Νομοσχέδιο για τη συμφωνία Δημοσίου-Microsoft: Τα Πρακτικά της Βουλής

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κύρωση της Συμφωνίας στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των εταιρειών Microsoft Corporation, Microsoft Ireland Operation Limited και Μάϊκροσοφτ Ανώνυμη Βιομηχανική και Εμπορική Εταιρεία Προϊόντων και Υπηρεσιών Πληροφορικής».
Η Διάσκεψη των Προέδρων, κύριοι συνάδελφοι, αποφάσισε στη συνεδρίασή της στις 17/01/2008 τη συζήτηση του νομοσχεδίου σε μία έως δύο συνεδριάσεις. Προτείνω να συζητηθεί το νομοσχέδιο επί της αρχής, επί των άρθρων και επί της τροπολογίας ως μία ενότητα, δεδομένου ότι πρόκειται περί κύρωσης συμφωνίας.
Ο Πρόεδρος του Συνασπισμού κ. Αλαβάνος προτείνει ως Ειδικό Αγορητή τον κ. Αθανάσιο Λεβέντη.

Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, κ. Αϊβαλιώτης, προτείνει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο τον κ. Αστέριο Ροντούλη και ως Ειδικό Αγορητή τον κ. Πολατίδη.
Το λόγο έχει ο Εισηγητής της Πλειοψηφίας κ. Χρήστος Σταϊκούρας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΑΪΚΟΥΡΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σύμφωνα με τις σύγχρονες οικονομικές θεωρίες η εξασφάλιση της μακροχρόνιας βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών, δεν αρκεί για την επίτευξη υψηλής και διατηρήσιμης οικονομικής ανάπτυξης.
Ταυτόχρονα απαιτείται η υιοθέτηση και εφαρμογή πολιτικών που να επενδύουν στους νέους δυνητικούς συντελεστές ανάπτυξης. Η επένδυση στη γνώση, στην έρευνα, την καινοτομία, στις νέες τεχνολογίες, η τόνωση της επιχειρηματικότητας, η ενίσχυση των συνθηκών ανταγωνισμού και η αποτελεσματική λειτουργία των αγορών, η δημιουργία ενός αποτελεσματικού σύγχρονου και δίκαιου κράτους έχει αποδειχθεί ότι επιταχύνουν τους ρυθμούς της αειφόρου ανάπτυξης, βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα, μειώνουν τις περιφερειακές ανισότητες, αντιμετωπίζουν την ανεργία, προωθούν την κοινωνική συνοχή.
Η Κυβέρνηση με εφαλτήριο τη βελτίωση της ποιότητας των δημοσίων οικονομικών και με τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει και τις δράσεις που αναπτύσσει, δείχνει να έχει αντιληφθεί εγκαίρως την αναγκαιότητα υλοποίησης αυτών των πολιτικών. Σ’ αυτό το πνεύμα κινείται και το παρών σχέδιο νόμου για την κύρωση της συμφωνίας στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ της ελληνικής Κυβέρνησης και της εταιρείας Microsoft.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στις διατάξεις του σχεδίου νόμου μνημονεύονται οι πρωτοβουλίες και οι υποχρεώσεις της Microsoft που περιλαμβάνουν την υποστήριξη της δημόσιας διοίκησης και του ιδιωτικού τομέα. Η υποστήριξη της δημόσιας διοίκησης εξειδικεύεται σε τρεις άξονες: Στην έρευνα και την εκπαίδευση, στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση και στις υπηρεσίες.
Πιο συγκεκριμένα οι βασικές πρωτοβουλίες σε κάθε άξονα δράσης είναι:
Πρώτον, έρευνα και εκπαίδευση. Πρώτος άξονας. Η ίδρυση κέντρου καινοτομίας το οποίο θα λειτουργεί και ως θερμοκοιτίδα επιχειρηματικών ιδεών, ενεργώντας ως σύνδεσμος μεταξύ της ερευνητικής κοινότητας και του επιχειρηματικού κόσμου.
Δεύτερον, η επιμόρφωση σε ψηφιακές γνώσεις, συνδράμοντας στην Κυβέρνηση στην παροχή ευκαιριών επιμόρφωσης του ευρέως κοινού.
Τρίτον, η εξωτερική έρευνα της Microsoft και συμμετοχή στο M.S.D.N. Alliance που υπάρχει και είναι ένα ετήσιο πρόγραμμα με μέλη τμήματα τεχνολογικής κατεύθυνσης της ανώτατης εκπαίδευσης.
Τέταρτον, η συνεργασία της Microsoft με Πανεπιστήμια, στα οποία η εταιρεία θα παρέχει υλικό για τις βιβλιοθήκες, ηλεκτρονικό εκπαιδευτικό υλικό, εκπαίδευση στους υπευθύνους των πανεπιστημιακών εργαστηρίων και επιδόματα για έρευνα σε αριστούχους διδακτορικού, φοιτητές.
Πέμπτον, η συμμετοχή της Κυβέρνησης στο πρόγραμμα «Συνεργάτες στη μάθηση» με το οποίο η Microsoft παρέχει τοπικούς πόρους για την παροχή εκπαίδευσης στην ανάπτυξη δεξιοτήτων τεχνολογιών, πληροφορικής και επικοινωνιών.
Έκτον, η εγκατάσταση των κοινωνικών κέντρων εκμάθησης τεχνολογίας, προσφέροντας την τεχνική υποδομή και καλύπτοντας το κόστος των εκπαιδευτών που θα παραδίδουν μαθήματα εκπαίδευσης στην κοινωνία.
Δεύτερος άξονας. Ηλεκτρονική διακυβέρνηση.
Πρώτον, η υποστήριξη από τη Microsoft στην ελληνική Κυβέρνηση ψηφιακών υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.
Δεύτερον, η δωρεάν παροχή από τη Microsoft στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τους δήμους στην Ελλάδα, των εργαλείων εκκίνησης για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και τη σχετική απαιτούμενη εκπαίδευση.
Τρίτος άξονας. Υπηρεσίες.
Πρώτον, η παροχή από τη Microsoft πρωτότυπου σχεδίου για την βέλτιστη ανάπτυξη και εγκατάσταση των αδειών χρήσης λογισμικού.
Δεύτερον, η εκπαίδευση για τα πλέον πρόσφατα προϊόντα λογισμικού.
Τρίτον, η επέκταση της συμμετοχής της ελληνικής Κυβέρνησης στο πρόγραμμα κυβερνητικής ασφάλισης.
Εκτός όμως από την υποστήριξη της δημόσιας διοίκησης, παρέχεται η υποστήριξη και του ιδιωτικού τομέα από την εταιρεία.
Πιο συγκεκριμένα προβλέπεται: Πρώτον, η παροχή υπηρεσιών υποστήριξης της επαγγελματικής ανάπτυξης.
Δεύτερον, η υποστήριξη μικρομεσαίων επιχειρήσεων μέσω της δημιουργίας και λειτουργίας του προγράμματος «Ευρωπλάνο Ανάπτυξης».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην τοποθέτηση που προηγήθηκε προσπάθησα να συνοψίσω τα βασικότερα σημεία του υπό συζήτηση νομοσχεδίου, θα ήθελα όμως να καταθέσω και ορισμένες παρατηρήσεις επί της συμφωνίας.

Πρώτη παρατήρηση. Παρόμοιες στρατηγικής σημασίας και συμφωνίες έχουν συναφθεί από πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και από υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οι πρωτοβουλίες και οι υποχρεώσεις που περιλαμβάνονται στην παρούσα συμφωνία και αναλαμβάνονται από την εταιρεία, είναι ίδιες με αυτές που έχουν αναληφθεί από την εταιρεία και στις υπόλοιπες χώρες.
Δεύτερη παρατήρηση. Η εν λόγω συμφωνία δεν αποτελεί αποκλειστική και δεσμευτική συνεργασία. Προκύπτει από διαγωνιστικές διαδικασίες και εξαρτάται από τις εκάστοτε ανάγκες του δημοσίου στο άμεσο μέλλον.
Η Κυβέρνηση έχει και θα διατηρήσει, την πλήρη και διακριτική ευχέρεια να προκηρύσσει διαγωνιστικές υπηρεσίες σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τις δημόσιες προμήθειες για προϊόντα λογισμικού ή και υπηρεσίες από προμηθευτές άλλους, εκτός από τη Microsoft.
Τρίτη παρατήρηση. Είναι γεγονός ότι τα τελευταία έτη το ανοιχτό λογισμικό έχει φτάσει σε σημαντική ωριμότητα. Προσφέρει τεχνολογικές λύσεις υψηλού επιπέδου με χαμηλό κόστος. Το δίλημμα εμπορικό ή ανοιχτό λογισμικό δεν έχει μονοσήμαντη απάντηση, αλλά εξαρτάται από τις ανάγκες του εκάστοτε πελάτη ή οργανισμού. Και αυτό, βεβαίως, αφορά τις ψηφιακές υπηρεσίες που αναπτύσσουν οι κυβερνήσεις για την εξυπηρέτηση πολιτών και επιχειρήσεων.
Το κράτος χωρίς την απαραίτητη τεχνογνωσία και προφανώς χωρίς την απαιτούμενη ταχύτητα αποδεδειγμένα δεν μπορεί και δεν πρέπει σαν ρόλο του την επιλογή τεχνολογίας. Οφείλει να ακολουθεί την πολιτική της τεχνολογικής ουδετερότητας, ώστε να διασφαλίζεται ο υγιής ανταγωνισμός. Ταυτόχρονα, όμως, οφείλει να προσδιορίζει σαφώς τις ζητούμενες ψηφιακές υπηρεσίες σε όρους ποιότητας και κόστους και σε πλαίσιο πλήρους διαφάνειας στις ανοιχτές διαγωνιστικές διαδικασίες. Σ' αυτό το πλαίσιο αρχών η ελληνική Κυβέρνηση σύναψε τη στρατηγική μη δεσμευτική συμφωνία με τη Microsoft. Η ελληνική Κυβέρνηση επιθυμεί τη σύναψη παρόμοιων συμφωνιών με οποιαδήποτε άλλη εταιρεία πληροφορικής στη βάση και του ανοιχτού λογισμικού, εφόσον πρώτον, εξασφαλίζονται πρόσθετα οφέλη για το ελληνικό δημόσιο, δεύτερον πληρούνται οι όροι του εκάστοτε ανοιχτού διεθνούς διαγωνισμού και τρίτον, δεν προκαλούνται δεσμεύσεις για το ελληνικό κράτος. Σε καμία χώρα δεν υπάρχει αποκλεισμός καμίας εταιρείας ή κατηγορίας λογισμικού, καθώς αυτό θα ήταν αντίθετο με τους κανόνες ανταγωνισμού της ευρωπαϊκής αγοράς.
Συνεπώς, θα ήταν εύλογο η Αξιωματική Αντιπολίτευση ή οποιαδήποτε Αντιπολίτευση να ζητήσει επίσπευση παρόμοιων συμφωνιών και με άλλες εταιρείες για την ταχύτερη τεχνολογική ανάπτυξη της χώρας.
Τέταρτη παρατήρηση. Ενισχύεται η ασφάλεια και διασφαλίζεται η διαφάνεια της χρήσης των τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνιών στη δημόσια διοίκηση. Προβλέπεται η επέκταση της συμμετοχής της ελληνικής Κυβέρνησης στο Πρόγραμμα Κυβερνητικής Ασφάλειας σε περισσότερες κρατικές, διοικητικές μονάδες ή και υπηρεσίες, πέραν του Υπουργείου Εσωτερικών, το οποίο συμμετέχει επί του παρόντος σ' αυτό το Πρόγραμμα. Η Κυβέρνηση αποκτά πια πρόσβαση στον κώδικα των προϊόντων Microsoft και μπορεί να συνεκτιμά προς ίδιον όφελος, αν τα προϊόντα της εταιρείας πληρούν τα πρότυπα και τις προϋποθέσεις που θέτει η ίδια.
Πέμπτη παρατήρηση. Με ερωτήσεις στη Βουλή η Αντιπολίτευση ζητούσε από την Κυβέρνηση να καταθέσει το κείμενο της συμφωνίας μεταξύ ελληνικού δημοσίου και Microsoft. Τώρα που κατατέθηκε, ας αξιολογήσουμε λίγο τις πληροφορίες που είχαν τα στελέχη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και τους κομιστές αυτών.
Εξηγούμαι. Ερώτηση Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. 26-7-2006: «Σύμφωνα με ακριβείς πληροφορίες η σύμβαση αυτή δεν είναι μόνο επιζήμια, αλλά ακόμη χειρότερο είναι πρωτοφανής και απαράδεκτη, επειδή εμπεριέχει ρήτρα no disclosed agreement, δηλαδή μη αποκάλυψη των όρων και εφαρμογών της, ρήτρα την οποία πλέον δεν υιοθετούν ούτε οι εμπορικές επιχειρήσεις. Εάν έχει συμπεριληφθεί στο κείμενο συμφωνίας τέτοια ρήτρα, πρόκειται περί εξευτελισμού του ελληνικού κράτους, το οποίο έτσι στους διεθνείς οίκους εμφανίζονται ως κράτος μπανανία».
Ερώτηση Βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. 2-2-2007: «Μάλιστα, επειδή εγώ τη σύμβαση τη βρήκα από την αμερικανική πλευρά, διεπίστωσα ότι εμπεριέχει όρο» -ακούστε, κύριοι συνάδελφοι- «απόκρυψης των δεδομένων της σύμβασης ακόμα και από την ελληνική Βουλή. Γι’ αυτό και δεν μου τη δίνουν».

