Η Ελλαδα του 2012

Καλησπερα,

Πριν απο λιγες μερες ελαβα στο μαιλ μου το παρακατω συνημενο (επιστολη) το οποιο μου το εστειλε ενα παλικαρι ο Σπυρος (επωνυμα δεν λεμε) με αφορμη το αρθρο που εγραψα στο περιοδικο.

Ακολουθει η επιστολη
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αγαπητέ Γιώργο,
Γεια χαρά. Διάβασα το άρθρο σου στο περιοδικό linux, το οποίο με συγκίνησε και με συγκλόνισε. Προκαταβολικά θα σου πω ότι είναι η δεύτερη φορά που αγοράζω το περιοδικό και είμαι «καινούργιος» στο χώρο του ελεύθερου λογισμικού. Τις τελευταίες μέρες του Ιουλίου του 2012, σε ένα σκληρό δίσκο του desktop εγκατέστησα το Ubuntu 12.04. Ήταν η πρώτη φορά που είχα αγοράσει το περιοδικό δεδομένου ότι είχε αφιέρωμα σ’ αυτό το λειτουργικό. Όπως καταλαβαίνεις δεν είμαι ακόμα εξοικειωμένος με το νέο ( για μένα) λειτουργικό.

Επίσης, συζήτησα το άρθρο σου και με φίλους μου που κέρδισες και αυτών την συμπάθεια. Η αλήθεια για την Ελλάδα είναι αυτή που βίωσες και περιέγραψες. Η πραγματικότητα που βίωσες και βιώνουν καθημερινά πολλοί άνθρωποι στα πλαίσια ενός κρατικοδίαιτου πελατειακού και κομματικά ελεγχόμενου συστήματος έχει κλονίσει το δημόσιο και ιδιωτικό τομέα της αγοράς εργασίας, με θύματα ανθρώπους που δεν έχουν ενσωματωθεί στην λογική του, γιατί δεν είχαν «μπάρμπα» που θα τους χορηγούσε το κατάλληλο «πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων». Όλοι αυτοί ζούσανε και ζούνε εις βάρος σου και εις βάρος των οικογενειών μας. Παρόλα αυτά η Ελλάδα ανήκει και σ’ εσένα. Όλοι οι συμπατριώτες σου δεν μοιάζουν με τα υποκείμενα που κάνουν μαθήματα πατριδογνωσίας στα κομματικά ΜΜΕ, που αναγκάζουν τον κόσμο σε μεταναστευτική φυγή προκειμένου να επιβιώνουν ανέντιμα, να πλουτίζουν αθέμιτα εις βάρος μας με αποτέλεσμα να κάνουν τους υπόλοιπους συμπατριώτες τους να νιώθουν ηττοπάθεια.

Πλέον στις συνεντεύξεις ,όπου υπάρχουν, ρωτάνε ανούσια πράγματα. Πάντα αναφέρονται σε προσόντα που δεν θα μπορούσαν να αποκτήσουν οι συνεντευκτές σε όσες ζωές και αν είχαν τόσο οι ίδιοι όσο και τα καλομαθημένα «παιδιά» τους. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να θεωρείται ως γνωστικό αντικείμενο επιστήμης στην Ελλάδα του 2012 μέχρι η πώληση της παντόφλας. Από την άλλη , ποτέ δεν γίνονται δεκτές ερωτήσεις υποψήφιων υπαλλήλων που αφορούν εργασιακά ή ασφαλιστικά δικαιώματα. (π.χ είσαστε υγιής επιχείρηση, καταγγελίες υπάρχουν εις βάρος σας, συστατική επιστολή από συναλλασσόμενο σας έχετε, τα ασφαλιστικά δικαιώματα τα λαμβάνετε υπόψη σας κ.α.). Οι μηχανισμοί της αγοράς και του κράτους φροντίζουν να μην μαθαίνουμε την ύπαρξη των ελεγκτικών μηχανισμών και οι «ανεξάρτητοι» δικαστές που οφείλουν το μεροκάματό τους στο παραπάνω μηχανισμό φροντίζουν στην συντριπτική τους πλειοψηφία με δικονομικά γελοία τερτίπια να αναπαράγουν το άδικο της εκάστοτε απαράδεκτης εργοδοσίας. Χαιρόμαστε που ξέφυγες από αυτούς , αλλά σου υπενθυμίζουμε ότι η Ελλάδα ανήκει και σ’ εσένα όσο και αν τέτοιου είδους υποκείμενα δεν θέλουν να το παραδεχτούν εμπράκτως με οποιοδήποτε μέσο και τρόπο. Από την άλλη έχε στο μυαλό σου ότι η απάτη δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο.

Εύχομαι ότι το καλύτερο και η μόνη σου δυσκολία να είναι η αντιμετώπιση του δριμύ χειμώνα που στο φινάλε αντιμετωπίζεται με κανένα πουλόβερ παραπάνω. Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου. Να είσαι πάντα καλά.

Σπύρος Τ......ς (Bebe tux)