Η παλιά είναι αλλιώς ( και ωραία ενίοτε!! )

Τα Unix συστήματα θεωρούν ως αρχή μέτρησης του χρόνου την ημερομηνία 1 - 1 - 1970 κι όταν η ημερομηνία δεν έχει οριστεί σωστά, θέτουν αυτή εξ' ορισμού.

Γιατίιιιι;;;

btw η ταινία στην οποία έπαιζε ο HAL είναι μία από τις αγαπημένες μου. Έχει την ίδια ηλικία με εμένα και με πήγε ο μπαμπάς μου να την δω όταν ήμουν πέντε χρονών στο Ετουάλ στην Καλλιθέα.. ( θυμάμαι και τον κινηματογράφο). Αξέχαστη ταινία..

Την έχω στον υπολογιστή μου και παρόλο που έχουν περάσει τόσα χρόνια δεν έχει παλιώσει καθόλου, και ακόμα βλέπεται άνετα. Το τελευταίο δε ψυχεδελικό εικοσάλεπτο της ταινίας είναι όλα τα λεφτά.. ( και όλα τα ναρκωτικά!  ). Περσόνα ο hal στην ταινία..

Και ποιά είναι αυτή η ταινία κοπελιά να τη δούμε και εμείς; Υποπτεύομαι ότι θα μου αρέσει μιας και είμαι ηλικιακά της ίδιας περίπου κλάσεως που περιγράφεις. Μ'αρέσει το ρετρό και είμαι ρετρό, αλλά δεν είμαι γενικά σινεφίλ, οι γνώσεις μου στα κινηματογραφικά είναι φτωχές, είμαι βλέπεις του μουσικού κλάδου. Και των Home Micros βεβαίως βεβαίως!

bakoulis]Και ποιά είναι αυτή η ταινία κοπελιά να τη δούμε και εμείς; Υποπτεύομαι ότι θα μου αρέσει μιας και είμαι ηλικιακά της ίδιας περίπου κλάσεως που περιγράφεις. Μ'αρέσει το ρετρό και είμαι ρετρό, αλλά δεν είμαι γενικά σινεφίλ, οι γνώσεις μου στα κινηματογραφικά είναι φτωχές, είμαι βλέπεις του μουσικού κλάδου. Και των Home Micros βεβαίως βεβαίως!

http://en.wikipedia.org/wiki/2001:_A_Space_Odyssey_(film)

2001 Μία Οδύσσεια του Διαστήματος.

Και δεν είναι καθόλου ρετρό. Δες την και πες μου αν τα εφέ της ισχύουν ακόμα.. ( δεδομένου του πότε έγινε η παραγωγή της, χωρίς βοηθήματα τύπου υπολογιστών).

Εντάξει, αφού το 68 ήσουν 5 χρονών μου ρίχνεις 10 έτη.
Οι αγαπημένες μου 10ετίες είναι 50-60-70-80-90 με κορυφαία αν έπρεπε να διαλέξω μία το 70 λόγο που την έζησα κιόλας, και κορυφαία 20ετία 65-85. Σε αυτά τα 20 χρόνια στην Ελλάδα τα ζήσαμε όλα!
Τα ίδια ισχύουν πάνω κάτω και για τη μουσική, Ελληνική και ξένη, 65-85 ήταν η πιο γόνιμη περίοδος.

bakoulis]Εντάξει, αφού το 68 ήσουν 5 χρονών μου ρίχνεις 10 έτη.
Οι αγαπημένες μου 10ετίες είναι 50-60-70-80-90 με κορυφαία αν έπρεπε να διαλέξω μία το 70 λόγο που την έζησα κιόλας, και κορυφαία 20ετία 65-85. Σε αυτά τα 20 χρόνια στην Ελλάδα τα ζήσαμε όλα!

Τα ίδια ισχύουν πάνω κάτω και για τη μουσική, Ελληνική και ξένη, 65-85 ήταν η πιο γόνιμη περίοδος.

Πως γίνεται να έχω την ίδια ηλικία με την ταινία αφού της ρίχνω πέντε χρόνια;; :P

Τεσπα.. δες την ταινία και περιμένω άποψη..