Το κείμενο της σύμβασης πλέον καταδεικνύει το ανυπόστατο των ισχυρισμών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η παρούσα συμφωνία στρατηγικής συνεργασίας εκτιμάται ως χρήσιμη και επωφελής για τη χώρα.
Πρώτον, εξασφαλίζονται προνομιακοί οικονομικοί όροι απόκτησης λογισμικού για το ελληνικό δημόσιο. Επιτυγχάνονται καλύτερες τελικές τιμές λόγω οικονομιών κλίμακας. Η έκπτωση από τις υφιστάμενες κυβερνητικές τιμές, από τον ειδικό τιμοκατάλογο για το δημόσιο φτάνει το 20% στις τιμές αγοράς ανάλογα με τον όγκο των προμηθειών. Παράλληλα εξασφαλίζεται η απόκτηση όλων των νέων εκδόσεων λογισμικού της MICROSOFT με ορίζοντα τριετίας χωρίς πρόσθετο κόστος.
Δεύτερον, επιτυγχάνεται καλύτερος έλεγχος του εγκατεστημένου λογισμικού στο δημόσιο τομέα. Μέχρι πρόσφατα το ελληνικό δημόσιο εκτός από λίγα μεγάλα έργα πληροφορικής δεν ήταν δυνατόν να ελέγξει εάν όλοι οι φορείς που έκαναν προμήθειες αγόραζαν με τις προνομιούχες κυβερνητικές τιμές. Επίσης, δεν ήταν βέβαιο ότι πάντα τα προϊόντα που αγοράζονταν καλύπτονταν από εγγύηση ή αναβαθμίζονταν τακτικά. Η έλλειψη των παραπάνω συνεπαγόταν για κάθε φορέα μεγάλο κόστος διαχείρισης και συντήρησης και σίγουρα δεν υπήρχε σαφής εικόνα της υφιστάμενης κατάστασης. Αυτό προσπαθεί η Κυβέρνηση να το αλλάξει με τις σχετικές προβλέψεις της συμφωνίας.
Τρίτον, το υπό ίδρυση Κέντρο Καινοτομίας θα υποστηρίξει τη γνώση στην πράξη. Έτσι, η διαχείριση της γνώσης θα συντελείται σε κάθε κομμάτι της αλυσίδας, από τη δημιουργία της μέσω της έρευνας, τη μετάδοσή της μέσω της παιδείας και της κατάρτισης, τη διάδοσή της μέσω των τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνίας και τη χρήση της σε καινοτόμες δράσεις.
Τέταρτον, ενισχύονται ευαίσθητες πληθυσμιακές ομάδες μέσα από την ίδρυση και λειτουργία εργαστηρίων υπολογιστών στο πλαίσιο του προγράμματος «Απεριόριστες Δυνατότητες», το οποίο παρέχει ευκαιρίες εκπαίδευσης και βελτίωσης της απασχολησιμότητας.
Πέμπτον, ενισχύονται και επιτυγχάνονται οι στόχοι της νέας ψηφιακής στρατηγικής της χώρας για την περίοδο 2006-2013.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση του κυρίου Κώστα Καραμανλή με ένα ιδιαίτερα συγκροτημένο σχέδιο επαναπροσδιορίζει το ρόλο των νέων τεχνολογιών σε νέα βάση, στο πλαίσιο ενός ευρύτερου σχεδίου διαρθρωτικών αλλαγών που εισάγει προκειμένου η χώρα μας να πραγματοποιήσει ένα ψηφιακό άλμα στην παραγωγικότητα, ένα ψηφιακό άλμα στην ποιότητα ζωής. Για την ψηφιακή στρατηγική 2006-2013 οι τεχνολογίες της πληροφορικής και επικοινωνιών είναι το μέσο για μια οικονομία πιο δυναμική, για πολίτες με καλύτερη ποιότητα καθημερινής ζωής. Για το λόγο αυτό και εισηγούμαι την κύρωση της συμφωνίας στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και της εταιρείας MICROSOFT που στόχο έχει τη βελτίωση της χρήσης των τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνιών στο πλαίσιο της δημόσιας διοίκησης και την προώθηση των υπηρεσιών της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης στη χώρα.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, τον κ. Σταϊκούρα.
Το λόγο έχει ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ κ. Βερελής.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η στιγμή αυτή έχει μια μοναδικότητα για την ελληνική Βουλή. Δεν πιστεύω ότι στο παρελθόν έχει υπάρξει απόπειρα κύρωσης συμφωνίας η οποία δεν περιλαμβάνει τίποτα απολύτως το οποίο να είναι σαφές.
Θα προσπαθήσω να σας περιγράψω τι ακριβώς συμβαίνει. Μετά από δύο περίπου χρόνια αφότου την υπέγραψε ο απών Υπουργός Οικονομίας κ. Αλογοσκούφης και αφού μέσα από την υπογραφή υπήρξε και η δυνατότητα να υπάρξει και ένα φωτογραφικό στιγμιότυπο με το κ. Bill Gates, υπάρχει μία συμφωνία και μετά από είκοσι μήνες, μετά από αλλεπάλληλες ερωτήσεις της Αντιπολίτευσης υπήρξε ένα μνημόνιο συναντίληψης το οποίο μας έγινε γνωστό κατά τη συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή, όπου αναφέρεται ότι όσα περιγράφονται μέσα στην συμφωνία αυτή είναι μη δεσμευτικά.

Αυτό μετά από είκοσι μήνες. Γιατί συνέβη αυτό; Προφανώς συνέβη, διότι η συμφωνία αυτή γίνεται με μία εταιρεία η οποία έχει μία μονοπωλιακή θέση παγκοσμίως -άνω του 90% των λογισμικών είναι παραγωγής της Microsoft- και υπάρχουν εκτεταμένες δίκες με αποτελέσματα. Πρόσφατα επικυρώθηκε η τελευταία δίκη από το Ευρωπαϊκό Εφετείο και έχει καταδικαστεί και έχει υποχρεωθεί η εταιρεία Microsoft στην καταβολή τεραστίων οικονομικών προστίμων. Το τελευταίο ήταν άνω των 500 εκατομμυρίων ευρώ.
Η ελληνική Κυβέρνηση, λοιπόν, υπογράφοντας μία τέτοια συμφωνία, προφανώς προσκρούει και αυτή στα θέματα της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Ήλθε, λοιπόν, η ελληνική Κυβέρνηση, όπου ο αρμόδιος Υπουργός κ. Αλογοσκούφης απευθύνει ένα γράμμα –επαναλαμβάνω, είκοσι μήνες μετά την υπογραφή της συμφωνίας- στις 10 Σεπτεμβρίου 2007 προς τη Microsoft, όπου μέσα το γράμμα αυτό λέει ότι η συμφωνία δεν είναι δεσμευτική, όμως γίνεται δεσμευτική, όταν αρχίζουν και υπογράφονται οι διάφορες άδειες τις οποίες παίρνει η ελληνική δημόσια διοίκηση από τη Microsoft.
Ξέρετε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει υποβάλει σε διαδικασία τη Microsoft εδώ και αρκετά χρόνια. Το ίδιο όμως γίνεται και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το ίδιο γίνεται και σε άλλες χώρες. Είναι, λοιπόν, μία συμφωνία η οποία δημιουργεί ένα μεγάλο θέμα και το θέμα αυτό δημιουργείται για έναν πάρα πολύ απλό λόγο. Όταν κάποιος παίρνει τα συστήματα της Microsoft, τότε δεσμεύεται να έχει μία κλειστή σε πληροφορία διαδικασία λογισμικού, στην οποία ο κάτοχος δεν μπορεί να παρέμβει, δεν μπορεί να αλλάξει το παραμικρό, δεν μπορεί να προσαρμόσει το λογισμικό αυτό της Microsoft σύμφωνα με τις δικές του ανάγκες. Τι παίρνει δηλαδή ένας χρήστης συστημάτων Microsoft; Παίρνει ένα μαύρο κλειστό κουτί, το οποίο δεν μπορεί να ανοίξει, στο οποίο δεν μπορεί να παρέμβει. Όταν η Microsoft αποφασίζει να περάσει σε μία νέα γενιά μαύρων κουτιών, τότε οι πελάτες το μόνο το οποίο έχουν να κάνουν είναι να πληρώσουν, να αντικαταστήσουν το ένα μαύρο κουτί με το επόμενο μαύρο κουτί. Αυτά είναι όλα τα Windows των διαφόρων ημερομηνιών τα οποία υπάρχουν στην αγορά.
Αυτή, λοιπόν, η κατάσταση η οποία υπάρχει έχει γίνει αντικείμενο προβληματισμού διεθνώς και για το λόγο αυτό υπήρξαν πάρα πολλοί οι οποίοι έκαναν προσπάθειες, προκειμένου να υπάρξουν εναλλακτικές λύσεις. Η εναλλακτική λύση εδώ και περίπου μία δεκαετία υπάρχει στην κίνηση του ελεύθερου λογισμικού. Το ελεύθερο λογισμικό είναι ένα λογισμικό το οποίο είναι ανοιχτό, διατίθεται δωρεάν στους χρήστες, υπάρχει ως εκ τούτου η δυνατότητα να το έχει κανείς χωρίς κόστος, αλλά κυρίως δεν υπάρχει κλειστό κουτί. Μπορεί ο χρήστης να παρέμβει στο λογισμικό, να το διαρθρώσει με τρόπο που βολεύει την επιχείρησή του, που βολεύει τις δικές τους ανάγκες και αυτό δίνει -αν το θέλετε- και τη δυνατότητα να υπάρχει καλύτερη προσέγγιση αυτών οι οποίοι μπαίνουν για πρώτη φορά να μάθουν μια σειρά από ζητήματα τα οποία έχουν να κάνουν με το χώρο του Internet και είναι και ένα δείγμα της δυνατότητας που υπάρχει για τα καλύτερους τρόπους εκμάθησης, ιδιαίτερα από τους νέους χρήστες που είναι η νέα γενιά. Διάφορες χώρες τα τελευταία χρόνια, όπως για παράδειγμα η Σουηδία, η Γαλλία, η Ιαπωνία και προσφάτως η Γερμανία προσχωρούν στη λογική του ελεύθερου ανοιχτού λογισμικού. Είναι χώρες οι οποίες το κάνουν αυτό, προκειμένου να απελευθερώσουν τους χρήστες, να απελευθερώσουν τη δημόσια διοίκησή τους, να απελευθερώσουν μεγάλες κατηγορίες καταναλωτών λογισμικού της Microsoft από την επιβολή η οποία υπάρχει.

