Bill's Bits

Blast from the Past II: The KDE story!

vsvlachos | Δευ, 10/29/2018 - 10:27 | 6' | 0

Στο προηγούμενο άρθρο αναφερθήκαμε στην δυνατότητα που έχει ο καθένας να συνεχίσει να χρησιμοποιεί το αγαπημένο του Περιβάλλον Εργασίας (Desktop Enviroment) όπως ακριβώς το επιθυμεί, ακόμα και αν η ομάδα ανάπτυξης του αποφάσισε να το στρέψει προς τελείως διαφορετική κατεύθυνση.

Μια από τις κλασσικές περιπτώσεις ριζικών αλλαγών που δεν άφησαν όλους ικανοποιημένους είναι το KDE. Το KDE αναπτύχθηκε αρχικά από τον Matthias Ettrich. Αναμφίβολα δεν ήταν το πρώτο γραφικό περιβάλλον για το Linux, ήταν όμως το πρώτο που επέτρεπε σχεδόν την πλήρη διαχείριση όλων των παραμέτρων του λειτουργικού συστήματος μέσω γραφικών διεπαφών. Μέχρι τότε ο όρος που επικρατούσε για τα γραφικά περιβάλλοντα ήταν Διαχειριστής Παραθύρων (Window Manager). Οι Διαχειριστές Παραθύρων στην πράξη προσέφεραν σαν βασική λειτουργία τον διαμοιρασμό της οθόνης σε πολλά διαφορετικά παράθυρα με εφαρμογές, τερματικά κλπ. Κλασσικό παράδειγμα αυτής της προσέγγισης είναι το αρχαίο αλλά πάντα αγαπητό WindowMaker. Το KDE από την άλλη προσέγγιζε περισσότερο την φιλοσοφία των MS Windows όπου ο χρήστης μπορούσε να ρυθμίσει σχεδόν οτιδήποτε και να εκτελέσει οποιοδήποτε λειτουργία του συστήματος σε γραφικό περιβάλλον και όχι σε κάποια κονσόλα. Ένα βασικό πρόβλημα του KDE που κάποια στιγμή αντιμετωπίστηκε ήταν το καθεστώς αδειοδότησης της βιβλιοθήκης γραφικών QT που το υποστήριζε. Η άδεια χρήσης του QT δεν είναι ακριβώς Ανοικτού Λογισμικού αλλά εμπίπτει σε μια ειδική κατηγορία διπλής αδειοδότησης ανάλογα αν πρόκειται για προσωπική ή εμπορική χρήση. Παρά τις όποιες δικαιολογημένες σε κάποιο βαθμό αντιδράσεις το KDE γρήγορα έγινε το πιο δημοφιλές περιβάλλον εργασίας μαζί με το GNOME. Η έκδοση 3.5 μάλιστα ήταν η πλέον αξιόπιστη, σταθερή και γρήγορη που είχε κυκλοφορήσει στην αρχική του μορφή.

Σε αυτό το σημείο, οι προγραμματιστές του αποφάσισαν να κάνουν κάποιες ριζοσπαστικές αλλαγές στην φιλοσοφία του KDE. Η έκδοση 4 βασισμένη στην τεχνολογία Plasma αλλά και οργάνωση των εργασιών μέσω των Activities προκάλεσαν πολλές θετικές αλλά και αρνητικές αντιδράσεις. Δεδομένου ότι η έκδοση 4 δεν αποτέλεσε μνημείο σταθερότητας, αξιοπιστίας και ταχύτητας, οι διάφορες ενστάσεις ήταν αρκετά έντονες. Η ομάδα ανάπτυξης του KDE δεν πτοήθηκε και σύντομα ανέπτυξε και το KDE 5, που αντιμετωπίζει σχεδόν όλα τα προβλήματα που εμφανίστηκαν στο KDE 4. Όλα εκτός από ένα: Αρκετοί χρήστες επιθυμούν την παλιά, απλή, γρήγορη και σταθερή έκδοση 3.5.X, διαφωνώντας με τις αποφάσεις που έλαβε η πλειοψηφία των προγραμματιστών του KDE. Στο ανοικτό λογισμικό όμως δεν υπάρχουν αδιέξοδα ούτε μονοπώλια. Τόσο η πλειοψηφία όσο και η μειοψηφία μπορούν να υλοποιήσουν παράλληλα τις ιδέες τους καθώς μοιράζονται τον ίδιο κώδικα. Η διάσπαση και παράλληλη ανάπτυξη ενός έργου λογισμικού υλοποιείται συνήθως με ένα fork του κώδικα, δηλαδή με την απόφαση μια ομάδας προγραμματιστών να συνεχίσουν την ανάπτυξη του project ανεξάρτητα από την γενικότερη κατευθυντήρια γραμμή. Αυτό το πετυχαίνουν κλωνοποιώντας τον πηγαίο κώδικα και αναλαμβάνοντας αυτόνομα την συντήρηση και βελτίωση του. O Timothy Pearson που μέχρι τότε ήταν υπεύθυνος για τις εκδόσεις του Kubuntu με το KDE 3.5 αποφάσισε να συνεχίσει σε διαφορετική πορεία και ανέλαβε μαζί με κάποιους άλλους εθελοντές την υποστήριξη και ανάπτυξη του KDE 3.5. Κάπως έτσι γεννήθηκε το περιβάλλον εργασίας Trinity Desktop Environment για το οποίο θα μιλήσουμε την επόμενη φορά.

 

* Ο Βασίλης Βλάχος χρησιμοποιεί Linux από όταν έπεσε στα χέρια του το Slackware 96

Βασίλης Βλάχος