Αυτό είπα και εγώ, ότι αφού η ταινία είναι του 68 εσύ είσαι του 63 και άρα μου ρίχνεις 10 έτη, άρα ευκόλως συμπεραίνεις ότι είμαι γεννηθείς το 73. Anyway την ταινιά την κατέβασα χτες, είναι σε άριστη ποιότητα blue-ray και θα την δω σήμερα το βράδι. Η κυρά και η κορη μου λείπουν στα πεθερικά και άρα το τηλεκοντόλ θα είναι δικό μου!

Υ.Γ. Ρε παιδιά το EDIT γιατί κόπηκε;

Μόλις την είδα. Ο γνωστός βαρετός Stanley. Ο Αγγελόποουλος των ΗΠΑ! Δύο φορές, μία στην αρχή και μία στη μέση, έδειχνε black screen επί 3 λεπτά, μόνο με μουσικη υπόκρουση. Αλλά και η πλοκή σερνόταν γενικά. Στο κουρδιστό πορτοκάλι π.χ. είχα κοιμηθεί στη μέση του έργου και με ξυπνήσανε στο τέλος! Δεν κατάλαβα ωστόσο ούτε τα μισά από αυτά που ήθελε να μας πει το έργο, τα περισσότερα τα αφήνει στη φαντασία του καθενός που θα δει το έργο. Φυσικά από εφέ, σκηνικά και προβλέψεις ήταν δεκαετίες μπροστά, το soundtrack ήταν αριστούργημα επίσης. Θα μπορούσα να υποθέσω ότι όντως γυρίστηκε το 2001.
Το καλύτερο είναι να διαβάσω πρώτα το βιβλίο του Arthour Clark που αγόρασα πέρσι 35 ευρώ και το έχω στη βιβλιοθήκη (φαντασίας, μαζί με τα άλλα του Κλάρκ, Ποε, Λοβκραφτ, Βερν, Γουέλς, Κινγκ) να σκονίζεται, να καταλάβω την υπόθεση από το γραπτό και μετά να κάνω ένα κουράγιο να την ξαναδώ μπας και την εκτιμήσω.

H ταινία είναι του 68 και εγώ είμαι το 68 άρα δε σου ρίχνω δέκα χρόνια.

Την ταινία δεν την βλέπεις για την υπόθεση, στη τελική η υπόθεση αφήνει τον καθένα να βγάλει τα συμπεράσματά του. Την βλέπεις κυρίως, μετά από τόσα χρόνια, για τα εφέ της, και την απίστευτη μουσική του Georgy Ligetti. ( και του Richard Strauss.. ένα βαλσάκι δεν χάλασε ποτέ κανέναν).

Όσο για βιβλίο επιστημονικής φαντασίας αν διαβάζεις το είδος διάβασε το Solaris του Στάνισλαβ Λεμ. ( μη το δεις σε ταινία ούτε στην έκδοση του Ταρκόφσκι, ούτε στην πρόσφατη του Κλούνει.. τα έκαναν πουτάνα αμφότεροι).

Είπες ότι είδες την ταινία στο σινεμά 5 χρονών και υπέθεσα ότι την είδες avant premiere!
Τα υπόλοιπα που λές για την ταινία με βρίσκουν 100% σύμφωνο, αυτά έγραψα και εγώ, απλά έθαψα λίγο τον βαρετό μου φίλο Stanley, που τον είχα άχτι από το κουρδιστό πορτοκάλι. Για να είμαι βέβαια δίκαιος μαζί του, δεν έλαβα υπόψη μου ότι η Οδύσσεια γυρίστηκε το 68 και ήταν 40 χρόνια μπροστά από την εποχή της. Άρα ή αργή πλοκή και τα βαρετά (για μας σήμερα) μοτίβα στο τέλος του έργου, ήταν μια μοναδική ευκαιρία για τον αδαή σινεθεατή της δεκαετίας του 60, να απολαύσει περισσότερη ώρα τεχνολογια του μέλοντος, διαστημικά τοπία και εκπληκτικά εφέ, που σίγουρα δεν είχε ξαναδεί ποτέ. Αυτές οι 2 ώρες και 26 λεπτά που εμένα μου φάνηκαν μέρες, σε αυτούς τους ανθρώπους τότε θα φάνηκαν δευτερόλεπτα και θα έκατσαν και για τη δεύτερη προβολή! Ελπίζω ότι ο Λεμ δεν είναι σαν τον Ασίμοφ, τον οποίο βαριέμαι, αν και έχω μερικά βιβλία του.