Εάν εμείς είχαμε υιοθετήσει στο δημόσιο τομέα ελεύθερο, ανοιχτό λογισμικό, ανοιχτών προτύπων, θα είχαμε τα εξής αποτελέσματα. Πρώτα απ’ όλα θα είχαμε μια εξαιρετικά μεγάλη εξοικονόμηση πόρων, αφού τώρα αναγκαζόμαστε να αγοράσουμε αυτόν τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό με ενσωματωμένο το λογισμικό. Όταν παίρνετε δηλαδή ένα μηχάνημα θα πάρετε κι ενσωματωμένο το λογισμικό, στην τιμή βεβαίως που η Microsoft επιβαρύνει αυτό το άυλο λογισμικό, το οποίο ενσωματώνει στον ηλεκτρονικό εξοπλισμό.
Το δεύτερο είναι ότι θα αναπτυσσόταν ταχύτατα στη χώρα μας μια αξιόλογη μηχανή παραγωγής λογισμικού, κάτι το οποίο αυτή τη στιγμή αποκλείεται, από τη στιγμή που υπάρχει αυτή η δέσμευση με τη Microsoft, η οποία δέσμευση μέσα από τη συμφωνία αυτή δίνεται μία προοπτική να διαιωνιστεί.
Και το τρίτο και κυριότερο είναι η ηλεκτρονική παιδεία στη χώρα, η οποία θα αναπτυσσόταν με συνεχώς ταχύτερους ρυθμούς, δηλαδή εκεί που ακριβώς θα κριθεί η μελλοντική πορεία της χώρας σε πολύ μεγάλο βαθμό: στη γρήγορη εξαφάνιση του ηλεκτρονικού αναλφαβητισμού.
Όλα αυτά η Κυβέρνηση δεν τα συζητά. Αυτό το οποίο κάνει είναι να φέρνει μια συμφωνία, η οποία κατ’ ουσίαν είναι μια δωρεάν διαφήμιση για τη Microsoft –περί αυτού πρόκειται- όπου η Microsoft δίνει ως αντιπαροχή μία σειρά από συμφωνίες, όπου σημειώστε εδώ το άλλο καταπληκτικό, που για πρώτη φορά το αντιμετωπίζω εγώ, στη συμφωνία που έρχεται προς κύρωση στη Βουλή: Καμία από τις συμφωνίες αυτές, κατά δήλωση της Κυβέρνησης, δεν έχει υπογραφεί μέχρι στιγμής και καμιάς συμφωνίας το περιεχόμενο –οκτώ είναι αυτές οι συμφωνίες, που περιγράφονται εδώ, μέσα στην κύρια συμφωνία- δεν μπορεί να γίνει γνωστό στη Βουλή. Και σας ερωτώ: Είναι δυνατόν να έρχεται στη Βουλή για κύρωση το μηδέν, μία δηλαδή διαφημιστική διαδικασία όπου η Microsoft κάποια στιγμή, αν μπορέσουμε να δούμε διάφορα πράγματα, έρχεται να μας δώσει κάποιες «χάντρες» κι εμείς υπογράφουμε μια αποικιοκρατική σύμβαση, που καμία Βουλή ευρωπαϊκού κράτους, μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν την έχει κυρώσει, τουλάχιστον από τους «15»; Γιατί συμβαίνει αυτό; Δεν σας προκαλεί το ενδιαφέρον αυτό; Ποιο είναι αυτό το οποίο υποχρεώνει την Κυβέρνηση να κυρώσει μια τέτοια συμφωνία, μη συμφωνία όπως η ίδια παραδέχεται; Διότι το αρχικό κείμενο της συμφωνίας προφανώς ήταν δεσμευτικό. Στην συνέχεια, μετά από είκοσι μήνες, με το Μνημόνιο Συναντίληψης έγινε μη δεσμευτικό.
Αυτό το οποίο μπορούμε να καταλάβουμε είναι –και θα φέρω συγκεκριμένα παραδείγματα- ότι η Microsoft θα μπει σε κάποια έξοδα όπως, για παράδειγμα, θα αναλάβει –λέει- έναν διδακτορικό σπουδαστή για έναν ολόκληρο χρόνο. Ποιο είναι το κόστος αυτού του πράγματος; Είναι είκοσι χιλιάδες δολάρια; Είναι τριάντα χιλιάδες δολάρια; Σαράντα χιλιάδες δολάρια; Πενήντα χιλιάδες δολάρια, αν αναλάβει και τη διαβίωσή του; Δεν είναι παραπάνω.
Ή θα εξοπλίσει κάποια κέντρα ηλεκτρονικής εκμάθησης, δέκα τον αριθμό. Πώς θα τα εξοπλίσει; Με δύο μηχανήματα. Πόσο είναι αυτό; Είναι πάνω από εκατόν είκοσι, εκατόν τριάντα χιλιάδες δολάρια; Όχι βεβαίως.
Όλες λοιπόν αυτές οι συμφωνίες, που παρουσιάζονται εδώ και που δεν μας δίνονται λεπτομέρειες και πληροφόρηση για το τι ακριβώς θα περιλαμβάνουν αυτές οι συμφωνίες, έρχονται σ’ ένα μαύρο κουτί -γιατί κι αυτή η συμφωνία ένα μαύρο κουτί είναι- εδώ στη Βουλή και μας δίνονται, προκειμένου εμείς να πούμε ότι τις εγκρίνουμε, να εγκρίνουμε κάτι, το περιεχόμενο του οποίου δεν γνωρίζουμε.
Επαναλαμβάνω λοιπόν προς τον απόντα Υπουργό κ. Αλογοσκούφη το εξής. Ο παριστάμενος Υφυπουργός ουδεμία ευθύνη έχει και πρέπει να τον εξαιρέσω. Έρχεται εδώ για να ασκήσει το θλιβερό καθήκον της υπεράσπισης μιας συμφωνίας που είμαι βέβαιος ότι κι ο ίδιος θα έχει πάρα πολλά ερωτηματικά. Το μόνο το οποίο, λοιπόν, εγώ θα μπορούσα να προτείνω να κυρωθεί από τη Βουλή είναι η φωτογραφία ανάμεσα στον κ. Αλογοσκούφη και τον κ. Μπιλ Γκέιτς. Είναι το μόνο το οποίο είναι απολύτως συγκεκριμένο. Είναι μια φωτογραφία όπου απεικονίζεται ευτυχής ο Υπουργός Οικονομίας διότι αυτός ο πολύ μεγάλος παράγοντας της διεθνούς τεχνολογίας, η πολύ σημαντική προσωπικότητα, δέχθηκε να δει για είκοσι λεπτά την ελληνική αντιπροσωπεία και να υπογράψει αυτή τη συμφωνία.

Το σχέδιο νόμου, λοιπόν, έχει σαν αντικείμενο την ένταξη καταρχήν όλων των υπολογιστών που χρησιμοποιεί η δημόσια διοίκηση με ενσωματωμένα προϊόντα Microsoft. Έγινε και υπολογισμός πόσα θα ήταν αυτά.
Είπαν, λοιπόν, ότι από τον Ιανουάριο του 2006 που υπογράφηκε η συμφωνία μέχρι το Δεκέμβρη του 2008 θα ήταν 70.000. Και μπήκε και ένα πρόγραμμα εκτέλεσης, ένα πρόγραμμα αδειών χρήσης προϊόντων, όπου ήταν 15.000 υπολογιστές έως τις 30 Ιουνίου 2006, άλλοι 15.000 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2006 και άλλοι 40.000 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2008.
Ρωτήσαμε στην Επιτροπή και είχε την καλοσύνη ο κύριος Υπουργός, αφού συμβουλεύθηκε τους ανθρώπους που είναι στη Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων, να μας πει ότι δεν επετεύχθη ο στόχος και μόνο 15.000 άδειες μέχρι σήμερα έχουν ολοκληρωθεί.
Άρα, πιστεύω ότι αυτό θα δημιουργεί και ένα πρόβλημα στην όλη συμφωνία. Θα πρέπει ενδεχομένως να υπάρξει ένα καινούργιο Memorandum of Understanding, ένα καινούργιο Μνημόνιο Συναντίληψης που να μειώνει την υποχρέωση της Ελληνικής Κυβέρνησης, η οποία έγινε στο μεταξύ –όπως μας λένε- μη δεσμευτική.
Τι είναι αυτές οι συμβάσεις, οι οποίες θα υπογραφούν κάποια στιγμή, χωρίς να ξέρουμε τι θα υπογραφεί, τι θα περιλαμβάνεται σ’ αυτό το οποίο θα υπογραφεί;
Με μια ξεχωριστή σύμβαση θα ιδρυθεί –λένε- ένα κέντρο καινοτομίας για την ανάπτυξη δεξιοτήτων και προώθηση συνεργασιών και την προώθηση καινοτομιών. Πώς θα γίνει αυτό; Τι θα περιλαμβάνει; Τι θα είναι; Ελπίζω να το πληροφορηθούμε σήμερα, διότι στη διαδικασία της Επιτροπής δεν μπορέσαμε να γίνουμε σοφότεροι. Έχει κόστος αυτό για το ελληνικό δημόσιο; Αναλαμβάνει το πλήρες κόστος η Microsoft; Να έχουμε, αγαπητέ κύριε Υπουργέ, μια δεσμευτική πληροφόρηση.
Το δεύτερο είναι ότι με μια ξεχωριστή σύμβαση προβλέπεται επιμόρφωση σε ψηφιακές γνώσεις. Ποιο είναι το κόστος του δημοσίου; Τι θα περιλαμβάνει; Ποιο είναι το κόστος της Microsoft; Υπάρχει σχέδιο γι’ αυτό;
Τρίτον, προβλέπεται –λέει- η εξωτερική έρευνα της Microsoft. Είναι η περίφημη συμμετοχή ενός διδακτορικού φοιτητή –που σας έλεγα προηγουμένως- και αυτή η συμφωνία θα γίνει κάποτε.
Προβλέπεται MSDN Academic Alliance. Μας το είπε και ο κ. Σταϊκούρας προηγουμένως που προσπάθησε να υπερασπιστεί και αυτός τη σύμβαση με πληρότητα τεχνική, αλλά πολιτικά αυτό το πράγμα δεν μπορεί να το υπερασπιστεί κανείς.
Η Microsoft θα επιτρέψει –αυτό αναφέρεται στη συμφωνία, το ρήμα «επιτρέψει»- στην Ελληνική Κυβέρνηση να πάρει μέρος σε ένα ετήσιο πρόγραμμα για ηλεκτρονικούς υπολογιστές με άγνωστες προϋποθέσεις και κόστος. Κρατήστε τη λέξη «επιτρέψει». Αυτή είναι η λογική αντιμετώπισης μιας κυβέρνησης από μια εταιρεία.
Η πέμπτη συμφωνία, η οποία θα υπογραφεί, αφορά συνεργασία με πανεπιστήμια. Δεσμεύεται η Ελληνική Κυβέρνηση απέναντι σε μια εταιρεία ότι τα πανεπιστήμια –ποια πανεπιστήμια δεν μας λέει- θα κάνουν μια σύμβαση ή θα προσχωρήσουν σε μια σύμβαση, την οποία θα κάνει το ελληνικό δημόσιο –δεν διαφωτιζόμαστε ούτε γι’ αυτό- προκειμένου να υπάρχει υλικό για πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες, ηλεκτρονικό εκπαιδευτικό υλικό κ.ο.κ. Πώς προκαταλαμβάνει η συμφωνία αυτή, διά του κ. Αλογοσκούφη, ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια θα θελήσουν να προσχωρήσουν σε μια τέτοια σύμβαση και με τι όρους;
Θα υπάρξει –λέει- και μια σύμβαση για πιλοτικά προγράμματα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης αγνώστου περιεχομένου και κόστους. Θα το δούμε και αυτό κάποτε στο μέλλον.
Θα υπάρξει, ακόμα, μια σύμβαση για εκπαίδευση στο λογισμικό της Microsoft, όπου θα δοθούν δωρεάν κάποιες ανθρωποημέρες εκπαίδευσης, ειδική σύμβαση και αυτή για το μέλλον.
Τέλος, θα υπάρξει μία σύμβαση για πρόγραμμα κυβερνητικής ασφάλειας.
Είπαμε, λοιπόν, ότι υπάρχει μια μοναδικότητα. Δεν θυμάμαι να έχει έλθει στη Βουλή αντίστοιχη συμφωνία να κυρωθεί. Και η Κυβέρνηση θέλει να συμπαρασύρει τη Βουλή σε μια υποχρέωση που υποθέτω ότι έχει αναλάβει απέναντι στη Microsoft, μια υποχρέωση η οποία, πρώτον, μεταφέρει τις συμφωνίες σε υψηλό επίπεδο. Δεν δίνει τη δυνατότητα, δηλαδή, στην αγορά να έχει τα πλεονεκτήματα που παρουσιάζει μια ανοικτή αγορά. Κεντρικά γίνεται η συμφωνία για τις εκπτώσεις.
Από αυτό υποθέτω ότι δεν μπορεί κανείς να επιχειρηματολογήσει ότι θα έχουμε μείωση του κόστους. Ενδεχομένως να έχουμε αύξηση του κόστους, διότι θα σας πω, κύριε Υπουργέ, ότι το κόστος αδείας για ηλεκτρονικό υπολογιστή της Microsoft σε χώρες της Ανατολής, όπως είναι η Κίνα, είναι 3 δολάρια, μόνο 3 δολάρια! Εδώ, από τη συμφωνία, όσο μπορούμε να καταλάβουμε για το κόστος, είναι πολλαπλάσιο. Δεν ξέρω αν είναι δέκα, είκοσι ή τριάντα φορές παραπάνω, αλλά υποθέτω ότι είναι σαφώς πολλαπλάσιο από το κόστος, το οποίο έχουμε αντιληφθεί ότι θα δημιουργήσει αυτή η συμφωνία.

