Η νέα έκδοση του Slackware απέκτησε “leet” ονομασία. Πόσο elite είναι όμως στην πραγματικότητα;
Το Slackware είναι η αρχαιότερη εν ζωή διανομή. Ο χαρακτηρισμός αυτός δεν ανταποκρίνεται μόνο στην ηλικία της διανομής αλλά και στον τρόπο που εργαζόμαστε με αυτή. Εγκαθιστώντας το γυρίζουμε στο παρελθόν και βλέπουμε πως ήταν το Linux τη δεκαετία του '90.
Το πρόγραμμα εγκατάστασης παραμένει ίδιο. Λιτό περιβάλλον ncurses, χωρίς γραφικά, αλλά αξιόπιστο και ιδανικό για pc με μικρή ισχύ. Νέα στοιχεία η προσθήκη του συστήματος αρχείων BtrFS και η επιλογή εγκατάστασης με tagfiles. Τα tagfiles είναι αρχεία κειμένου που μπορούμε να δημιουργήσουμε για να εγκατασταθεί η διανομή ακριβώς με τα πακέτα που θέλουμε. Στην πραγματικότητα η διαδικασία εγκατάστασης του δεν είναι ιδιαίτερη δύσκολη, με εξαίρεση δύο σημεία. Τη δημιουργία κατατμήσεων με το cfdisk ή το fdisk, τα οποία δεν είναι πολύ φιλικά. Το δεύτερο είναι η επιλογή newbie. Αν την ακολουθήσουμε θα μας γίνουν στη συνέχεια πολλές ερωτήσεις. Για τους αρχάριους λοιπόν συνιστούμε την Full εγκατάσταση.
Εδώ πάντως θα μπορούσε να ήταν πιο ευέλικτο και να είχε επιλογές για core εγκατάσταση ή για ένα περιβάλλον με καθαρό Xfce. Θα ήταν ιδανικό για όσους επιθυμούν ένα server χωρίς τις βιβλιοθήκες του KDE.
Με την ολοκλήρωση του installation βρισκόμαστε σε περιβάλλον κονσόλας και πρέπει να δημιουργήσουμε έναν απλό χρήστη. Για είσοδο στο γραφικό περιβάλλον πληκτρολογούμε startx. Όσοι επιθυμούν login μέσω KDM πρέπει να επέμβουν στο αρχείο /etc/inittab και να αλλάξουν το default runlevel απο 3 σε 4. (id:4:initdefault:)
Άλλο ένα χαρακτηριστικό του είναι η λογική Vanilla. Απο τον Kernel μέχρι τα πακέτα, τίποτα δεν έχει δεχθεί patch ή τροποποιήσεις. Για αυτό πολλοί ισχυρίζονται και σωστά, πως το Slackware είναι η αυθεντικότερη διανομή Linux. Επίσης δεν θα βρούμε τις τελευταίες εκδόσεις των προγραμμάτων, αλλά τις πιο σταθερές. Ας μην ξεχνάμε πως το Slackware είναι έτοιμο όταν... είναι έτοιμο. Τι έχουμε λοιπόν στο 1337; Πυρήνα 2.6.37, KDE 4.5.5, Xfce 4.6.2 και Firefox 4. Απουσιάζει πάντως για μια ακόμα φορά το Gnome. Όσον αφορά τον Google Chrome, υπάρχει μαζί με τις εξαρτησεις του (GOrbit2 and Gconf) σε μορφή Slackbuild στο /extra. Εκεί θα βρούμε και τον Grub αφού το Slackware χρησιμοποιεί τον bootloader Lilo.
Για την εγκατάσταση πακέτων υπάρχουν τα package tools, χωρίς όμως αυτόματη επίλυση εξαρτήσεων. Για τους φίλους του slackware είναι πλεονέκτημα, αφού έτσι αποφεύγεται το λεγόμενο dependency hell. Ίσως όμως να μην ισχύει πια σαν επιχείρημα, αφού σε εργαλεία τύπου slapt-get η επίλυση εξαρτήσεων είναι προαιρετική και απενεργοποιείται.
Σε γενικές γραμμές το 1337 είναι ότι ήταν πάντα το Slackware. Σταθερό, γρήγορο και ένα καλό σχολείο για όσους θέλουν να μάθουν το Linux και όχι το Yast ή το apt-get. Επίσης ιδανικό για server, με αναβαθμίσεις ασφαλείας για πολλά έτη. Αν δεν έχετε πάντως τέτοιες ανάγκες καλύτερα να στραφείτε σε φιλικότερες διανομές.
* Πρώτη δημοσίευση Περιοδικό Linuxinside τεύχος 3
- Συνδεθείτε ή εγγραφείτε για να σχολιάσετε
