο από το πρόγραμμα.

Δημιουργώντας τοπικό repository στον υπολογιστή μας

Όταν κατεβάζουμε πακέτα από ένα site πχ, καλό είναι για να μπορούμε να τα διαχειριστούμε μέσω apt, να φτιάξουμε ένα τοπικό repository που θα έχει τα αρχεία μας.
για την δημιουργία του, κάνουμε τα παρακάτω βήματα:

a. Δημιουργούμε έναν φάκελο που θα περιέχει τα πακέτα μας:
#sudo mkdir /root/debs
εγώ ονομασία τον φάκελο μου debs , μπορείτε να τον ονομάσετε όπως θέλετε.

b. Τοποθετούμε το πακέτο μας στον φάκελο αυτό
πχ αν το πακέτο μας είναι στο desktop δίνουμε στην κονσόλα το εξής:
#sudo cp /home/sisyphus/Desktop/paketo.deb /root/debs/

c. Μεταβαίνουμε στον φάκελο μας
# cd /root/debs/

d. Δίνουμε στην κονσόλα το εξής, όντες στον φάκελο debs :
#sudo dpkg-scanpackages . /dev/null | gzip > Packages.gz
αν έχουμε πρόβλημα με τα permissions, συνδεόμαστε ως root προσωρινά και μόνο για την παραπάνω εντολή.

e. Προσθέτουμε τον φάκελο αυτό στο /etc/apt.sources.list
παραθέτω την δίκη μου προσθήκη.
# local repository
deb file:///root/debs ./

f. Δίνουμε από την κονσόλα τα παρακάτω :
#sudo apt-get update
#sudo apt-get upgrade
#sudo apt-get install paketo

Το repository μας είναι έτοιμο, και το πακέτο μας εγκαταστάθηκε μέσω apt! επαναλαμβάνουμε την διαδικασία αυτή για κάθε πακέτο που θέλουμε.

Compile και εγκατάσταση πακέτου από πηγαίο κώδικα - Ο εύκολος τρόπος

1. Η παρακάτω διαδικασία χρειάζεται να γίνει μόνο την πρώτη φορά.
Ανοίγουμε την κονσόλα και γράφουμε:
apt-get install build-essential
apt-get install checkinstall
2. Tα υπόλοιπα βήματα επαναλαμβάνονται κάθε φορά που θέλουμε να
κάνουμε compile και να εγκαταστήσουμε ένα νέο πακέτο.
*Κατεβάζουμε τον πηγαίο κώδικα και τον αποσυμπιέζουμε στο home μας.
*Κάνουμε cd στο φάκελο που δημιουργήθηκε.
apt-get build-dep όνομαπακέτου
./configure
make
checkinstall
Με την πρώτη εντολή εγκαθιστούμε τις εξαρτήσεις του πακέτου που θέλουμε να
φτιάξουμε, ώστε να μην έχουμε μηνύματα λάθους από το ./configure.
Mε την τελευταία εντολή (checkinstall) γίνεται εγκατάσταση το πρόγραμμα.
ΑΛΛΑ ταυτόχρονα δημιουργείται και καταχώρηση στον package manager, ώστε να
μπορούμε αν θέλουμε να το απεγκαταστήσουμε εύκολα και παράλληλα, μέσα στον
φάκελο με τον κώδικα, δημιουργείται το .deb πακέτο του προγράμματος. Έτσι
μπορούμε να το έχουμε έτοιμο την επόμενη φορά ή μπορούμε να το εγκαταστήσουμε
σε άλλον υπολογιστή.

INSTALLING RPM Package (.rpm)
RPM is another popular way of packaging software, and it's used by popular distributions such as Fedora Core, SUSE Linux and Mandriva. RPM is not used by the Package Manager, but there does exist a command for converting an RPM into a Deb, this doesn't mean that any RPM will work on your system, though! The same program can also install the RPM directly so that you won't have to do this yourself. The command is not available right away so you'll need to install it yourself - the package is called alien and is of course available through Synaptic. If the user carl wants to install an RPM called test.rpm located on his desktop, he will enter sudo alien- i /home/carl/Desktop/test.rpm.