Και τελειώνω, αγαπητέ κύριε Πρόεδρε, με κάποια ερωτήματα, στα οποία η Κυβέρνηση οφείλει να δώσει απαντήσεις. Το πρώτο είναι οι οκτώ ξεχωριστές συμβάσεις -το ζητήσαμε και στην Επιτροπή και δεν υπήρξε απάντηση- δηλαδή, εάν υπάρχει ένα δείγμα από αυτές τις ξεχωριστές συμβάσεις, εάν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη δέσμευση.
Το δεύτερο ερώτημά μου είναι εάν έχει απαντήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση και ποια ήταν η απάντησή της, για την έγκριση που είχε ζητήσει η Ελληνική Κυβέρνηση και την οποία ανέφερε στις 22 Ιουλίου 2007 ο κ. Αλογοσκούφης. Υποθέτουμε, βεβαίως, ότι αυτό το Memorandum of Understanding, το Μνημόνιο Συναντίληψης, έγινε για να εξυπηρετήσει τις αιτιάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Δεν μας το λέει η Κυβέρνηση. Δεν μας δίνει την αλληλογραφία. Δεν μας λέει, δηλαδή, αυτό το οποίο όλοι υποψιαζόμαστε ότι υπέγραψε μια συμφωνία που βρίσκει αντίθετη την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, διότι προσκρούει στις αρχές περί ανταγωνισμού.
Θα πρέπει να κυρωθεί σήμερα από τη Βουλή και ποιο σημείο της συμφωνίας αυτής υποχρεώνει γι’ αυτό; Υποσχέθηκε προφορικά στον κ. Μπιλ Γκέιτς ο κ. Αλογοσκούφης ότι θα κυρώσει η Ελληνική Βουλή αυτήν τη συμφωνία;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Βερελή, τελειώστε.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΕΡΕΛΗΣ: Ή απλώς πήρε μια πρωτοβουλία να κάνει την κύρωση αυτή;
Υπάρχουν και άλλες ερωτήσεις, κύριε Πρόεδρε και τελειώνω, για να σας πω ότι είναι τόσο σημαντικό να αποφασίζει μία χώρα τι είδους λογισμικό θα χρησιμοποιήσει και θα προωθήσει στη διαδικασία του δημόσιου τομέα, αλλά και του ιδιωτικού τομέα σε πολύ μεγάλο βαθμό, σαν να επιλέγει κανείς αριθμητικό σύστημα. Είναι τόσο κρίσιμη αυτή η απόφαση, την οποία με τόσο ελαφρότητα παίρνει αυτή η Κυβέρνηση, που πιστεύω ότι αυτή η συμφωνία, η μη συμφωνία, θα δημιουργήσει προηγούμενα, τα οποία θα δεσμεύσουν από εδώ και πέρα εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων στο άρμα της Microsoft.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστώ, κύριε Βερελή.
Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι η Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας καταθέτει την Έκθεσή της στην αίτηση της Εισαγγελικής Αρχής για τη χορήγηση άδειας άσκησης ποινικής δίωξης κατά Βουλευτού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, 31 μαθητές και μαθήτριες και 3 συνοδοί δάσκαλοι από το 1ο Δημοτικό Σχολείο Οβριάς Αχαΐας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει και τους εύχεται καλές σπουδές.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ορίζει Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο τον κ. Αλυσανδράκη, ο οποίος έχει και το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΛΥΣΑΝΔΡΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και μόνο ο τίτλος «Κύρωση Συμφωνίας Στρατηγικής Συνεργασίας μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των Εταιρειών Microsoft Corporation, Microsoft Ireland Operation Limited και Μάικροσοφτ Ελλάς Ανώνυμη Βιομηχανική και Εμπορική Εταιρεία Προϊόντων και Υπηρεσιών Πληροφορικής» αξίζει ένα σχολιασμό.
Έχουμε μία Κυβέρνηση, η οποία συνδιαλέγεται και κάνει εταίρο, συνέταιρο, μια εταιρεία, μια εταιρεία που δεν είναι τυχαία. Είναι μονοπώλιο στο χώρο της πληροφορικής, στο χώρο του software, χωρίς πρακτικά κάποιον ανταγωνιστή, τουλάχιστον σε συστήματα που είναι ευρέως διαδεδομένα στο χώρο των προσωπικών υπολογιστών. Πρόκειται για μια εταιρεία μεγέθους και οικονομικών δραστηριοτήτων, που είμαι σίγουρος ότι ξεπερνούν τους προϋπολογισμούς κάποιων κρατών.
Είναι αυτό -το μέγεθος, δηλαδή- αρκετό για να κάνει κάποιο κράτος συμφωνία στρατηγικής σημασίας; Κατά τη γνώμη μας, όχι. Όμως, έτσι και αλλιώς, τέτοιου είδους στρατηγικής σημασίας συμφωνίες έχουν γίνει και με άλλες χώρες, πράγμα που -αν μη τι άλλο- αποδεικνύει τη σύμφυση του κράτους με το μονοπωλιακό κεφάλαιο, στα πλαίσια του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού.
Το δεύτερο αξιόλογο από τον τίτλο, επίσης, είναι η κύρωση από τη Βουλή. Γιατί; Δεν θα μπορούσε να ισχύσει αυτή η συμφωνία χωρίς την κύρωση από τη Βουλή; Τι έχει να προσθέσει η κύρωση, πέρα από το να δώσει παραπέρα κύρος σ’ αυτούς που συμφωνούν; Και αν θεωρήσουμε δεδομένο ότι η Ελληνική Κυβέρνηση έχει το κύρος, τουλάχιστον στη χώρα μας, μάλλον στην Microsoft δίνει κύρος περισσότερο από όσο έχει ήδη στη χώρα μας.

Διαβάζοντας τώρα το κείμενο και κυρίως την αγγλική μορφή του, η φρασεολογία του, το ύφος του είναι τέτοιο που μοιάζει να έχει υπαγορευθεί από τη MICROSOFT και όχι να είναι αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης, αν θέλετε ή κάποιας συζήτησης.
Αυτά τα στοιχεία θα ήταν αρκετά για μας για να απορρίψουμε το νομοσχέδιο που κυρώνει τη συμφωνία. Υπάρχουν, όμως και άλλα αξιοσημείωτα, στα οποία θα επιχειρήσω να τοποθετηθώ. Λέω ότι θα επιχειρήσω, με την επιφύλαξη ότι είναι δύσκολο να ασχοληθώ με όλα τα αξιοσημείωτα σημεία.
Μία ενδιαφέρουσα προσέγγιση είναι από την πλευρά του τι δίνει το ελληνικό κράτος και τι παίρνει το ελληνικό κράτος ή αν θέλετε, τι παίρνει η MICROSOFT και τι παίρνει το ελληνικό κράτος.
Αυτό που αναμφισβήτητα παίρνει η MICROSOFT από αυτή τη συμφωνία είναι το άνοιγμα της αγοράς του δημοσίου στα προϊόντα της. Βέβαια, όταν ανοίγεις την πόρτα σου σε έναν κολοσσό, είναι μάλλον περίεργο να μη μπει μέσα και θα ήταν ακόμα περίεργο, αν μπαίνοντας μέσα, δεν καταβροχθίσει ό,τι βρει. Στην ουσία, πρόκειται για παράδοση της αγοράς του δημοσίου.
Και αυτή η αγορά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν περιορίζεται στα 70.000 υπολογιστικά συστήματα που ενδεικτικά αναφέρονται μέσα. Διότι παραδείγματος χάρη, αν κατακτήσεις την αγορά της εκπαίδευσης, κατακτάς και την αγορά των εκπαιδευομένων. Φοιτητές, μαθητές, θα οδηγηθούν στην αγορά της MICROSOFT.
Υπάρχει και ένα άλλο σημείο. Είναι το θέμα του ηλεκτρονικού εθισμού. Αν ξεκινήσεις με ένα υπολογιστικό λειτουργικό σύστημα μιας εταιρείας, οδηγείσαι λίγο πολύ, αναγκαστικά, στο να χρησιμοποιείς επιπρόσθετα προϊόντα της ίδιας εταιρείας. Αυτό διευρύνει ακόμα περισσότερο την αγορά που βοηθιέται η MICROSOFT να κατακτήσει.
Θα πει κάποιος: «Μα, είναι η κυριαρχούσα εταιρεία στο χώρο των προσωπικών υπολογιστικών συστημάτων. Μπορούσε να κάνει κάτι άλλο το κράτος για τις δικές του ανάγκες;»
Υπάρχει ένας ανταγωνιστής που δεν είναι τόσο γνωστός, διότι δεν πρόκειται για εμπορική εταιρεία. Υπάρχει το λογιστικό σύστημα το οποίο στηρίζεται σε ανοιχτού τύπου λογισμικό, το οποίο είναι δωρεάν διαθέσιμο σε όλους ή αν θέλετε, με κάποιο μικρό κόστος για τους μη επαΐοντες και αυτό πραγματικά θα μπορούσε να είναι ανταγωνιστικό σύστημα. Ο εξοπλισμός του δημόσιου θα μπορούσε να γίνει με πολύ καλύτερους οικονομικούς όρους, αν επιχειρούσε το δημόσιο να εισαγάγει το ανοιχτό λογισμικό σύστημα, όπως το LINUX παραδείγματος χάρη, στη δημόσια διοίκηση. Σοβαρό πλεονέκτημα για τη MICROSOFT η παράδοση του δημόσιο τομέα και άρα της σχετικής αγοράς.
Δεύτερο σημαντικό πλεονέκτημα για τη MICROSOFT. Συνεργασία με το ελληνικό κράτος στο θέμα των λεγομένων δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας. Είχα πει και στην επιτροπή ότι, όταν ακούμε τη MICROSOFT να μιλάει για δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, ανατριχιάζουμε. Γιατί δεν έχει καμία σχέση αυτό που λένε δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας με τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας των καλλιτεχνών παραδείγματος χάρη ή δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας των συγγραφέων, των ανθρώπων της τέχνης.

Σε τι συνίστανται αυτά τα λεγόμενα δικαιώματα; Η Microsoft έχει ένα στρατό από εργαζόμενους. Πολλοί απ’ αυτούς αμείβονται ικανοποιητικά. Αυτό, όμως, δεν αναιρεί ότι είναι αντικείμενο υψηλού βαθμού εκμετάλλευσης, διότι το προϊόν της εργασίας αυτών των εργαζομένων η Microsoft το πουλάει με τεράστια κέρδη. Φθάνει, λοιπόν, ένα προϊόν στην αγορά να πουλιέται σε πολύ υψηλή τιμή εσαεί ή μέχρι να αντικατασταθεί με το επόμενο προϊόν της ίδιας εταιρείας και αυτό τώρα θεωρείται πνευματική ιδιοκτησία. Σαν να αγόραζε, παραδείγματος χάρη, ένας έμπορος τέχνης τα έργα ενός ζωγράφου, να είχε υπογράψει ένα συμβόλαιο μαζί του, να τα αγοράζει σε μια υψηλή τιμή –ενδεχομένως- για το ζωγράφο, αλλά πολύ μικρότερη για την τιμή που θα τα πουλήσει στην αγορά.
Το θέμα της πειρατείας -είναι ένας άλλος τρόπος να εκφραστεί αυτό που συζητάω τώρα- είναι υπαρκτό. Εν τούτοις, δεν μπορεί να λυθεί με τέτοιους απόλυτους τρόπους. Είναι ένα πολύπλοκο θέμα που πρωτίστως έχει να κάνει με τις πολύ υψηλές τιμές στις οποίες τα προϊόντα πληροφορικής διατίθενται στην αγορά.
Τι άλλο παίρνει η Microsoft; Διείσδυση στο χώρο της έρευνας –υποτίθεται- μέσα από προσφορές. Θα αναφερθώ παρακάτω σε περισσότερες λεπτομέρειες.
Τι άλλο παίρνει; Δημοσιότητα. Αναρωτιέμαι πόσο θα πλήρωνε η Microsoft αυτά, αν ανέθετε σε κάποια διαφημιστική εταιρεία να ακουστεί το όνομά της τόσες φορές όσο ακούστηκε σε αυτήν την Αίθουσα και όσο έχει ακουστεί από το 2006 μέχρι σήμερα, δηλαδή από τότε που υπογράφηκε η Συμφωνία από τον κύριο Αλογοσκούφη. Πόσο θα κόστιζε μια τέτοια διαφημιστική καμπάνια στη Microsoft;
Τι παίρνει το ελληνικό δημόσιο; Παίρνει έκπτωση 20%. Αν πάρει κανείς υπόψη του πόσο υπερτιμολογημένα είναι τα προϊόντα πληροφορικής της Microsoft, 20% δεν είναι τίποτα. Θα άξιζε τον κόπο να το συζητήσει κανείς, αν ήταν η έκπτωση 80% ή κάπου εκεί. Έκπτωση 20% πρακτικά μπορεί να πάρει οποιοσδήποτε από εμάς πηγαίνοντας σε ένα κατάστημα να αγοράσει κάποιο πρόγραμμα λογισμικού.
Μας προσφέρει Κέντρο Καινοτομίας για ώθηση της έρευνας και της καινοτομίας. Ευτυχώς, που ήρθε η Microsoft να εκπολιτίσει τους ημιαγρίους, οι οποίοι χωρίς αυτή δεν θα είχαν ούτε έρευνα ούτε καινοτομία σε ένα τομέα που δεν πάμε άσχημα ως λαός! Όμως, πέρα απ’ αυτό σε ποια κατεύθυνση θα λειτουργήσει το Κέντρο Καινοτομίας; Θα λειτουργήσει στην κατεύθυνση της ανάπτυξης της πληροφορικής στο σύνολό της ή θα λειτουργήσει επιλεκτικά στην κατεύθυνση της ανάπτυξης των πωλήσεων της Microsoft; Υποψιάζομαι το δεύτερο.
Τι άλλο; Μια υποτροφία. Πολύ σοβαρό και να το καταγράψουμε. Κάποιες επιμέρους συμβάσεις, το περιεχόμενο των οποίων δεν έγινε σαφές –τουλάχιστον σε εμάς- μολονότι ορισμένες απ’ αυτές, σύμφωνα με τις συμφωνίες στρατηγικής συνεργασίας, θα πρέπει ήδη να έχουν υπογραφεί.
Τι άλλο προσφέρει; Επιμόρφωση σε ψηφιακές γνώσεις (άρθρο 3.1.1.2 της Συμφωνίας). Πάλι έρχεται να εκπολιτίσει τους ημιαγρίους!
Επίσης, συνεργασία με Πανεπιστήμια. Αναφέρεται ότι θα παρέχει υλικό για τις πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες, ηλεκτρονικό εκπαιδευτικό υλικό.
Κύριοι συνάδελφοι, το θέμα του ηλεκτρονικού εκπαιδευτικού υλικού είναι μια αγορά που τώρα ανοίγεται και μπορεί να έχει τεράστιες διαστάσεις. Εκεί, λοιπόν, σε συνεργασία με τα Πανεπιστήμια η Microsoft βάζει ένα γερό πόδι, προσφέροντας –ενδεχομένως και δωρεάν- ηλεκτρονικό εκπαιδευτικό υλικό, το οποίο θα δημιουργήσει τον ηλεκτρονικό εθισμό που σας έλεγα προηγούμενα.

