Στο ιστολόγιο του Πάρι Αποστολόπουλου βρέθηκα σήμερα κατά τύχη. Διάβασα το άρθρο του για το νέο Ubuntu 11.04 και εντυπωσιάστηκα από την πληροφορημένη, ψύχραιμη και ταυτόχρονα ουσιαστική κριτική/άποψη του για το νέο Ubuntu και ιδιαίτερα για το Unity. Σκεφτείτε ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο που δηλώνει «εθισμένος στα Μήλα» δηλαδή στα κλειστά προϊόντα της Apple. Οπότε η γνώμη του ως ενός ανεξάρτητου ανθρώπου που δοκίμασε το Natty και το Unity έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Συμφωνώ απόλυτα με το σημείο που λέει για τη στρατηγική που υπάρχει πίσω από την απόφασης Canonical να προχωρήσει στη δημιουργία, ανάπτυξη και συντήρηση ενός user interface που δεν είναι της Χ κοινότητας (όπου Χ: { Gnome, KDE, XFCE, ...} ) :
«Καλά τα open source communities και τα διάφορα πακέτα τους και χωρίς
αυτά δεν θα είχαμε φτάσει πουθενά αλλά αν θέλει κάποιος το linux να
αγγίξεις μεγάλες μάζες χρηστών windows ή mac θα πρέπει σε αυτό το
επίπεδο (User UI) να ακολουθήσει μια πιο σταθερή πορεία, με
συγκεκριμένες επιλογές να έχει ένα σχέδιο, να το χτίσει και τέλος να το
εξελίσσει βάση τις απαιτήσεις των απλών χρηστών.»
Εφόσον, το Unity συνεχίσει να είναι ανοικτού κώδικα μόνο κερδισμένοι θα βγούμε όλοι από την καινοτομία που προσφέρει (και) η Canonical. Το ίδιο δεν θα λέγαμε για την RedHat για το RHEL, τη Novell για το SUSE Studio, κοκ;
Το μόνο που με προβληματίζει είναι η τυχόν πολυδιάσπαση και το «μετά». Εχουμε ήδη πάνω από 4 μεγάλα γραφικά περιβάλλοντα (KDE, Gnome, XFCE, Enlightenment, κλπ) και αν αρχίσουν και οι διασπάσεις μέσα στο καθένα που θα φτάσουμε; Θέλω να πιστεύω όμως ότι αυτό δεν θα γίνει. Η Canonical θα συνεχίσει να παίζει σωστά με την κοινότητα του Gnome, και η τελευταία δεν θα δει το Unity ως ανταγωνιστή αλλά ως εναλλακτική μορφή UI για το ίδιο γραφικό περιβάλλον.
- Συνδεθείτε ή εγγραφείτε για να σχολιάσετε