INSTALLING Source Package (.tar, .tar.gz, .tgz, .tar.bz, ...)
Note: not all files with an extension named .tar, .tar.gz, and so on are archives with source code in them - they might be precompiled! If the archive is precompiled, there should be an installer or a binary executable inside it.
Sometimes all you've got is a package full of uncompiled source code. Luckily, you don't need to be a programmer to know how to compile and install a package with source code. Back in the old days, this was the only way to install software on Linux and there is a standard way of installing these files. It will not work in every case, but it will in most (if you have the right dependencies installed). To compile a package you must first extract it somewhere. This is easily done, simply right-click on the package and select Extract Here.
To proceed you must have the compiler tools installed. They all come with the package build-essential, available in Synaptic. When you're sure you have the compiler tools installed, you fire up the terminal and change directory to the one you've just extracted .
When you're in the correct directory you execute a configure script: ./configure. The purpose of the configure script is usually to check for dependencies and then create the makefile. If the script fails for some reason and tells you to install certain packages, look up the names in Synaptic (Important! If you find packages in Synaptic named almost the same but with a -dev extension, remember to install those as well! They're development packages and are needed for compiling). Don't worry if it complains that there is no configure script - many packages don't come with one! Then you compile it with make and after it's been compiled you can install it. There are two ways:
Normal install: If you want to install it the normal "primitive" way, type sudo make install. To remove the temporary files you run make clean. To uninstall the program you run sudo make uninstall. These two clean-up commands don't always work, though, the programmer needs to have enabled them.
Package manager install: If you want to install it in a way that means it can be easily removed from inside the package manager, first install the package checkinstall. To install the package type sudo checkinstall. This will take slightly longer than a normal install and quite possibly you'll have to supply a description of the application yourself (and edit the other information slightly). If the need arises, this will be easy to take care of from inside the checkinstall program.

INSTALLING
Autopackage (.package)
The Autopackage format is supposed to be a "Linux distribution"-neutral way of installing packages. It uses its own self-contained package management tool, which is download from the Internet and installed along with the first Autopackage you install. To install an autopackage called test.package located on user Carl's desktop, first make sure it has permission to execute in your file-system, then run /home/carl/Desktop/test.package. The installer will ask you some questions, likely what your password is.

INSTALLING
Windows Executable (.exe)
If you, after having searched around the Internet for a Linux version or a viable Linux replacement for the Windows program you want to install, find that there is no Linux program that will replace it, there is a slight chance the Windows executable will run on Linux[5]. This is not a proper solution to your problem, not in any way, but for some people it's the only way. To run Windows executables you need to install a package called wine. When that is done, run the command wine PATH in the terminal where PATH is the path to your EXE. If the user carl has an EXE called test.exe inside his home folder, he'll run the command wine /home/carl/test.exe to execute it. Be adviced that running Windows programs in WINE is often very buggy and probably won't work to your satisfaction; very often it doesn't work at all!
If the executable you ran was an installer wizard, your program will be installed in a hidden folder located inside your home folder. If the user carl has installed a program called Test, it will probably be installed to the folder "/home/carl/.wine/drive_c/Program Files/Test" (remember to include quotes around paths with spaces in them when typing them in a terminal). EXEs from inside this folder can be run with wine. You might want to create at launcher/shortcut for your desktop to easily start up your app. Here is a Windows program run with wine:

INSTALLING
Shell Script Installer (.sh, .bash, ...)
You can run the shell script inside a terminal with the command sh. If the script is called test.sh and is on the desktop of user carl, you can install it with sh /home/carl/Desktop/test.sh. Keep in mind that the script might not have permission to execute in your file-system.