Πρόγραμμα «Συνεργάτες στη Μάθηση», πρόγραμμα «Microsoft Unlimited Potential» και άλλα τέτοια που με βάζουν στον πειρασμό να χαρακτηρίσω ότι όλα αυτά που προσφέρει η Microsoft αντιστοιχούν με τα καθρεφτάκια και τα μπιχλιμπίδια που προσέφεραν οι άποικοι Ευρωπαίοι στους ιθαγενείς των αποικιών και τους έπαιρναν ό,τι είχαν και δεν είχαν.
Δεν θα μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες. Με βάση αυτά που είπα παραπάνω, καταψηφίζουμε μετά βδελυγμίας, όπως είχα πει στην επιτροπή, το νομοσχέδιο.
Για την τροπολογία, η οποία κατατέθηκε από τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών από τη μια μεριά και από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών από την άλλη, να πω ότι αναγνωρίζουμε πως είναι αναπόφευκτη, δεδομένου ότι εάν δεν γίνει αποδεκτή, ο νόμος για την αδειοδότηση τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών δεν μπορεί να προχωρήσει. Είναι ο λεγόμενος νόμος Ρουσόπουλου.
Εμείς, όταν συζητήθηκε αυτός ο νόμος, ήμασταν εντελώς αντίθετοι με την έννοια ότι ρυθμίζει τα θέματα της ενημέρωσης στη βάση των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων από τη μια μεριά και των μεγάλων πολιτικών συμφερόντων που εξυπηρετούν τα οικονομικά συμφέροντα από την άλλη μεριά. Δεν έλυσε αυτός ο νόμος το ζήτημα της αντικειμενικής ενημέρωσης του λαού. Όμως, όπως σας είπα και στην αρχή, αναγνωρίζουμε ότι δεν μπορεί να διαιωνίζεται η προσωρινότητα.
Μολονότι δεν μπορούμε να καταψηφίσουμε αυτή την τροπολογία, δεν μπορούμε και να την υπερψηφίσουμε. Η στάση μας θα εκφραστεί με «παρόν».
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Αλυσανδράκη.
Το λόγο έχει ο ειδικός αγορητής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Λεβέντης.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ζούμε σε έναν τεχνοκρατικό κόσμο. Η τεχνολογία έχει μπει στη ζωή μας. Είμαστε υποχρεωμένοι να παρακολουθήσουμε, να προσαρμοστούμε, να εκσυγχρονιστούμε, να ακολουθήσουμε.
Εδώ και μερικά χρόνια ο δημόσιος τομέας της χώρας μας προσπαθεί να μηχανοργανωθεί και αυτό γίνεται στις εφορίες, στα νοσοκομεία, στο δημόσιο, στα ασφαλιστικά ταμεία. Η εφορία, όπου είναι και προϊστάμενος ο κύριος Υπουργός, έχει και τα περισσότερα να μηχανοργανώσει. Το σύστημα που χρησιμοποιεί δεν βασίζεται σε προϊόντα της Microsoft. Η Microsoft έχει δικό της σύστημα για να δημιουργεί καινούρια προγράμματα και οι οικονομικοί κολοσσοί τα χρησιμοποιούν αυτά τα προγράμματα. Όμως, η εφορία δεν θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει γιατί δεν της δόθηκε ένα καλό πρόγραμμα για να κάνει τη δουλειά της. Χρειάζεται ένα πολύ καλό πρόγραμμα, που να μην επιτρέπει λάθη. Δυστυχώς, απ’ αυτή την άποψη το πρόγραμμα της Microsoft από πολλές πλευρές έχει κατηγορηθεί. Υπάρχουν ενδεχόμενα λάθη, τα οποία μπορεί να έχουν και σοβαρές συνέπειες, παραδείγματος χάρη να προσθέσουν ή να αφαιρέσουν κάποια μηδενικά στις συναλλαγές των πολιτών.
Η εφορία, λοιπόν, πρέπει να βασίζεται σε ένα πρόγραμμα μηχανοργάνωσης που να είναι 100% σίγουρο. Μπορεί να συνεχίσει το πρόγραμμα που αναπτύσσει κάτω από το πρίσμα της σύμβασης που μας έρχεται προς ψήφιση; Φαινομενικά ναι. Και αυτό γιατί διατηρείται το δικαίωμα να χρησιμοποιεί και άλλα λογισμικά από όποιον προμηθευτή προτιμά. Η εφορία, όμως, δεν χρησιμοποιεί ένα λογισμικό, χρησιμοποιεί πολλά. Το σύστημα υπολογισμού των φόρων μπορεί να δουλεύει κάτω από το ένα λειτουργικό, το σύστημα της εκτύπωσης των αποδείξεων κάτω από κάποιο άλλο, πολύ απλά γιατί έτσι είναι πρακτικό και αποτελεσματικότερο να γίνει.

Προσέξτε όμως τι λέει η σύμβαση στο άρθρο 1.4. «Επιχειρησιακή Σύμβαση (Enterprise Agreement) δύναται να προμηθευτεί άδειες χρήσης λογισμικού Microsoft για την ομοιομορφία όλων των κατάλληλων ηλεκτρονικών υπολογιστών της επιχείρησης σε προϊόντα της Microsoft της επιλογής του».
Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε αυτή τη λέξη, την «ομοιομορφία»; Προφανώς η Microsoft θέλει να προωθήσει τα προϊόντα της. Προφανώς θέλει να σπρώξει όσους το δυνατόν περισσότερους να τα χρησιμοποιούν. Η εταιρεία πουλάει λογισμικό, αυτή είναι η φύση της. Εάν όμως κάποιος θέλει να τρέξει τους εκτυπωτές στο πρόγραμμα που τους έτρεχε, η Microsoft δεν έχει καμία ευθύνη γι αυτό. Τους αφήνει έξω από το ομοιόμορφο σύστημα που θα οικοδομηθεί.
Για να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει εδώ και για να καταλάβουν και οι νομικοί και οι γνώστες των ηλεκτρονικών, στους οποίους απευθυνθήκαμε να μας διαφωτίσουν, πρέπει να ανατρέξουμε στο αμέσως προηγούμενο άρθρο της σύμβασης το 1.3 που μας λέει «οι Επιχειρησιακές Συμβάσεις (Enterprise Agreement), Συμβάσεις Υπηρεσιών της Microsoft και κάθε άλλη Σύμβαση που θα συνάπτεται μεταξύ κάποιων ή όλων των Μερών κατά τα οριζόμενα στην παρούσα Σύμβαση». Δεν υπάρχει πουθενά κάποια τέτοια επιμέρους Σύμβαση μέσα στο κείμενο. Στη Σύμβαση προβλέπεται ότι θα υπογραφούν μια σειρά από παράπλευρες συμβάσεις, που δεν τις ξέρουμε γιατί δεν μας κατατίθενται, προς κύρωση και συζητώντας στην Επιτροπή ο Υφυπουργός κύριος Παπαθανασίου, διαβεβαίωσε ότι αυτές οι επιμέρους συμβάσεις δεν έχουν ακόμη υπογραφεί. Όμως, παρ’ όλα αυτά η ημερομηνία της Σύμβασης τρέχει. Μας έρχεται προς κύρωση το 2008, αλλά έχει υπογραφεί και ισχύει από την 1/2/2006, όπως διαβεβαιώνει ρητά η ίδια Σύμβαση του άρθρου 6, το οποίο μας παραπέμπει στην ημερομηνία έναρξης της ισχύος της. Δηλαδή, η Σύμβαση αυτή κύριε Υπουργέ, ισχύει εδώ και δύο χρόνια και συνεχίζει να ισχύει. Έως τις 31/3/2006 η χώρα μας υπέγραψε συμβάσεις που κοστολογούν τα προϊόντα που μας παρέχονται. Πόσο τα πληρώσαμε άραγε; Η συμφωνία που μας ήρθε δεν λέει τίποτε για την τιμή. Μπορούμε να μάθουμε πόσα ακριβώς τα πληρώσαμε; Τώρα, εάν η μανία της φιλανθρωπίας κατέλαβε τον Bill Gates, δεν το πιστεύουμε, που μας έδωσε τα προϊόντα του σε τιμές κάτω του κόστους.
Είναι βέβαια, έτσι και αλλιώς και με αυτά που προείπα, πολύ ασαφής η Σύμβαση που έρχεται προς κύρωση. Δεν έχει ίσως νόημα να μπούμε και στα επιμέρους της Σύμβασης, εάν είναι καλή ή κακή, γιατί δεν ξέρουμε τι υπογράφουμε. Το τελευταίο άρθρο της Σύμβασης το ορίζει ρητά ότι οι επιμέρους συμβάσεις -τις οποίες δεν ξέρουμε- υπερισχύουν αυτής της Σύμβασης που έχουμε μπροστά μας. Και συζητώντας στην Επιτροπή ελέχθη ότι δέκα και περισσότερες συμβάσεις δεν έχουν υπογραφεί ακόμη. Ίσως δεν είναι καν, ακόμη έτοιμες. Αλλά αφού δύνανται να υπερισχύουν του κειμένου της Σύμβασης, τι νόημα έχει να μιλάμε για τη Σύμβαση; Μιλάμε για μια Σύμβαση που υπογράφουμε, έχουμε άλλες συμβάσεις που δεν ξέρουμε τι είναι και δεν τις υπογράφουμε και οι οποίες υπερισχύουν της Σύμβασης που υπογράφουμε.
Βέβαια, όπως είπα, δεν έχουμε ιδέα πόσο μας στοίχισαν όλα αυτά, ή πόσο θα μας στοιχίσουν. Μοναδικός μας οδηγός είναι η αιτιολογική έκθεση, η οποία κάνει λόγο χωρίς να το τεκμηριώνει για έκπτωση 20%. Το είπαν και άλλοι ομιλητές κύριε Υπουργέ. Εάν πάτε σε οποιοδήποτε εμπορικό, τώρα μάλιστα με τις εκπτώσεις, θα έχετε έκπτωση όχι 20%, αλλά 50%, αγοράζοντας λιανικής. Εάν αγοράσετε χονδρικής, τότε η έκπτωση θα είναι ακόμη πολύ μεγαλύτερη. Επομένως, μη θεωρούμε ότι μας έκανε και καμία χάρη ο κ. Gates.
Επίσης, μέσα στη Σύμβαση αναφέρονται συνολικά 70.000 υπολογιστές του δημόσιου τομέα, οι οποίοι θα εξοπλιστούν με το λογισμικό της εταιρείας μέχρι το τέλος της φετινής χρονιάς. Δεν ξέρω τι προϊόντα θα αγοραστούν. Θα είναι απλά το λειτουργικό, τα γνωστά μας Windows; Θα είναι το πακέτο εφαρμογών του Office που περιλαμβάνει τα βασικά προγράμματα για τους απλούς χρήστες όπως, κειμενογράφο, φυλλάδια επεξεργασίας κ.λπ.; Μήπως θα είναι πιο εξειδικευμένα προγράμματα; Πιθανόν να είναι όλα αυτά μαζί. Όμως, το κόστος των εφαρμογών αυτών είναι διαφορετικό σε κάθε περίπτωση.
Σε γενικές γραμμές, το κόστος είναι 100 ευρώ στην πρώτη περίπτωση για τα Windows Vista. Θα είναι 300 ευρώ για την τελευταία εκδοχή Office και ακούμε και μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ για εξειδικευμένα προγράμματα. Όλα αυτά, χωρίς να υπολογίζουμε πόσες εργατοώρες θα χρειαστούν για να περαστούν αυτά τα προγράμματα στους υπολογιστές του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα και πόσες ώρες θα χρειαστούν οι χρήστες τους να εκπαιδευτούν σε αυτά.

Θα ήμασταν ευγνώμονες αν οι κύριοι Υπουργοί μπορούσαν να μας δώσουν κάποια νούμερα για όλα αυτά, ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε τις απαραίτητες συγκρίσεις. Και δεν θεωρούμε τις εργατοώρες, που θα χρειαστούν, το πιο αμελητέο νούμερο.
Όσοι ασχολούνται με υπολογιστές, μας πληροφορούν ότι η Del, μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες κατασκευής υπολογιστών, σε όσους αγοράζουν μαζικά τα προϊόντα της, κάνει έκπτωση 20% για προεγκατάσταση Windows Vista και Office.
Το 20% της αιτιολογικής έκθεσης της Συνθήκης, λοιπόν, είναι το ελάχιστο που μπορεί κανείς να πετύχει σαν έκπτωση για προϊόντα της Microsoft. Δεν χρειαζόταν να κάνουμε αυτή τη Σύμβαση για να πετύχουμε το 20%. Δεν ήταν ανάγκη να ξεσηκώσουμε και τον Bill Gates από τις δουλειές του στην Αμερική και να τον φέρουμε μέσα στο χειμώνα στην Αθήνα. Χωρίς καμία διαπραγμάτευση θα μας το έδινε η DEL ή όποια άλλη εταιρεία κατασκευής υπολογιστών θέλαμε.
Αν δούμε τι προσφέρουν οι εταιρείες, που διανέμουν προϊόντα της Microsoft, θα διαπιστώσουμε ότι τα πουλάνε σε εταιρικούς φορείς και ακόμα περισσότερο σε όποιο δημόσιο φορέα τα ζητήσει, σε τιμές 10% ως 40% φθηνότερα απ’ ό,τι τα δίνει η «DEL», δηλαδή συνολικά 30% έως 60% φθηνότερα.
Ο κύριος Υπουργός δήλωσε ξανά και ξανά ότι με αυτή τη Σύμβαση καταργούμε τους μεσάζοντες. Δεν έχουμε καμία ιδιαίτερη αδυναμία στην τάξη των μεσαζόντων, αλλά στην προκειμένη περίπτωση πουλάνε τα προϊόντα της Microsoft πολύ πιο φθηνά απ’ ό,τι τα πουλάει η ίδια η εταιρεία.
Η Ελληνική Κυβέρνηση, καθώς είναι ένα σοβαρό μέγεθος, θα μπορούσε να διαπραγματευτεί καλύτερες τιμές και από το 40% φθηνότερα, όσο, δηλαδή, θα πληρώσουμε με αυτή τη Σύμβαση.
Για να δεχθεί η Κυβέρνηση να απεμπολήσει ένα τόσο σοβαρό οικονομικό όφελος για τη χώρα μας, θα πρέπει να κέρδισε κάτι πολύ σημαντικό από αυτή την υπόθεση, που να αντισταθμίζει τις όποιες εκπτώσεις.
Δεν ξέρουμε, όμως, κύριε Υπουργέ, τι ακριβώς κερδίσαμε. Το να αγοράσεις δεκάδες εκατομμύρια ευρώ ακριβότερα ένα προϊόν, σημαίνει οπωσδήποτε ότι κάτι πήρες.
Η Κυβέρνηση ξέρει ακόμη ότι η Σύμβαση αυτή θα την οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στο σκαμνί του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, σαν σαφής παράβαση των κανόνων του ανταγωνισμού, που έχει θεσπίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Μπορεί να διαφωνούμε σε πολλά με την Ευρωπαϊκή Ένωση, κάποια όμως από αυτά τα προστατευτικά μέτρα ασφαλώς και δεν μπορούμε να τα απεμπολήσουμε. Και το ότι η χώρα θα καταδικαστεί για τη Σύμβαση, έστω και με καθυστέρηση μερικών χρόνων, αυτό πρέπει να το θεωρούμε σαν δεδομένο.
Τι κερδίσαμε, λοιπόν; Δεν το ξέρουμε. Ποια τα οφέλη που περιλαμβάνονται στις επιμέρους συμβάσεις, τις οποίες δεν βλέπουμε πουθενά; Και δεν τις βλέπουμε πουθενά, γιατί η Κυβέρνηση μας διαβεβαιώνει ότι δεν έχουν υπογραφεί ακόμα. Σίγουρα θα πρέπει να είναι πολύ σπουδαίες. Και χαιρόμαστε που κερδίζει τόσο σπουδαία πράγματα η χώρα μας κι ας μην ξέρουμε ούτε κατά διάνοια τι κερδίζει. Προφανώς κερδίζει πολύ περισσότερα από αυτά που γράφονται στη Συνθήκη. Διότι εκεί αναφέρεται μόνο το Κέντρο Καινοτομίας που θα θεσπίσει η Microsoft, το δικαίωμα των δημοσίων υπαλλήλων να χρησιμοποιούν τα προϊόντα της Microsoft και στο σπίτι τους και η υποτροφία φοιτητού -διδακτορικό το λέμε- που θα κάνει τη διπλωματική εργασία. Είπα και στην Επιτροπή ότι διδακτορικό κάνει κάποιος που τουλάχιστον έχει πάρει το πτυχίο και ασχολείται από εκεί και πέρα με κάποια επιμέρους έρευνα και όχι αυτός που είναι ακόμα φοιτητής.
Το τι θα κάνει το Κέντρο Καινοτομίας κανείς δεν το ξέρει. Πότε ήταν η τελευταία φορά που έκανε κάποια καινοτομία η Microsoft; Επίσης δεν το ξέρει κανείς. Αυτό βέβαια δεν μας αφορά εδώ. Σίγουρα θα είναι πολύ σπουδαίο Κέντρο. Ελληνικό Silicon Valley για να κοστολογείται τόσο ακριβά. Ελπίζουμε να λειτουργήσει σύντομα και να καταστήσει τη χώρα μας διεθνές κέντρο πληροφορικής.
Δυστυχώς, όμως, η Σύμβαση παραπέμπει κι εδώ σε επιμέρους σύμβαση, η οποία προφανώς δεν έχει υπογραφεί ακόμη. Διότι αλλιώς ο κύριος Υπουργός θα το έφερνε εδώ μετά βαΐων και κλάδων πιστεύουμε, όπως έφερε και την αρχική σύμβαση με την «αμελητέα» καθυστέρηση των δύο χρόνων.
Το ότι η Microsoft κατ’ εξακολούθηση προσπαθεί να υποχρεώσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο όλο τον κόσμο να χρησιμοποιεί τα προγράμματά της, είναι γνωστό. Η Microsoft πήγε επανειλημμένα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, γιατί υποχρεώνει τους χρήστες της να χρησιμοποιούν προϊόντα που φτιάχνουν και άλλοι. Για παράδειγμα ο πλοηγός ναυπήγησης στο διαδίκτυο, ο περίφημος explorer. Όλο και περισσότεροι χρήστες χρησιμοποιούν διαφορετικούς browsers, όπως το mozilla, την opera κλπ. Προσοχή, εδώ δεν βάζουμε θέμα ελεύθερου λογισμικού. Κάποια από αυτά τα προϊόντα είναι λογισμικό ανοικτού κώδικα, κάποια άλλα δεν είναι. Σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι τουλάχιστον εξίσου εύχρηστα με τα προγράμματα της Microsoft. Συνήθως, μάλιστα, πιο εύχρηστα.

Λειτουργούν εξίσου καλά σε περιβάλλον Windows με τα προγράμματα της Microsoft και είναι από πιο φθηνά ως και τσάμπα.
Υπάρχουν δύο τουλάχιστον δεσμεύσεις της χώρας μας για την Μicrosoft μέσα στη σύμβαση, συμφωνία τη λένε, συμφωνία είναι στην επικεφαλίδα και για σκοπό της σύμβασης και για επιμέρους συμβάσεις, λέει παρακάτω στο κείμενο.
Υπάρχουν τουλάχιστον δύο δεσμεύσεις μέσα στη σύμβαση που έχουμε μπροστά μας. Η Κυβέρνηση θα αναλάβει να παίξει το ρόλο του χωροφύλακα για την πειρατεία του λογισμικού της εταιρείας. Και τα δύο μέρη θα βοηθήσουν προς την κατεύθυνση της ομοιομορφίας στο λογισμικό του δημόσιου τομέα στη χώρα μας. Για το πρώτο πολλά έχουν ειπωθεί. Η ίδια η Microsoft τόσα χρόνια έδινε τα προϊόντα της τσάμπα, η ίδια ήταν που προωθούσε την πειρατεία προκειμένου να πετάξει έξω τους ανταγωνιστές της. Σήμερα είναι σε προνομιακή θέση. Δεν βλέπουμε το λόγο γιατί να την βοηθήσουμε περισσότερο. Ας αναλάβει μόνη της την αστυνόμευση των προϊόντων της και την καταπολέμηση της πειρατείας.
Το δεύτερο είναι πολύ πιο σοβαρή υπόθεση. Ο ελληνικός δημόσιος τομέας, όπως και κάθε οργανισμός δημόσιος ή ιδιωτικός σε όλον τον κόσμο, χρησιμοποιεί λογισμικά από πολλούς διαφορετικούς προμηθευτές. Η τελική επιλογή βαραίνει σε μεγάλο βαθμό τον τελικό χρήστη του προϊόντος. Γιατί να υποχρεώσουμε έναν χρήστη να χρησιμοποιεί Explorer αν θέλει να έχει Οpera. Η σύμβαση αυτό ακριβώς κάνει όμως όταν μιλάει για ομοιομορφία.
Τι άλλο μπορεί να σημαίνει η ομοιομορφία σε ένα σύστημα άνω των 250 υπολογιστών, γιατί τέτοια καθορίζει το Enterprise Agreement και τα προϊόντα αυτά θα μπορεί να τα χρησιμοποιεί ο δημόσιος υπάλληλος υποτίθεται και στο σπίτι του.
Όπως ξέρουμε, οι άνθρωποι συνήθως χρησιμοποιούν, εάν δεν είναι μανιακοί της τεχνολογίας, αυτό που έχουν μάθει. Αυτό που μαθαίνουν να χρησιμοποιούν οι τελικοί χρήστες ενός δικτύου, είναι τα προγράμματα που τους έχει περάσει στον υπολογιστή τους ο διαχειριστής του δικτύου και στην προκειμένη περίπτωση θα είναι σχεδόν υποχρεωτικά αυτά της Microsoft.
Ας δούμε όμως και μία άλλη περίπτωση. Ας πάρουμε για παράδειγμα το δίκτυο της Βουλής που δουλεύει με Windowς, ο κάθε χρήστης όμως έχει το δικαίωμα να του βάλουν για παράδειγμα Eudora για το Ε-Μail του, εάν αυτό τον βολεύει καλύτερα. Μπορεί να ζητήσει από τους ιδιαίτερα άξιους διαχειριστές του συστήματος να του βάλουν Οpen Office, δηλαδή το Microsoft Office.
Με τη σύμβαση που ψηφίζουμε σήμερα αυτό πιθανόν να καταστεί αδύνατο, κύριε Υπουργέ. Θα το δείτε. Όλοι θα πρέπει να χρησιμοποιούν τα προϊόντα της Microsoft, είτε τα θέλουν, είτε όχι και υπάρχουν πολλοί που δεν τα θέλουν. Ο ίδιος ο κύριος Υπουργός στο γραφείο του μπορεί να χρησιμοποιεί μία σειρά από προγράμματα, που τώρα δεν θα μπορεί να τα χρησιμοποιεί χάριν ομοιομορφίας. Γιατί αυτό το πράγμα σημαίνει ομοιομορφία στην συγκεκριμένη περίπτωση; Microsoft είναι μόνο Microsoft.
Ας συνεχίσουμε αυτό το υποθετικό παράδειγμα:
Στη Βουλή υπάγεται και η Βιβλιοθήκη της Βουλής, η δεύτερη μεγαλύτερη βιβλιοθήκη της χώρας. Όπως όλες οι μεγάλες βιβλιοθήκες του κόσμου έχει μία ιδιαίτερη μεγάλη βάση δεδομένων, την οποία διαχειρίζεται μέσα από ένα πρόγραμμα με τον ιδιαίτερα εύηχο τίτλο «Tipoukitos».
Το σύστημα της Βιβλιοθήκης μέχρι σήμερα λειτουργεί καλά και ο κάθε χρήστης μπορεί να βρει με δύο πατήματα στο πληκτρολόγιό του, αν υπάρχει το βιβλίο που τον ενδιαφέρει. Εάν η Βουλή μπει μέσα σε ένα από τα Enterprise Agreement της σύμβασης, θα πρέπει και αυτή να προωθήσει την ομοιομορφία του λογισμικού της. Πάει δηλαδή ο «Tipoukitos» προς δόξα της access, της εφαρμογής Βάσης Δεδομένων της Microsoft, την οποία όμως δεν χρησιμοποιεί κανείς από όσους χρησιμοποιούν λογισμικό για βάση δεδομένων γιατί δεν είναι καλό πρόγραμμα.
Ο «Tipoukitos» είναι ένα μικρό πρόγραμμα μπροστά στο TAXIS της Εφορίας, στο οποίο είστε προϊστάμενος, κύριε Υπουργέ, ή μπροστά στην μηχανοργάνωση των ταμείων, ή μπροστά στα τεράστια δίκτυα του Χρηματιστηρίου ή του ΟΤΕ. Θα περάσει το ΤΑΧΙS στο λογισμικό Microsoft; Η ομοιομορφία, ο ακρογωνιαίος λίθος της σύμβασης δεν το επιβάλλει, αλλά το υπαινίσσεται. Δεν το λέμε αυτό γιατί είμαστε καχύποπτοι και επαγγελματίες συνομωσιολόγοι, το λέμε γιατί δεν έχουμε μπροστά μας τις ενδιάμεσες συμφωνίες για να κρίνουμε και συζητάμε για τάξη μεγέθους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ που έχουν δαπανηθεί και που τίποτε δεν αποκλείει με αυτόν τον τρόπο να δαπανηθούν εκ νέου.
Ας μας φέρετε, κύριε Υπουργέ, τις περίφημες συμφωνίες που έχει υπογράψει η Microsoft με άλλες χώρες για να τις συγκρίνουμε με τη δική μας.

Δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι τα Κοινοβούλια στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη Γαλλία ή στη Γερμανία επέτρεψαν μια Σύμβαση, με την οποία αγοράζεις γουρούνι στο σακί. Επειδή, όμως, πιθανόν τέτοιες συμβάσεις με τις απόκρυφες συμβάσεις που προβλέπει η συμφωνία που υπέγραψε η χώρα μας να μην υπάρχουν, ας μην μείνουμε από μέτρο σύγκρισης.
Ας δούμε οι μεγάλες εταιρείες στη χώρα μας. Υπάρχει ένα ερώτημα, κύριε Υπουργέ. Ας πάρουμε, για παράδειγμα, τον Ο.Τ.Ε. Εάν ο Ο.Τ.Ε. είχε υπογράψει αντίστοιχη συμφωνία με την MICROSOFT, σίγουρα θα ήταν η MICROSOFT ένας από τους είκοσι μεγαλύτερους προμηθευτές του Οργανισμού, καθώς το δίκτυο του Ο.Τ.Ε. είναι τεράστιο και περιλαμβάνει χιλιάδες υπολογιστές. Η MICROSOFT, όμως, δεν είναι μέσα στους είκοσι μεγαλύτερους προμηθευτές του Ο.Τ.Ε. Γιατί άραγε; Μήπως επειδή το Enterprise Agreement δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να προμηθευτεί κανείς λογισμικό της εταιρείας;
Ύστερα από όλα αυτά, λοιπόν, εμείς βλέπουμε ότι δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε σε μια τέτοια αποικιοκρατικού περιεχομένου Σύμβαση. Είχαμε ζητήσει από την αρχή να έρθει η Σύμβαση. Καθυστέρησε δυο χρόνια αδικαιολόγητα, κύριε Υπουργέ -δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω το γιατί- και την καταψηφίζουμε βέβαια, όπως προείπα.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Λεβέντη.
Το λόγο έχει ο Ειδικός Αγορητής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Πολατίδης.
ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, εδώ και αρκετά χρόνια ένα άλλο είδος υποδομής έχει προστεθεί στις απαραίτητες υποδομές για τη λειτουργία ενός κράτους. Είναι η πληροφοριακή υποδομή και η υποδομή των τηλεπικοινωνιών, η οποία είναι η σημαντικότερη από τις υποδομές και μας επιτρέπει να έχουμε ένα επίπεδο ζωής και ένα επίπεδο λειτουργίας της κοινωνίας το οποίο δεν ήταν εφικτό πριν. Απαιτούμε και έχουμε από το κράτος κάποιες υπηρεσίες σε χρόνους οι οποίοι πριν από την εμφάνιση της πληροφορικής τεχνολογίας δεν ήταν εφικτοί.
Η υποδομή αυτή στη χώρα μας δεν έχει, όμως, τύχει της ανάλογης προσοχής από το κράτος. Είναι αποσπασματικά όλα τα μέτρα τα οποία ελήφθησαν τα τελευταία χρόνια από τα καθεστωτικά κόμματα που κυβέρνησαν κατά σειρά την Ελλάδα. Δεν έχουν κατορθώσει να δημιουργήσουν μια ολοκληρωμένη πολιτική, ούτε και κάποιες ολοκληρωμένες υποδομές πάνω στις οποίες θα μπορούσε να στηριχθεί μια ολοκληρωμένη πολιτική.
Ως αποτέλεσμα αυτής όλης της κατάστασης, η Ελλάδα σε πολλούς τομείς –θα αναφέρω μερικούς, όπως το Δείκτη Ευκαιριών Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών- υποβιβάστηκε από την τεσσαρακοστή θέση στην τεσσαρακοστή ένατη θέση. Στο Δίκτυο Διαδικτυακής Ετοιμότητας είναι στην τεσσαρακοστή έκτη θέση σε σαράντα οκτώ χώρες που είναι στην κατάταξη και στον Παγκόσμιο Δείκτη για την Καινοτομία κατατάσσεται τριακοστή τέταρτη μεταξύ σαράντα οκτώ χωρών, με δείκτη καινοτομίας 0,28, όταν το μέγιστο έχει η Φιλανδία με 0,74 και το χαμηλότερο η Ρουμανία με 0,11.
Επίσης, στις επενδύσεις venture capital, που δεν αφορούν βεβαίως μόνο τις επιχειρήσεις τεχνολογίας, αλλά και τις υπόλοιπες επιχειρήσεις, έχουμε την τελευταία θέση στις χώρες της Ευρώπης των είκοσι πέντε, με πρώτη τη Σουηδία.
Βασιζόμενοι στο ότι η πληροφορική είναι κάτι απαραίτητο για τη σύγχρονη οικονομία και κοινωνία και στο ότι η χώρα μας είναι πολύ πίσω σε όλους τους τομείς της υποδομής, θα μπορούσε να πει κανείς ότι πραγματικά αυτή η Σύμβαση είναι το μάννα εξ ουρανού. Ξαφνικά έρχεται μια εταιρεία με δεσπόζουσα θέση, η οποία ιδρύθηκε το 1975 και κατόρθωσε μετά από είκοσι, είκοσι πέντε χρόνια να είναι το οιονεί μονοπώλιο για υπολογιστές ευρείας χρήσεως είτε προσωπικής είτε εργασιακής και μας δίνει, εκτός από το να βγάλει κάποιες φωτογραφίες με τον αρμόδιο Υπουργό, μια Σύμβαση.
Βάσει αυτής της Συμβάσεως μπορεί να έχει το δημόσιο κάποια προνομιακή πρόσβαση στη τεχνολογία της εν λόγω εταιρείας και επιπλέον να έχει και κάποια άλλα πλεονεκτήματα, εκτός από το πλεονέκτημα της εκπτώσεως του 20% στην τιμή.

Είναι τα πράγματα έτσι όπως φαίνονται; Πολύ φοβούμαι πως όχι. Τι πρόβλημα έχει αναπτυχθεί; Από τη στιγμή που η Microsoft έγινε το οιονεί μονοπώλιο, χρησιμοποιώντας και η ίδια την πειρατεία ή επιτρέποντας την ελεύθερη αντιγραφή του λογισμικού της, ούτως ώστε να κλείσει κάποιους ανταγωνιστές της, υπήρξε μια κίνηση του ελεύθερου λογισμικού.
Είναι το λεγόμενο ελεύθερο λογισμικό, διότι δεν είναι ακριβώς ελεύθερο, είναι λογισμικό το οποίο παράγεται από πολλούς χρήστες και διατίθεται δωρεάν. Αλλά δεν είναι ελεύθερη η αντιγραφή του, ιδιαιτέρως αν είναι κυβερνητική η χρήση του.
Αυτό, λοιπόν, το ελεύθερο λογισμικό κατόρθωσε να κάνει λειτουργικό σύστημα, το οποίο είναι εξίσου ικανοποιητικό ως προς την απόδοση, αν όχι καλύτερο από το αντίστοιχο προϊόν της Microsoft και κατόρθωσε να κάνει μια εφαρμογή γραφείου, η οποία είναι εξίσου αποτελεσματική με το αντίστοιχο προϊόν της Microsoft.
Στο Δημόσιο θα γίνει τυπική χρήση. Και εδώ κάνω μια παρένθεση, για να πω ότι διέλαθε της προσοχής των προηγουμένων ομιλητών ότι δεν μιλάμε για λύσεις, μιλάμε για απαραίτητα προγράμματα, πάνω στα οποία θα χτιστούν οι λύσεις. Η Microsoft δεν κάνει κανένα πρόγραμμα, με το οποίο θα μπορεί, παραδείγματος χάρη, να λειτουργήσει η Εφορία. Θα εγκατασταθούν στους υπολογιστές τα προγράμματα της Microsoft, ούτως ώστε βάσει αυτών να δημιουργηθούν οι λύσεις από κάποιες άλλες εταιρείες.
Τι είναι το πρόβλημα της Microsoft; Το πρόβλημα της Microsoft είναι ότι εξ αιτίας του ελεύθερου λογισμικού χάνει μερίδια αγοράς ή βλέπει έναν κίνδυνο ο οποίος πάει να δημιουργηθεί και να της πάρει αυτό το τρομερό μονοπωλιακό καθεστώς που έχει κάνει.
Υπάρχει μια ιδιαιτερότητα για την παραγωγή λογισμικού. Όλο το κόστος του λογισμικού είναι η συγγραφή του κώδικα. Εφόσον έχει εγγραφεί ο κώδικας, έχει ελεγχθεί κ.λπ., από κει και πέρα το κόστος αναπαραγωγής του λογισμικού είναι πρακτικά μηδενικό. Δηλαδή η εταιρεία παράγει μία φορά, ξοδεύει κάποια χρήματα και από κει και πέρα όσο περισσότερο κατορθώσει να πουλήσει, σε αυτές τις πολύ υψηλές τιμές που πουλάει φυσικά η Microsoft, τόσο περισσότερα χρήματα και τόσο περισσότερη απόδοση έχει στην αρχική της επένδυση, η οποία ήταν μικρή.
Δεν είναι βέβαια άσχετο ότι γι’ αυτούς τους λόγους ο ιδιοκτήτης της Microsoft είναι ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους ή ο πλουσιότερος άνθρωπος της Αμερικής, με περιουσία άνω των 8ή 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Ποιο είναι το άγχος της Microsoft και γιατί έρχεται να κάνει τέτοιου είδους συμβάσεις; Είναι ακριβώς το να προλάβει τις καταστάσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ευκαιρίες στους ανταγωνιστές της να μπουν μέσω του ελεύθερου λογισμικού είτε μέσω κάποιου άλλου τρόπου στις αγορές και να τη βγάλουν απ’ αυτή την προνομιακή θέση στην οποία βρίσκεται.
Γι’ αυτό λοιπόν με δική της πρωτοβουλία, πιστεύω, πλησίασε την ελληνική Κυβέρνηση και της πρότεινε να υπογράψει τη συγκεκριμένη Σύμβαση. Άλλωστε ο Διευθυντής της Μάικροσοφτ Ελλάς είπε ότι η συγκεκριμένη Σύμβαση προτάθηκε από την εταιρεία του και είναι η κοινή σύμβαση, στην οποία προσαρμόζονται τα μέρη αναλόγως με τη χώρα με την οποία θα γίνει η συμφωνία.
Βλέπουμε, λοιπόν, εδώ στην Εισηγητική Έκθεση να αναγράφεται ότι οι χώρες οι οποίες έχουν υπογράψει παρόμοιες συμβάσεις είναι η Μεγάλη Βρετανία, η Γερμανία, η Ισπανία, η Φινλανδία, η Τσεχία, η Ουγγαρία, η Σλοβακία, η Ουκρανία, η Εσθονία, η Ρουμανία και τα Σκόπια.
Κατ’ αρχήν ήθελα να κάνω μια ερώτηση: θεωρούμε τα Σκόπια τόσο προηγμένο κράτος απ’ όλες τις απόψεις; Είναι το κράτος με τη χειρότερη οικονομία στην Ευρώπη. Εμείς το θεωρούμε τόσο προηγμένο από πλευράς θεσμών ή από πλευράς μεγέθους και γι’ αυτό το βάζει μέσα η Εισηγητική Έκθεση, ότι αφού το έκαναν τα Σκόπια, πρέπει να το κάνουμε κι εμείς; Μία ερώτηση.
Δεύτερον, σε καμία χώρα απ’ αυτές η σύμβαση δεν ήταν σύμβαση του Δημοσίου. Ήταν συμβάσεις επιμέρους τομέων.

Ειδικά η Γερμανία από το 2002 έχει υιοθετήσει αυτό το οποίο είναι και δική μας πρόταση. Δηλαδή πήρε το ελεύθερο λογισμικό «LINUX» και το ελεύθερο λογισμικό «OPEN OFFICE», τους έκανε κάποιες ιδιαίτερες τροποποιήσεις για να αυξήσει την ασφάλεια με την οποία μπορούν να λειτουργήσουν και υποχρέωσε η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση της Γερμανίας τις δημόσιες επιχειρήσεις για λόγους ασφαλείας και κόστους να χρησιμοποιούν το ελεύθερο λογισμικό. Αυτό έχει γίνει από το 2002. Δεν μπορεί τώρα να έρχεται εδώ η εισηγητική έκθεση και να αφήνει την εντύπωση -διότι δεν το διατυπώνει ακριβώς- ότι το γερμανικό δημόσιο, η Γερμανική Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση έχει υπογράψει τέτοια Σύμβαση, όπως υπογράφεται εδώ. Δεν έχει γίνει αυτό το πράγμα και προσπαθεί η εισηγητική έκθεση καθαρά να παραπλανήσει τη Βουλή.
Ξεκινώντας με αυτήν καθαυτήν τη Σύμβαση, θέλω να αναφερθώ στο προοίμιο. Στο προοίμιο αναφέρεται το εξής: «Δεδομένου πως η Ελληνική Δημοκρατία έχει δεσμευτεί να χρησιμοποιεί νόμιμο λογισμικό». Προς ποιον κάνει αυτές τις αποικιοκρατικού τύπου δηλώσεις; Δηλαδή δηλώνει η Ελληνική Κυβέρνηση προς την Microsoft ότι θα τηρήσει τους νόμους που η ίδια θέσπισε; Για ποιο λόγο γίνεται;
Στη δεύτερη παράγραφο του προοιμίου αναφέρεται το εξής: «Δεδομένου ότι η Κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να παρέχει κίνητρα για την ανάπτυξη τοπικής βιομηχανίας ΤΠΕ, να προωθεί την ανάπτυξη γνώσεων και δεξιοτήτων των Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνίας στον πληθυσμό της Ελλάδας». Και πάλι δεν μπορώ να καταλάβω προς ποιον γίνεται αυτή η αναφορά. Ξεκινά, δηλαδή, με πολύ άσχημο τρόπο η Σύμβαση.
Επίσης, αναφέρθηκαν ορισμένα θέματα, όπως το γιατί έρχεται η Σύμβαση στη Βουλή. Απάντηση, δυστυχώς, από την Επιτροπή ακόμα, δεν πήραμε καμία.
Θα θέλαμε να ξέρουμε εάν η Σύμβαση για τους εβδομήντα χιλιάδες υπολογιστές που αναφέρονται στις παραγράφους 2.2 και 4.5 είναι δεσμευτική. Μας δηλώθηκε ότι δεν είναι δεσμευτική. Τότε για ποιο λόγο υπάρχει η επιστολή που αναφέρθηκε πριν; Για ποιο λόγο διευκρινίζεται κάτι το οποίο είναι τόσο ξεκάθαρο από τη Σύμβαση;
Στην παράγραφο 4.5 η Σύμβαση λέει τα εξής: «Έως τις 31 Μαρτίου», παραδείγματος χάρη, «θα συνάψει με τους αρμόδιους φορείς μία ή περισσότερες Κύριες Συμβάσεις Παραχώρησης Αδειών Χρήσης της Microsoft». Δεν λέει πουθενά ότι ενδεχομένως να το κάνει, ενδεχομένως όχι. Το ότι δεν είναι δεσμευτικά όλα αυτά, τα οποία αναγράφονται στη Σύμβαση, αναγράφεται στην επιστολή, η οποία έγινε εκ των υστέρων. Αφού όλα αυτά είναι τόσο καθαρά, γιατί υπήρξε η συγκεκριμένη επιστολή; Δεν μας δίδεται εδώ απάντηση.
Πάμε σε αυτά που δίνει η Microsoft. Δίνει ένα Κέντρο Καινοτομίας, το οποίο είναι ασαφές το τι ακριβώς είναι. Τι ερχόμαστε εδώ; Δηλαδή, πώς να εκφράσουμε γνώμη για κάτι που δεν ξέρουμε τι είναι; Δεν υπάρχει στη Σύμβαση.
Δηλώνει ότι θα συμμετάσχει στην εξωτερική της έρευνα ένας διδακτορικός φοιτητής. Φοβερό! Θα γλιτώσει το δημόσιο φοβερό κόστος από το εάν έδινε το ίδιο το δημόσιο αυτήν την υποτροφία!
Δηλώνει ότι θα γίνεται επιμόρφωση στα προϊόντα της. Μα, φυσικά κάθε εταιρεία θέλει να επιμορφώνεται ο κόσμος στα προϊόντα της, διότι ακριβώς μετά θα χρησιμοποιεί τα συγκεκριμένα προϊόντα.
Δηλώνεται ότι με το «Microsoft Unlimited Potential» θα υπάρχουν κέντρα, τα οποία φθάνουν στον εξωφρενικό αριθμό των δέκα κέντρων σε όλη την Ελλάδα, όπου θα γίνεται εκπαίδευση σε ανέργους, σε μεγάλες ηλικίες. Μα, αυτό εδώ γίνεται από τη σχολή υπολογιστών της γειτονιάς, η οποία είναι και πολύ αποτελεσματικότερη σε αυτό το πράγμα.
Θα εκδοθούν πενήντα άδειες «Visual Studio» προγραμματιστικής σουίτας για το δημόσιο. Από μια έρευνα που έκανα στο διαδίκτυο βρήκα ότι το κόστος αυτό είναι περίπου στις 75.000 δολάρια. Για τόσο φοβερά ποσά καθόμαστε και μιλάμε εδώ στη Σύμβαση;
Η ανικανότητα του κράτους εμφανίζεται στο ότι θα μπορούσε όλα αυτά που λέει η Σύμβαση να τα κάνει το κράτος, εάν κάθε υπηρεσία και κάθε αντίστοιχος οργανισμός έστελνε σε μια αρμόδια υπηρεσία έναν κατάλογο και έλεγε ότι φέτος «εμείς χρειαζόμαστε εκατό άδειες για υπολογιστές Microsoft», άλλοι χρειάζονται τριακόσιους, άλλοι πεντακόσιους και μέσω ενός διαγωνισμού να επιτύχει πολύ μεγαλύτερες εκπτώσεις από το 20% που λέει ότι θα επιτυγχάνει και που δεν ξέρουμε πώς ακριβώς θα γίνεται. Παρόλα αυτά, αυτό το απλό, το στοιχειώδες που πρέπει να γίνει, το οποίο κάνει οποιαδήποτε ιδιωτική επιχείρηση, δυστυχώς δεν το κάνει το κράτος και ερχόμαστε εδώ την ανικανότητα του κράτους και τη λανθασμένη λειτουργία του, αντί να τις διορθώσουμε, να τις καλύπτουμε μέσω της συγκεκριμένης Συμφωνίας.

Η πρόταση η δική μας είναι ότι πρέπει να πάμε σε αυτό που έχει πάει η Γερμανία, στο ελεύθερο λογισμικό, το οποίο θα είναι το linux και το open office, διότι η πλειοψηφία των υπολογιστών που απασχολούνται στο δημόσιο, γράφουν κείμενα και αποστέλλουν μηνύματα μεταξύ τους. Έτσι θα έχουμε πραγματική ασφάλεια, διότι ο κώδικας θα είναι ανοικτός. Υπάρχει βέβαια μια πρόβλεψη στη συνθήκη, να μπορέσει να υπάρξει ανάγνωση του κώδικα από ειδικούς του δημοσίου, ούτως ώστε να ελεγχθεί, αν πραγματικά δεν υπάρχουν προβλήματα ασφαλείας, διότι στο παρελθόν είχε κατηγορηθεί η Microsoft, ότι συμμετέχοντας και στο δίκτυο EXELON και αλλού, είχε ενσωματώσει με εντολές του πενταγώνου της Αμερικής και της NΑSA, της Υπηρεσίας Ασφαλείας της Αμερικής, κώδικα μέσα στα προϊόντα της, ο οποίος διευκόλυνε τις υποκλοπές. Ακριβώς γι’ αυτό, για να διασκεδάσει αυτές τις εντυπώσεις, την επιτρέπει. Αλλά για ποιο λόγο να πάμε σε έναν κώδικα της Microsoft, όπου θα έχουμε, έστω τον προληπτικό έλεγχο, αντί να πάμε σε ένα ολοκληρωμένο λογισμικό, το οποίο θα βασίζεται σε δοκιμασμένο κώδικα που θα δουλεύει σε όλο τον κόσμο και εκεί να έχουμε και την απαιτούμενη ασφάλεια και το τρομερό πλεονέκτημα του κόστους. Διότι με δυο ή τρεις ώρες απασχόλησης ενός επαγγελματία της πληροφορικής, μπορούμε με μηδενικό επόμενο κόστος να έχουμε την εγκατάσταση των απαραίτητων λειτουργικών συστημάτων στους υπολογιστές του δημοσίου.
Το επόμενο θέμα. Θα ήθελα να αναφερθώ λίγο και στην τροπολογία τη συγκεκριμένη. Οι τηλεοπτικοί και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί είναι όμηροι των εκάστοτε κυβερνήσεων των καθεστωτικών κομμάτων. Ξεκίνησαν από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αυτές οι διαδικασίες, τις συνεχίζει η Νέα Δημοκρατία και εδώ βλέπουμε ότι παρατείνεται αυτή η ομηρία, ούτως ώστε να έχουμε ευνοϊκή μεταχείριση προς την Κυβέρνηση, ιδιαιτέρως, υπό το βάρος αυτών των εξελίξεων. Πρέπει επιτέλους να δοθεί μια λύση στο θέμα της λειτουργίας, ιδιαιτέρως, των περιφερειακών ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών και να μη συνεχίζεται με τέτοιου είδους τροπολογίες άσχετες προς το συζητούμενο νομοσχέδιο, κάθε φορά η ομηρία.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Πολατίδη.
Εισερχόμαστε στον κατάλογο των ομιλητών Βουλευτών και το λόγο έχει ο κ. Αγοραστός.

....

.....

Συνεπώς, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κύρωση Συμφωνίας Στρατηγικής Συνεργασίας μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των εταιρειών Microsoft Corporation, Microsoft Ireland Operation Limited και Μαϊκροσοφτ Ελλάς Ανώνυμη Βιομηχανική και Εμπορική Εταιρεία Προϊόντων και Υπηρεσιών Πληροφορικής» έγινε δεκτό επί της αρχής και επί των άρθρων.
Η ψήφισή του στο σύνολο αναβάλλεται για άλλη συνεδρίαση.

Δείτε το πλήρες κείμενο εδώ:
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ 24-01-2008